Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 27 Ιουνίου 2025
Είν' η ζωή μου λίγη, ούτε μια μέρα ούτε δυο ακόμα δεν θα ζήσω, σε λίγη ώρα θα βρεθώ κάτω στον μαύρον Άδη. Είθε να ζήσετε ευτυχείς• μπορείτε να καυχάσθε, εσύ ότι επέτυχες την πιο καλή γυναίκα και σεις, παιδιά, πως είχατε την πιο καλή μητέρα. ΧΟΡΟΣ Όσω γι' αυτό, μη νοιάζεσαι. Κανείς μας δεν διστάζει να πη πως ό,τι του ζητάς ο Άδμητος θα κάμη, αν έχη πάντα το μυαλό, που φαίνεται πως έχει.
Μα από τη στάνη δεν επρόβαινε κανένας μήτε άντρας, μήτε γυναίκα, μήτε όρνιθα παρά όλοι καθισμένοι στη φωτιά ήτανε μέσα κλεισμένοι, ώστε ο Δάφνης δεν ήξερε τι να κάνη κ' εβασάνιζε το μυαλό του να βρη πρόφαση για ν' αμπώξη τη θύρα και ρωτιότανε μοναχός του τι να ειπή πιο πιστευτό: — Ήρθα για ν' ανάψω φωτιά· — μα μήπως δεν ήτανε πιο κοντινοί γείτονες; Ήρθα να γυρέψω ψωμί — μα το ταγάρι είναι γεμάτο θροφή.
Μυστικά μεταξύ των οι δυο φίλοι δεν είχαν, μόνον ήλθε μία εποχή διά τον Αντωνέλλον πολύ σπουδαία, κρίσιμος εποχή, καθ' ην και τα ολίγα του λόγια κ' εκείνα τα έκοψε, προς μεγάλον θαυμασμόν και θυμόν του Καραγιάννη, αδυνατούντος να εισδύση εις το ιδιόρρυθμον μυαλό του φίλου του.
Και ύστερα κορδόνεσαι και θεωρείς ως δώρον και το μυαλό της κεφαλής και το μυαλό της ράχης, συ, του Δαρβίνου η μαϊμού, συ, δίπουν μαστοφόρον, συ, άνθρωπε θαυμάσιε, που κακό ψόφο νάχης. Βρέχε, ουρανέ, και νερό να ρίξης οπού να μας πνίξης. Βρόντα, κεραυνέ, κι' ας ανάψ' η σφαίρα όλη πέρα πέρα. Δίσκε της ημέρας, που ζωή μας είσαι, πάγωσε και σβύσε.
Εμένα, για να σου πω, εύκολα-εύκολα δεν μπορείς να με σκουντζάρης με το μυαλό το δικό σου. Ίσσα τρίγκο, ίσσα παροκέττο, μάινα μπαμπαφίγκο! Για καμμιά τσομπανοφλοέρα μ' επήρες και μου κόλλησες στα νερά, σαν να σου κατέβηκε να σου τραβήξω γιουντέκι ή ν' αρμενίσουμε κουσέρβα; Αβάρα! Σία! Ανοιχτά!
— Βρε τ' ήταν τούτο! βρε τ' ήταν τούτο! Πήγαινε να χάση το μυαλό του ο κόσμος. Όλο το χωριό, αχάραγο ακόμα, ήταν ανάστατο. Παραδέ στην Απάνω Ρούγα χάλαε ο κόσμος. Όλοι οι χωριανοί ήταν στο πόδι.
Και ποίον άλλο νομίζεις ότι είναι το αίτιον, καλέ Σωκράτη, παρά ότι ήσαν αδύνατοι και ανίκανοι να προφθάσουν με το μυαλό των και εις τα δύο, δηλαδή και τα κοινά και τα ιδιωτικά συμφέροντα; Σωκράτης.
ΚΛΕΟΝΤ Όσα λόγια κι' αν μου πης για να την υπερασπισθής, σε τίποτα δε θα ωφελήσουν. ΚΟΒΙΕΛ Ποιος σκέφτηκε τέτοιο πράγμα; ΚΛΕΟΝΤ Θα είμαι πάντοτε θυμωμένος και θα ξεκόψω κάθε σχέσι μαζί της. ΚΟΒΙΕΛ Συμφωνώ. ΚΛΕΟΝΤ Αυτός ο κύριος κόμης που έρχεται στο σπίτι της, της μπήκε, φαίνεται, στο μάτι και ξιππάστηκε το μυαλό της από τους τίτλους του.
Ανάδοναν ανασασμοί βιαστικοί, στενόχωροι· χνώτα βρώμικα και ίδρωτες μούχλιοι, ξυνισμένοι από το βαρύ της εργατιάς ημεροκάματo· ανάδονε ποδαρίλα από μακρυπερπάτητους δρόμους, ξυνίλα από μεγάλη κούραση, που να σηκώνη τη μύτη και στο μυαλό να σε χτυπά.
Ωχ! τι τρέλλα μ' είχε πιάση! το μυαλό πώς είχα χάση, που για τον Σωκράτην είχα τους θεούς αποστραφή. ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ — Ο Α' ΜΑΘΗΤΗΣ — Ο Β' ΜΑΘΗΤΗΣ και μετά μικρόν ΣΩΚΡΑΤΗΣ και ΧΑΙΡΕΦΩΝ Δουλειά σου είναι τώρα. ω δαδί! φωτιά να βγάνης! Ο Α' ΜΑΘΗΤΗΣ Άνθρωπε! αυτού τι κάνεις; Ο Β' ΜΑΘΗΤΗΣ Καταστρέφεις! καταστρέφεις! ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ω! κακόμοιρος που ήμουν! αχ! ο δόλιος θα πνιγώ!
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν