Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 11 Μαΐου 2025
Μια καταχνιά πάνω στα δάση όμοια με το πορφυρό χνούδι πάνω στο κορόμηλο. Πάμε να ξαπλώσουμε στο χορτάρι, να καπνίσουμε και ν' απολαύσουμε τη Φύση. ΒΙΒΙΑΝ. — Ν' απολαύσουμε τη Φύση! Με χαρά μου σου λέω πως έχασα αυτή τη δύναμη.
Τα ξαναπέρασα όλα με προσοχή. Άφησα όσο μπόρεσα το ύφος της κουβέντας. Τα διώρθωσα όμως κ' ελπίζω να φαίνουνται πιο υποφερτά, και τουλάχιστο να λεν εκείνο που ήθελα να πω, και που το λέω ακόμη και σήμερις. Τα δικά του έμειναν ανάλλαχτα. 9 του Σταβρού, 1901. — Είστε ρεπόρτερ, κύριε; — Μάλιστα. — Πού γράφετε, στο Άστυ; — Μάλιστα.
Ακούγω πως στη χώρα μεγάλο θανατικό, και μια να το πάρη ταυτί της γριάς, θάλασσα, όλα. Εγώ λέω, εμείς ταδέρφια για καλό κακό ναπομείνουμε σιμά της και να μη σας συντροφέψουμε. Τραβήξτε σεις μονάχοι, κι από τάλογα ίσια στο καραβάνι. Κράλης. Και πούθε ήρθαν, Κωσταντή, αυτά τα μαύρα μαντάτα; Κωστ. Ο αγωγιάτης μας τάφερε.
— Μη φοβάστε... Καλά. Θα τα βρούμε σίγουρα. «Ες άρτι φανερόν γέγονε το ρήμα τούτο », είπέ ποτε εν απορία ο Μέγας Μωυσής. Είχε φονεύσει τον Αιγύπτιον προς χάριν των αδελφών του, και οι αδελφοί του τον εφοβέριζον και τον επότιζον πικρίας. — Πώς το έμαθες; ποιος σου το είπε; ηρώτησεν απορών ο Νικολός. — Μην τα ρωτάς... Θα τα βρούμε, σας λέω.
ΑΝΑΤ. Ταμάμ αστρονόμο — άφεριμ — βρίζει κιόλας — εγώ τούρκο ντεν είμαι, χριστιανό ορτότοξο είμαι — χατζή άντρωπο είμαι — ιψέματα ποτές μου ντε λέω — χιτζ ποτές άντροπο βαφτίζουνε με το γιαγούρτι; — άιδε να ντιγιούμε τι τα πης ακόμα — αγάλια αγάλια τα πης αύριο με μποζά βαφτίζουνε. Αστυνόμος, Λογιώτατος, Γραμματεύς της Αστυνομίας, Στρατιώται.
Δεν έχουμε κανένα ιστορικό διδόμενο, που να βασιστή τέτοιο συμπέρασμα. Σας παρακαλώ όμως να μη με κάμετε και μένα προφήτη. Σας λέω πράματα που τα ξέρει όλος ο κόσμος· οι αξιότιμοι γλωσσολόγοι που βρίσκουνται στο Συνέδριο, βέβαια δε θαναιρέσουν τα λόγια μας. Να πη κανείς που η γλώσσα θαλλάξη, γιατί δε γράφεται, λέει μιαν αλήθεια γνωστή· το παρατήρησαν κι αλλού.
Γατιά είνε μαθές να πνιγούν; Ένα γράμμα ήρθε με καιρό: «...Πρώτον έρχομαι να ερωτήσω περί το αίσιον της υγείας σας και δεύτερον αν ερωτάτε και δι' εμέ καλώς υγιαίνω». Τίποτε για ταξίδια και για φουρτούνες. Καλό ταξίδι, κακό ταξίδι ένα πράγμα είνε για τους ναυτικούς. Άμα πατήσουν τη στερηά τα ξεχνάνε όλα. — Τους τα λέω μα δεν καταλαβαίνουν, έλεγε θυμωμένος ο Καπετάν Λαλεχός. Γυναικεία μυαλά.
— Μα, γέρω μου. . . ηθέλησε ν' αρθρώση. — Τι γέρω μου, μπρε!. . θα ρίξης σου λέω!. . Ο Χειμάρρας ενόει να λάβη ικανοποίησιν η κολοβωθείσα υπόληψις του όπλου του. Ήθελε να γίνη η σύγκρισις, να μάθη ο λοχίας να μη καταφρονή τα όπλα με τα οποία ελευθερώθη η πατρίς του. Ή — αν ήτο γραμμένον και τούτο — να διαψευσθούν πλέον όλαι του αι ελπίδες!. . Και ο ενωμοτάρχης εκών άκων υπέκυψεν.
— Ξέρω όλους τους αξιωματικούς του Ναυτικού τόσα χρόνια που λες, και θάρχονται σε μένα. — Στην ταβέρνα όμως θάρχονται όλοι οι ναύτες που είναι και περισσότεροι. — Γεια σου. Καλλίτερα για την ταβέρνα. Αυτό λέω και γω· μα σούπα για το ζαχαροπλαστείο, έτσι για να πάρω τη γνώμη σου.
Σάματις δεν τη γλυκόβλεπαν οι Τούρκοι τη μάννα της! Ας τα Πανάγο, ας τα! Όσο τα σκαλίζης . . . ας τα, σου λέω. Κι άπλωσε το χέρι της και ξαναπήρε το μαντίλι από τη σεντούκα, να δώση δουλειά στα ταραγμένα της νεύρα. — Μα αν της τόταξα; Ξαναλέει ο Πανάγος με καρδιοχτύπι, σα νάρριχνε τη στερνή του την τουφεκιά.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν