Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 22 Ιουνίου 2025
— Πόσα χρόνια έχουν; Και, καθώς βλέπετε, πάνε! Όλος ο κορνιαχτός της τσατής κατεστάλλαξεν επάνω των. Μαύρισαν, σαν της μουρτιαίς, που βάζουν 'ς την πόρτα της Παναγίας, 'ς την φέστα, και η οποίαις δεν βαστάνε παραπάνω από μια 'μέρα.
Και λοιπόν: Καθώς σας ερώτησα πολλάκις θέλετε να τεθή αυτός ο νόμος και ο τύπος και αυτό το τρίτον εκμαγείον, ή πώς φρονείτε; Βεβαίως να τεθή. Αμέ τι; Κατόπιν δε από αυτά είναι ορθότατον να ψάλλωνται ύμνοι θεών και εγκώμια ανάμικτα με προσευχάς, και πάλιν κατόπιν από τους θεούς εις τους δαίμονας και τους ήρωας θα ήσαν αρμόδιαι μαζί με τα εγκώμια αι προσευχαί. Πώς όχι;
Και τους άλλους πάλιν οι οποίοι θεωρούν το ον ως κινούμενον εις όλα τα μέρη, ούτε καν να τους ακούσωμεν, αλλά καθώς έλεγαν τα παιδιά ως ευχήν: «όσα είναι ακίνητα και κινημένα», να παραδεχθώμεν ότι το ον και το παν έχει αυτά και τα δύο. Θεαίτητος. Πολύ ορθά. Ξένος. Αι λοιπόν; Άραγε δεν φρονείς πλέον ότι αρκετά καλά εχαρακτηρίσαμεν με τον λόγον μας το ον; Θεαίτητος. Βεβαιότατα. Ξένος.
Ω γενναίε Αμπτούλ, εγώ ευρίσκομαι πολλά υπόχρεως διά τες μεγάλες δεξίωσες που μου έκαμες, σου ζητώ το λοιπόν την άδειαν διά να τραβηχθώ εις το κονάκι μου διά να σε αφήσω εις ανάπαυσιν. Ο Αμπτούλ διά να τον ευχαριστήση τον άφησε να μισεύση, και αποχαιρετώντας τον τόν εσυντρόφευσεν έως την σκάλαν, ζητώντας του συμπάθειο, αν δεν τον επεριποιήθη καθώς του έπρεπεν.
Σεις όμως, αν πεισθήτε από εμέ, αφ' ού λάβητε ολίγον υπ' όψιν σας τον Σωκράτην και πολύ περισσότερον την αλήθειαν, αν μεν νομίσητε ότι σας λέγω καμμίαν αλήθειαν, παραδεχθήτε αυτήν αν δε όχι, αντιτείνετε με όλα σας τα επιχειρήματα, προσέχοντες από την προθυμίαν μου να μη απατήσω συγχρόνως και τον εαυτόν μου και σας, και φύγω καθώς η μέλισσα αφήνων το κεντρί μου.
Διότι αυτοί δεν έχουν πείραν της στερήσεως, και διότι όλοι οι άνθρωποι αγαπούν περισσότερον τα έργα των χειρών των, καθώς οι γονείς και οι ποιηταί. Δεν είναι δε εύκολον να πλουτίση ο ελευθέριος, διότι ούτε λαμβάνει ευκόλως ούτε διατηρεί, αλλά τα πετά και δεν εκτιμά τα χρήματα ως χρήματα αλλά χάριν δωρεών. Διά τούτο υβρίζεται η τύχη συχνά, διότι οι περισσότερον άξιοι διόλου δεν πλουτίζουν.
Ελύθηκα... Και αλήθεια έλεγε. Όλοι είμαστε λυμένοι. Τα γόνατά μου έτρεμαν τα δάχτυλά μου, όπως ήσαν κλεισμένα στο σίδερο της τρόμπας έτσι έμεναν. Ούτε ν' ανοίξουν ούτε να κλείσουν περισσότερο ειμπορούσαν. Τα μπράτσα έμεναν σκληρά και αλύγιστα σαν ατσάλι. Είχα έναν πόνο στα νεφρά· καθώς έσκυφτα να πατήσω την τρόμπα ήθελα βοήθεια για να σηκωθώ από πίσω.
Παραλείπω ότι και ληστεύεσθε καθώς ημείς και οι ναοί σας συλούνται υπό των ιεροσύλων και από πλουσιώτατοι γίνεσθε εις μίαν στιγμήν πτωχότατοι• πολλοί δε που είσθε χρυσοί ή άργυροι διελύθητε διά του πυρός εις χωνευτήριον και επωλήθητε ως μέταλλον, διότι φαίνεται ούτω σας είχαν ορίση αι Μοίραι. ΖΕΥΣ. Πρόσεξε, Κυνίσκε, διότι αυτά τα οποία λέγεις είνε υβριστικά και θα μετανοήσης μίαν ημέραν δι' αυτά.
Εάν δε πάλιν ευρεθή κανείς παρών και δεν τιμωρήση δικαίως, πρώτον μεν ας υπόκειται εις το μεγαλίτερον όνειδος, όποιος δε από τους νομοφύλακας προωρίσθη διά την επίβλεψιν των παίδων ας σημειώνη αυτόν που παρευρέθη και δεν ετιμώρησε, ενώ έπρεπε, ή ετιμώρησε, καθώς έπρεπε.
— Πού τον ηύρες τον μουστερή!... είπεν ειρωνικώς ο Γύφτος. Εγώ τώρα, καθώς είμαι κουρασμένος, και είνε και νύχτα... — Όχι τώρα, υπέλαβεν ο ξένος. Έχομεν καιρόν. Αύριον, μεθαύριον. — Και τι δουλειά έχω, να πάγω εγώ εκεί; αντείπεν ο Γύφτος. — Ίσως θα εύρης δουλειά, επέμενεν ο ξένος. — Άλλην απ' αυτήν που κάμνω κάθε μέρα;... — Εάν εύρης καλλίτερην, δεν την αφήνεις; — Όχι, είπε σταθερώς ο Γύφτος.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν