Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 20 Μαΐου 2025
ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ Να ευλογήση ο Θεός τον γάμον σας, παιδί μου, διά να μη πληρώσετε με πίκραις την χαράν σας. ΡΩΜΑΙΟΣ Αμήν, αμήν! Αλλ' η χαρά, ω πάτερ, που μου δίδεις κάθε στιγμή οπού περνώ κοντά της και την βλέπω, δεν ημπορεί να συγκριθή μ' όσαις κι’ αν έλθουν πίκραις. Τα χέρια μας συνένωσε με τ' άγιά σου λόγια, κι ας κάμη ό,τι του περνά ο Θάνατος κατόπιν. Φθάνει εγώ ν' αξιωθώ να την ειπώ 'δικήν μου.
Ήλθεν ένας χειμώνας, ήλθεν ένα καλοκαίρι, ήλθεν άλλος χειμώνας, ήλθεν άλλο καλοκαίρι, ο Στεφανάκης τους έστελνεν από τα Χριστούγεννα εις την Λαμπρή, και από την Λαμπρή 'ς τα Χριστούγεννα, την ημέραν δ' ακριβώς την ορισθείσαν υπό του ιδίου διά τον γάμον, έκαμνε τον θυμωμένον, εκάκιονε με το παραμικρόν, ελάμβανε την κασσελίτσα του και την τσεργίτσα του και επήγαινε και εκοιμάτο εις το καφενείον.
Λοιπόν τόσον αληθή είνε αυτά διά τα οποία σε κατηγορώ, ώστε και μέχρι των γυναικωνιτών έχει φθάσει η φήμη σου. Όταν δε προ καιρού ετόλμησες να ζήτησης εις γάμον μίαν γυναίκα εις την Κύζικον, εκείνη, η οποία ήτο καλώς περί σου πληροφορημένη, απήντησε• Δεν θέλω άνδρα ο οποίος έχει και αυτός ανάγκην ανδρός.
Επομένως δεν πρέπει να πίνη ούτε όστις φροντίζει σοβαρώς διά τον γάμον, εις τον οποίον πρέπει προ παντός να είναι νηφάλιος και η νύμφη και ο γαμβρός, αφού υφίστανται όχι επουσιώδη μεταβολήν της ζωής των, συγχρόνως δε διά να γεννηθή και το γεννώμενον όσον το δυνατόν από γονείς φρονιμωτέρους. Διότι σχεδόν είναι αβέβαιον ποία νυξ ή ποίον φως θα γεννήση αυτό με θέλημα θεού.
Και όμως σου της κόρης του Αγαμέμνονος την καλλιπλόκαμον κεφαλήν θα στέψωσιν οι Έλληνες εδώ παρά την θάλασσαν, ως στέφουσι προς την θυσίαν δάμαλιν αγνήν, ελθούσαν από ορεινών πετρίνων σπηλαίων, και θα βάψουν δι’αίματος τον χιονόλευκόν σου λαιμόν, σου ήτις δεν ανετράφης ως τα συνήθη θύματα υπό τους ήχους ποιμενικού αυλού ουδέ υπό συρίγματα βουκόλων, αλλ' ως βασιλόπαις των Αργείων εις τους κόλπους της μητρός προς γάμον ευτυχή.
Δεν θέλω λέξιν να μου ‘πής· απόκρισιν δεν θέλω! Με τρώγ' η απαλάμη μου! — Ελέγαμεν, γυναίκα, πως δεν ευλόγησ' ο Θεός τον γάμον μας πλουσίως, διότι μας εχάρισεν αυτήν την κόρην μόνον. Αλλά μας έπεσε πολύ και τούτη, καθώς βλέπω. Δεν ήτον ευλογία του· ήτο Θεού κατάρα! Να μη σε βλέπω! ΠΑΡΑΜΑΝΑ Ο Θεός να την πολυχρονίζη! Αυθέντα, έχεις άδικον αυτά να της τα λέγης.
Γυναίκα αν θέλης δος μου Την κόρη σου. Είχε ο Βασιλιάς του γάμον του βλαστάρι Μιαν θυγατέρα μοναχή, της χώρας του καμάρι, Κι' από καιρόν ο ωμορφονιός την κόρη του αγαπούσε, Κρυφά τον ωνειρεύονταν κι' αυτή και τον ποθούσε. Όμως δεν ήτον βολετό του θρόνου αυτή βλαστάρι Άντρα τον πρωτομάστορα των γεφυριών να πάρη. Δίνει το λόγο ο Βασιλιάς. — Λεβέντη, τόνομά σου; — Με λεν Μανόλη, Βασιλιά,
Εγνώριζαν όμως εξ άλλου ότι η Καλιώ σχεδόν καθ' εκάστην εύρισκε τον Μανώλην και του επιπίλιζε το μυαλό. Και αυτός ο Σαϊτονικολής, καίτοι θέλων να φαίνεται ότι δεν απέδιδε σημασίαν εις τον έρωτα του υιού του προς την Ζερβουδοπούλαν, ανησύχει σοβαρώς, μάλιστα όταν επλησίασεν ο καιρός ο ωρισμένος διά τον αρραβώνα και τον γάμον του με την Πηγήν, αυτός δ' εξηκολούθει να δεικνύη παντελή αδιαφορίαν.
Η Αφροδίτη δεν γελά εις δακρυσμένον σπίτι· αλλ' ο πατέρας της φρονεί, ότι καλόν δεν είναι να κατακυριεύεται από την λύπην τόσον, κι' ως φρόνιμος, εσκέφθηκε τον γάμον να ταχύνη, και έτσι των δακρύων της να παύση την πλημμύραν· διότι τρέφεται μ' αυτά ενόσω ζη μονάχη, ενώ αν έχη συντροφιάν θα της περάσουν ίσως. Ιδού που τώρα έμαθες το αίτιον της βίας.
Και εφώναξεν από την Χαλκίδα μάγισσαν, την κυρά-Χατζίνα,να την μαγεύση εις τον γάμον της ν' αποθάνη, να πάρη άλλην ο υιός του, ο καπετάν-Μοναχάκης, ώστε να πληρωθή και των δύο η επιθυμία.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν