United States or Panama ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ω Πάρις, διατί να έλθης εις την Ελλάδα συ, όστις ανετράφης βοσκός λευκών αγελάδων εις την τρωικήν Ίδην συρίζων βάρβαρα μέλη, και δι' αυλού φρυγικού επεχειρήσας εδώ να ψάλης ήχους Ολυμπίους; Έζης βόσκων εκεί καλάς γαλακτοφόρους δαμάλεις, ότε η περί κάλλους έρις των θεαινών σ' εκάλεσε κριτήν εις την Ελλάδα προ των ελεφαντίνων ανακτόρων των.

Ποίας ωδάς ψάλλων και χορεύων θα κάμη αυτά τα δύο, το μεν γενικόν σχέδιον ελέχθη και ωσάν δρόμοι χωρίζουν εμπρός του, τους οποίους πρέπει να διαβή έχων ελπίδα ότι και ο ποιητής καλά λέγει τους στίχους Τηλέμαχε, άλλα μόνος θα βρης με το μυαλό σου Και άλλα ο θεός θα σου τα ειπή. Γιατί εγώ νομίζω Πως συ με θέλημα θεού εγεννήθης και ανετράφης.

Και στραφείς προς την νεάνιδα είπεν: — Λίγεια, ανετράφης εις την οικίαν μας και σε αγαπώμεν, η Πομπονία και εγώ, ως θυγατέρα μας. Αλλ' εις τον Καίσαρα ανήκει η κηδεμονία σου. Λοιπόν την στιγμήν αυτήν ο Καίσαρ σε απαιτεί. — Άουλε, ανέκραξεν η Πομπονία, ο θάνατος θα ήτο προτιμότερος δι' αυτήν. Η Λίγεια περιμαζευμένη εις τας αγκάλας της επανελάμβανε: — Μητέρα μου! μητέρα μου!

Και όμως σου της κόρης του Αγαμέμνονος την καλλιπλόκαμον κεφαλήν θα στέψωσιν οι Έλληνες εδώ παρά την θάλασσαν, ως στέφουσι προς την θυσίαν δάμαλιν αγνήν, ελθούσαν από ορεινών πετρίνων σπηλαίων, και θα βάψουν δι’αίματος τον χιονόλευκόν σου λαιμόν, σου ήτις δεν ανετράφης ως τα συνήθη θύματα υπό τους ήχους ποιμενικού αυλού ουδέ υπό συρίγματα βουκόλων, αλλ' ως βασιλόπαις των Αργείων εις τους κόλπους της μητρός προς γάμον ευτυχή.