United States or New Caledonia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Αλλά, να σου ειπώ, δεν μ' αρέσει να παραδεχθώ ότι είναι μεν όνομα, όμως δεν ετέθη ορθώς. Σωκράτης. Τι δηλαδή; δεν σου αρέσει αυτό, ότι το όνομα είναι έκφρασις του πράγματος; Κρατύλος. Μάλιστα. Σωκράτης. Αλλά το ότι άλλα ονόματα είναι σύνθετα από άλλα προηγούμενα, δηλαδή από τα πρώτα, δεν σου φαίνεται ότι λέγεται καλώς; Κρατύλος. Μου φαίνεται. Σωκράτης.

ΜΙΡ. Εκείνος, αφέντη, είναι ένας αχρείος, που δεν μ' αρέσει να βλέπω. ΠΡΟΣΠ. Αλλ' όποιος και αν είναι, πώς να τον υστερηθούμε; εκείνος μας ανάβει φωτιά, μας φέρνει ξύλα, μας κάνει αναγκαίες υπηρεσίες. Ε! σκλάβε! Κάλιμπαν! χώμα, που είσαι; ξεβουβάσου! Μέσα είναι ξύλα αρκετά. ΠΡΟΣΠ. Έβγα όξω, σου λέω· χρειάζεσαι γι' άλλη δουλειά. Έβγα, έβγα, χελώνα! Κ' έτσι;

Σεις είσθε &Φαναριώται&. . . κι' άλλος κανείς, Πλακιώται, δεν έχει τέτοια χάρι, αφού 'δικό σας μένει κι' αυτό του Διογένη το ξακουστό &Φανάρι&. Μαύρη Νύκτα, φύγε . . . σε τρομάζω, δεν μ' αρέσει διόλου το σκοτάδι, πάντα ήλιο θέλω να κυττάζω, πάντα 'μέρα νάναι, ποτέ βράδυ. Όταν συ απλώνης τα φτερά, πιο πολύ ρεμβάζει ο καθείς, πιο πολύ θρηνεί κι' η συμφορά, κι' είν' ο κόσμος γρίφος πιο βαθύς.

Πάμε τώρα· έρχεται. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Τι διάβολο! όλοι τάχουν μαζί μου, γιατί μ' αρέσει η αριστοκρατία· κι' όμως εγώ δε βρίσκω τίποτα ωμορφότερο από το να συναναστρέφωμαι την αριστοκρατία. Αυτή είνε η μόνη δόξα και ο μόνος πολιτισμός, και θα προτιμούσα να είχα δυο δάκτυλα λιγώτερα στο κάθε μου χέρι μα να είχα γεννηθή κόμης ή μαρκήσιος. ΣΚΗΝΗ Ις'.

Πώς το εννοείς αυτό; Ξένος. Του πεζού κυνηγίου υπάρχουν δύο μεγάλα μέρη. Θεαίτητος. Ποίον είναι το έν και ποίον το άλλο; Ξένος. Το ένα είναι κυνήγιον των ημέρων, το δε άλλο των αγρίων. Θεαίτητος. Και πώς; Υπάρχει ποτέ κυνήγιον ημέρων; Ξένος. Εάν ο άνθρωπος είναι ήμερον ζώον, βεβαίως υπάρχει. Από όλα αυτά ό,τι σου αρέσει, όρισέ το και εμπρός μας. Θεαίτητος.

Εις τούτην την ομιλίαν ο βαφιάς εκύτταξε τον κριτήν εις το πρόσωπον με θαυμασμόν, και του είπε· αν έχης επιθυμίαν, αφέντη, να με εμπαίξης είσαι νοικοκύρης, και ημπορείς να γελάσης όσον σου αρέσει με την θυγατέρα μου. Όχι, μη γένοιτο, απεκρίθη ο Κατής, εγώ δεν γελώ με κανένα, μα αγαπώ την θυγατέρα σου, και διά τούτο σου την γυρεύω. Ο τεχνίτης ακούοντας έτσι, εδόθηκεν εις ένα μεγάλον γέλωτα.

Άλλους πάλε τους αρέσει νάχουν έναν κύκλο φίλους και τους φτάνει να τους διαβάζουν οι φίλοι τους μόνοι. Οι Αλεξαντρινοί τέτοιο σύστημα είχανε. Δεν τους έμελε για τον όχλο. Συχνά μάλιστα κανείς είναι αναγκασμένος να μιλή για λίγους, γιατί και λίγοι τον ακούν. Τότες το κάμνει έφκολα σύστημα. Τέτοια τυχαίνουν, όταν είναι μια φιλολογία στην παρακμή της.

Κεφάλι, έχει κεφάλι; — Έξη αριθμό καπέλλο φορεί! λέγει παρεμβαίνων ο έμπορος. — Του λόγου σου το ξεύρω πως δεν σ' αρέσει, απαντά ο βιομήχανος, αξιότιμος φανοποιός και μεσίτης οικοπέδων κατά τας ώρας της σχολής αυτού. Συ θέλεις τον Χαλέμ, διότι . . . — Διότι είνε ο καλλίτερος απ' όλους. — Ο καλλίτερος διά σένα· το παραδέχομαι. Σου έβαλε κεφάλαια και άνοιξες το κατάστημά σου· είνε φυσικόν . . .

Τόσο που πολλές φορές, σκυμμένος απάνω στασάλευτα νερά της, νόμισε πως είδε με τα βασιλεμένα μάτια του καθρεφτισμένο το πρόσωπό του. Και δεν ήξερε αν ήτανε το δικό του πρόσωπο κι' αν ήτανε της αδερφούλας του. Και τότε την αγκάλιαζε γλυκά και της έλεγε: — Στάσου ακόμα, γλυκειά μου αδερφή. Γιατί μ' αρέσει να βλέπω μέσα στα νερά της λίμνης καθρεφτισμένο το πρόσωπό σου.

Το εξής μου αρέσει, φίλε Κλεινία, που το είπα και προηγουμένως, ότι δηλαδή, εάν αυτά δεν ήσαν βασανισμένα τελείως με τα έργα ότι είναι δυνατόν να τελεσθούν, ίσως τότε έπρεπε κάπως να εναντιωθή κανείς εις τον λόγον μου, ο οποίος δεν δέχεται με κανένα τρόπον τον νόμον τούτον, και ποτέ δεν θα κατορθώση να εξαλείψη μέσα εις αυτούς την διαταγήν μας, ώστε να μη λέγωμεν ότι πρέπει να μετέχη όσον το δυνατόν εξ ίσου εις την παιδείαν το θήλυ με το άρρεν γένος.