United States or Albania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Βλέποντας εγώ τον αγαπητόν μου υιόν τον αγκάλιασα, τον εφίλησα και από την χαράν μου έγινα άλλος εξ άλλου· έπειτα ευθύς μετεμόρφωσε την γυναίκα μου εις ταύτην την έλαφον, που βλέπετε· και τούτο της το εζήτησα εγώ διά να μην είναι τόσον άσχημα.

Μ' αν πληρωθή ο Κέφαλος και πεταχθή μπροστά σου κ' ειπή ότι μ' αυτά που λες δεν είσαι στα σωστά σου, τι θα του ειπής, παρακαλώ; ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Θα 'πω πως ετρελλάθη. Α’ ΓΥΝΗ Δεν είν' η πρώτη δα φορά που ο κόσμος θα το μάθη. ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Πως είν' υποχονδριακός. Α’ ΓΥΝΗ Καθένας πειά το βλέπει. ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Έ, θα του ειπώ πως φέρνεται στην πόλι όπως πρέπει, μα φτιάνει πιάτα άσχημα.

Διότι, αγαπητέ μου, προ ολίγου κάποιος με έφερε εις δυσκολίαν εις την συζήτησιν, εκεί που άλλα μεν εκατηγορούσα ως άσχημα, άλλα δε επαινούσα ως ωραία, με την εξής πολύ υβριστικήν ερώτησιν· «Και από πού ως πού, μου λέγει, γνωρίζεις συ, κύριε Σωκράτη, ποία είναι ωραία και ποία άσχημα; Ιδού λόγου χάριν, ημπορείς να ειπής τι είναι το ωραίον;». Και εγώ από την μηδαμινότητά μου απορούσα και δεν ήξερα να του απαντήσω καθώς πρέπει.

Τρέμουν τα πόδια σου.» «Πρέπει να πηγαίνω.» «Έφις, άκουσέ με. Μην σου κακοφαίνεται για ό, τι σου είπα. Έτσι είναι, δεν μπορώ, πίστεψέ με. Ξέρω ότι αυτό σε δυσαρεστεί, αλλά δεν μπορώ. Μην πεις τίποτε στην Έστερ και πήγαινε, αφού θέλεις να φύγεις. Εάν όμως νοιώσεις άσχημα, γύρισε. Να θυμάσαι ότι αυτό είναι το σπίτι σουΈριξε το δισάκι επάνω στους ώμους του και βγήκε.

ΔΙΚ. Τ' είν' αυτά; Έφυγεν η Αργυραμοιβική και ο Διογένης την καταδιώκει με την βακτηρίαν υψωμένην. Άσχημα την έχει η δυστυχής. Τον Πύρρωνα κάλεσε. ΕΡΜ. Η Ζωγραφική είνε εδώ, αλλ' ο Πύρρων δεν ήλθε καθόλου και ήτο επόμενον. ΔΙΚ. Διατί ήτο επόμενον; ΕΡΜ. Διότι δεν παραδέχεται ως αληθή καμμίαν κρίσιν. ΔΙΚ. Λοιπόν ας δικασθή ερήμην και ας καταδικασθή.

«Εδώ εις το καντόνιον Βαλαί δεν είναι και τόσον άσχημα, έλεγεν ο θείος· «και έχομεν και αιγάγρους, που δεν εκλείπουν γρήγορα, όπως τα πλατώνια· εδώ είναι πολύ καλύτερα τώρα από τα παλαιότερα χρόνια· όσα καλά κι' αν διηγούνται για να τιμήσουν της παληές ημέρας, οι δικές μας είναι καλύτερες· ο σάκκος είναι ανοικτός, φυσάει αεράκι μέσα 'στην κλεισμένη γύρω-γύρω κοιλάδα μας.

Αλλά δεν το εχώρησεν η συνείδησίς του, και εντονώτερον εξηκολούθησε: — Τώρα, όπως και να το κάμης, άσχημα είνε... μα το καλλίτερο είνε να τραβήξης το δρόμο σου να πας... Έδωκες το λόγο σου... είνε μεγάλη αμαρτία ν' αφήσης τον παπά χωρίς βοηθό, τέτοια μεγάλη μέρα.

Με τόσην ευφυίαν και τόσην ικανότητα, και να τελειώση . . . Εμείναμεν προς στιγμήν και οι δύο σιγώντες. Ο Δημήτριος εκάθισε, εζήτησε καφέν, έστρηψε μηχανικώς έν σιγάρον, και αφού έτριψε το μέτωπον διά της χειρός του, είπε με σιγαλήν φωνήν. — Αι! ίσως δεν έκαμεν άσχημα ν' αυτοκτονήση. — Πώς; τι εννοείς; ηρώτησα έκπληκτος.

Πονηρότερον όμως και ασχημότερον εις την πάλην είναι, άραγε να πίπτη κανείς ή να ρίπτη κάτω τον άλλον; Ιππίας. Το να πίπτη. Σωκράτης. Τότε λοιπόν και εις την πάλην όστις παράγει εκουσίως τα πονηρά και άσχημα είναι καλλίτερος παρά όστις παράγει αυτά ακουσίως. Ιππίας. Έτσι φαίνεται. Σωκράτης.

Αλλά τόρα. Η κιθαριστικωτέρα και η αυλητικωτέρα και εν γένει η ανάλογος εις όλας τας άλλας τέχνας και επιστήμας, άραγε δεν κάμνει τα κακά και σφάλλει εις τα άσχημα η καλλιτέρα εκουσίως, η δε χειροτέρα ακουσίως; Ιππίας. Έτσι φαίνεται. Σωκράτης.