United States or Cambodia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Με μίαν λέξιν όστις δεν θέλει να απέχη με κάθε τρόπον από όσα ο νομοθέτης θεωρεί ότι είναι αισχρά και κακά, και αντιθέτως όσα εκείνος θεωρεί αγαθά και καλά, δεν τα εκτελεί με όλην του την δύναμιν, δεν γνωρίζει εις όλα αυτά, οποιοσδήποτε άνθρωπος και αν είναι αυτός, ότι την ψυχήν του, η οποία είναι το θεϊκώτερον πράγμα, την καθιστά το ατιμότερον και το ασχημότερον πράγμα.

Αυτοί δηλαδή θα γίνουν υπόδουλοι κατ' άλλον τρόπον και πολύ ασχημότερον εις τους ικανούς να συγκρατούνται βεβαίως από τας ηδονάς, οι οποίοι απέκτησαν την μέθοδον των ηδονών, και είναι και κάποτε άνθρωποι εντελώς κακοί, και τότε την ψυχήν των θα την έχουν εν μέρει μεν δούλην, εν μέρει δε ελευθέραν, και δεν θα είναι άξιοι να ονομάζωνται απολύτως ανδρείοι και φιλελεύθεροι.

Πονηρότερον όμως και ασχημότερον εις την πάλην είναι, άραγε να πίπτη κανείς ή να ρίπτη κάτω τον άλλον; Ιππίας. Το να πίπτη. Σωκράτης. Τότε λοιπόν και εις την πάλην όστις παράγει εκουσίως τα πονηρά και άσχημα είναι καλλίτερος παρά όστις παράγει αυτά ακουσίως. Ιππίας. Έτσι φαίνεται. Σωκράτης.

Άλλως όμως ίσως ήτο το καλλίτερον να λέγωνται ή με όλα όμοια ή με τα περισσότερα, με τούτο δε εννοώ τα αρμόδια, ασχημότερον δε είναι με τα αντίθετα. Αλλά ειπέ μου ακόμη το εξής ύστερα από αυτά, ποίαν δύναμη έχουν δι' ημάς τα ονόματα και τι καλόν θα παραδεχθώμεν ότι εκτελούν. Ερμογένης.

Αστείος τις, αλλά σκληροκάρδιος και απαθής προς το φοβερόν αυτό δυστύχημα του φαληρικού Ολύμπου, είπεν, ότι εις το νέον του violon θα εννόησεν ο Ζευς πόσον τερπνόν ήτο και προτιμότερον το violon του Ορφέως. Το λογοπαίγνιον είνε άσχημον, ως βλέπεις, και διά τον δυστυχή Lavergne ήτο πολύ ασχημότερον.

Ο σπουδαιότερος αδάμας, όστις στολίζει τον διάλογον τούτον, είναι η εξέλιξις του ωραίου, την οποίαν διαισθάνεται ο Πλάτων, διότι ευρίσκει τον πίθηκον κατώτερον και από τον ασχημότερον άνθρωπον, τον δε άνθρωπον επίσης ασχημότατον εν συγκρίσει προς τον Θεόν, τούτο δε αντελήφθη από την τελειοποίησιν της ατομικής του φύσεως και από την τάσιν του προς την &θέωσιν&. Περί της συσχετίσεως του ωραίου προς το αγαθόν ομιλούμεν εις τον πρόλογον του Φιλήβου· εις τον διάλογον τούτον παρίσταται ως παρευρισκόμενος και ο Γοργίας και ο Πρόδικος χωρίς να λάβουν μέρος εις την συζήτησιν.

Τόρα λοιπόν δι' όνομα των θεών, φίλε Ιππία, δι' αυτούς τους λόγους άραγε είναι και η σοφία το καλλίτερον από όλα, η δε αμάθεια το ασχημότερον; Ιππίας. Αλλά τι άλλο νομίζεις συ, Σωκράτη μου; Σωκράτης. Στάσου ήσυχα λοιπόν, αγαπητέ μου φίλε, διότι τρομάζω, τι είναι πάλιν αυτό που λέγομεν. Ιππίας.

Τότε λοιπόν η μεν δύναμις δεν είναι ωραίον πράγμα, η δε αδυναμία άσχημον; Ιππίας. Πολύ μάλιστα. Και μάλιστα, Σωκράτη μου, μας το επικυρόνουν αυτό εκτός άλλων και τα πολιτικά, ότι είναι καθώς το λέγεις. Δηλαδή εις τα πολιτικά και μέσα εις την πατρίδα το να είναι μεν δυνατός έκαστος είναι το ωραιότερον πράγμα του κόσμου, το να είναι όμως αδύνατος είναι το ασχημότερον. Σωκράτης. Καλά λέγεις.

Και εδώ, φίλε Ξένε, το να νικά κανείς τον εαυτόν του είναι από όλας τας νίκας η πρώτη και η καλλιτέρα, το να νικάται όμως κανείς από τον ίδιον τον εαυτόν του είναι από όλα το ασχημότερον και συγχρόνως το χειρότερον. Διότι αυτά βεβαίως μας πληροφορούν ότι υπάρχει πόλεμος εντός εκάστου από ημάς με τον εαυτόν μας. Λοιπόν πάλιν ας στρέψωμεν οπίσω τον λόγον.