Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 14 Μαΐου 2025
ΧΟΡΟΣ Τι κάνεις; Τέτοια συμφορά σ' ευρήκε κι' όμως θέλεις τον ξένον σου να τον δεχθής, να τον φιλοξενήσης; ΑΔΜΗΤΟΣ Τάχα θα μ' επαινούσατε αν έδιωχνα τον ξένο από το σπίτι μου εδώ κι' από την πόλι; Όχι. Η συμφορά λιγώτερη βεβαίως δεν θα ήτο και μόνο εγώ αφιλόξενος θα ήμουν. Μέσα σ' τάλλα κακά που μ' ηύραν θάλεγε ο κόσμος πως ακόμη είμαι και αφιλόξενος και δεν τιμώ τους ξένους.
— Με συμπαθάς· απάντησε ο Δημητράκης ατάραχος· η λέξη δεν ήταν πρόστυχη, ήταν το νόημά σου. Με μαλώνεις πως δεν τιμώ τους προγόνους μας. Τους τιμώ και τους δοξάζω. Ήταν μεγάλοι άνθρωποι, ναι· μα πρέπει να ζήσουμε κ' εμείς. Και να ζήσουμε τη σημερινή ζωή, όπως έζησαν κ' εκείνοι τη δική τους· Ξέρεις ένα πράμα; — Τι;
ΑΔΜΗΤΟΣ Σιώπησε! Συ ετόλμησες να πης αυτά τα λόγια; ΗΡΑΚΛΗΣ Μα τι; Ποτέ δεν σκέπτεσαι να παντρευτής; θα μείνης χήρος για πάντοτε; ΑΔΜΗΤΟΣ Καμμιά γυναίκα δεν υπάρχει που νάρθη το κρεββάτι μου να μοιρασθή μαζή μου. ΗΡΑΚΛΗΣ Τι περιμένεις απ' αυτό να ωφεληθή η νεκρή σου; ΑΔΜΗΤΟΣ Όπου κι' αν είναι της χρωστώ να την τιμώ. ΗΡΑΚΛΗΣ Δεν λέω βέβαια είσ' αξιέπαινος. Αλλ' όμως είναι τρέλλα.
Διά τούτο εγώ τουλάχιστον λέγω ότι πας τις έχει χρέος να τιμά τον Έρωτα, όχι μόνον δε ο ίδιος τιμώ τα ερωτικά και εξαιρετικήν επιμέλειαν καταβάλλω δι' αυτά, αλλά και τους άλλους συμβουλεύω, και τόρα δε και πάντοτε εγκωμιάζω την δύναμιν και την ανδρείαν του Έρωτος, όσον ημπορώ καλύτερα.
Εγώ τουλάχιστον τέρπομαι να τιμώ και αυτό το όνομα της πατρίδος μου. Διότι όταν συγκρίνωμεν διαφόρους πόλεις μεταξύ των, πρέπει να εξετάζωμεν το μέγεθος, το κάλλος και την αφθονίαν των χρησίμων πραγμάτων.
Αυτήν την ζωήν τιμώ, αυτήν την ζωήν εννοώ, καμμία δύναμις δεν υπάρχει εκτός της δικαιοσύνης ούτε εις την οικογένειαν, ούτε εις την πόλιν.
Και σαν τους είδε, χάρηκε ο πρωτοκαπετάνιος, 255 κι αμέσως είπε φιλικά του Δομενιά δυο λόγια «Εσένα απ' όλους, Δομενιά, τους Αχαιούς πιο πρώτα στον πόλεμο εγώ σε τιμώ και στις δουλιές τις άλλες, και στο τραπέζι όταν κρασί αρχοντικό φλογάτο οι προεστοί νερώνουμε μες στο βαθύ κροντήρι. 260 Ναι μεν, κι' οι άλλοι πρόκριτοι θα πιουν το ταχτικό τους, μα εσένα πάντα ξέχειλο σου στέκει το ποτήρι, σαν το δικό μου, για να πιεις άμα ορεχτεί η καρδιά σου.
Εγώ μ' αυτά τα χέρια μου βεβαίως δεν θα σε θάψω, γιατί εγώ είμαι νεκρός για σένα. Αν σ' έναν άλλον χρωστώ το ότι ζωντανός είμαι ακόμα, εκείνον ωσάν πατέρα θα τιμώ και θα γηροκομούσα. Άδικα λεν οι γέροντες πως θέλουν να πεθάνουν και ότι βαρεθήκανε την μακρυνή ζωή τους. Μόλις φανή ο θάνατος πως θέλει να τους πάρη. όλοι ευθύς μετανοούν, και βρίσκουν πως το γήρας δεν είναι πια βαρύ γι' αυτούς.
Εις τον πρωτότοκόν μου, τον Μάλκολμ, την διαδοχήν του θρόνου μου ορίζω· εις το εξής θα λέγεται της Κουμβερλάνδης πρίγκηψ! Αλλ' ασυντρόφευτον αυτόν δεν τον τιμώ και μόνον· άστρα πολλά θα μοιρασθούν, σημεία ευγενείας, 'ς τα στήθη να λαμποκοπούν εκείνων που τ' αξίζουν. Πηγαίνω εις το Ίνβερνες όπου θα με ξενίσης. ΜΑΚΒΕΘ Να κοπιάζω διά σε ανάπαυσίς μου είναι.
Η ευτυχία είνε γλυκειά σαν μοιρασθή με φίλους• κι' αν ίσως, — που να μη γενή — κάτι κακό μας τύχη, βρίσκει κανείς παρηγοριά, βλέποντας μέσ' στα μάτια ανθρώπου που μας συμπαθεί• μ' όλο πούμαι κυρά σου, όπως και τον πατέρα μου συ μια φορά τιμούσες, έτσι τιμώ κ' εγώ εσέ.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν