Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 28 Ιουνίου 2025
Τ' Ατρέα ο γιος τον Έλατο σκοτώνει, πούχε πατρίδα τον γκρεμό της Πήδασος, στην άκρη κοντά του Σάτνη πόταμου με το καθάριο ρέμα. 35 Το Φύλακο, εκεί πούφεβγε, ο αντριωμένος Λήτος, τόνε τρυπάει· κι' ο Βρύπυλος σκοτώνει το Μελάνθη. Έπειτα πιάνει ζωντανό τον Άδραστο ο Μενέλας.
«Ω Ναυσικά, τόσ' οκνηρήν σ' εγέννησ' η μητέρα; 25 τα ολόλαμπρά σου ενδύματα κάθονται αμελημένα• ο γάμος σου ήδη σίμωσε, 'π' εύμορφα θα φορέσης, και θα χαρίσης εύμορφα 'ς αυτούς, 'που θα σε πάρουν. και αυτά 'ναι 'π' όνομα καλό γεννούν εις τους ανθρώπους, ώστε ο πατέρας χαίρεται και η σεβαστή μητέρα. 30 αλλ' ας πάμε να πλύνουμεν, η αυγούλ' άμα χαράξη• κ' εγώ θε νάλθω συνεργή σιμά σου, να προφθάσης να ετοιμασθής, και ανύμφευτη πολύν καιρό δεν θα 'σαι. επειδή σένα ήδη ζητούν 'ς την πόλι των Φαιάκων οι πρόκριτ' όλοι, οπού μ' αυτούς όμοιο το γένος έχεις. 35 αλλ' έλα, εις τα χαράμματα τον ένδοξον πατέρα να σου ευτρεπίση ζήτησε αμάξι και μουλάρια, ζώναις, ωρηά σκεπάσματα και πέπλους να σου φέρουν. και σέν' αυτό καλήτερα συμφέρει, ή με τα πόδια να πάς• γιατί τα πλυσταρειά μακρυ' απ' την πόλιν είναι». 40
Εις ηλικίαν 34 ή 35 ετών εμνηστεύθη μετά της Φαβίας, θυγατρός επισήμου ανδρός.
Τότες ο Δίας απαντάει βαριά αγαναχτισμένος 30 «Καλότυχη, μα τι λοιπόν! τόσα κακά σου κάνουν ο Πρίαμος κι' όλοι του οι γιοί, που πολεμάς αιώνια να τους ρημάξεις σύριζα τη μυριοπλούσια χώρα; Ας δύνουσουν μονάχα εσύ να μπεις στο κάστρο μέσα κι' ωμό να φας τον Πρίαμο, να φας και τα παιδιά του 35 μ' όλους τους Τρώες, τότες πια θα χόρταινε ο θυμός σου.
Και τότες πήραν το γοργό του γέρου γιο Πηλέα 35 στου βασιλιά οι ατρόμητοι οπλαρχηγοί, και μόλις τον έπεισαν, τι τούκλαιγε μέσα η καρδιά το βλάμη. Κι' όταν σε λίγο φτάσανε στου βασιλιά Αγαμέμνου, εφτύς τους κράχτες πρόσταξαν να στήσουνε λεβέτι μεγάλο απάνου απ' της φωτιάς τις φλόγες, μήπως πείσουν 40 τον Αχιλιά τα αίματα, να πλύνει και τη λέρα.
Δρ. — .80 Δρ. — .80 H Βιβλιοθήκη αύτη γραφείσα υπό διακεκριμένων λογίων μας περιλαμβάνει εν μονογραφίαις τας ωραιοτέρας και συγκινωτέρας σελίδας της ελληνικής ιστορίας και αποτελεί το κατ' εξοχήν εθνικόν ανάγνωσμα διά πάντα Έλληνα. Έκαστον τεύχος εκ σελίδων 32 σχημ. 16ου, αποτελούν αυτοτελή πραγματείαν, τιμάται λεπτών 35. Γεώργιος Καστριώτης ο Σκενδέμπεης υπό Ηλ. Οικονομοπούλου.
Δεν ψάλλω εδώ της Αθηνάς τα έργα και τη δόξα, 35 Ή του πανούργου Έρωτα τα φλογισμένα τόξα. Μον τραγουδώ τον άπονο τον ταραχώδην Άρη, Που στα νεκρά κορμιά πατάει με πρόθυμο ποδάρι· Της μάχαις πάντα ορέγεται, τον κόσμο ανακατόνει, Για να πληθαίνει ο πόλεμος, για ν' αβγατάν οι φόνοι. 40 Και μ' απερίγραφτη ασπλαχνιά και μ' άγρια σκληροσύνη Των ζωντανών τα αίματα ωσάν ποτάμι χύνει.
Τότε απαντά η θεά Αθήνα, του Δία η θυγατέρα «Ναι έτσι, προφυλαχτή, ας γένει, και με την ίδια γνώμη ήρθα κι' εγώ οχ τον Έλυμπο κατά τα διο τα' ασκέρια. 35 Μον έλα, πώς τον πόλεμο σκοπέβεις ναν τους πάψεις;»
Κι' έτσι ήβγε να ξυπνήσει τον αδερφό του, π' όλους τους στην εξουσία περνούσε τους Αχαιούς, και σα θεό τον λάτρεβε το πλήθος. Κι' εκεί τον βρήκε, στ' ακρινό καράβι του από δίπλα, 35 πούβαζε τ' άρματα· κι' αφτός χαρούμενος τον είδε.
Και σπάει στα δάκρια ο γέροντας, κ' υψώνοντας τα χέρια χτυπούσε το κεφάλι του, και με φωνή και κλάμα το γιο του ξόρκιζε κ' ομπρός στο Ζερβοπόρτι ολόρθος 35 δίψαε ως στο τέλος του Πηλιά το γιο να πολεμήσει.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν