Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 22 Ιουνίου 2025
«Ουαί σοι, Χοραζίν! ουαί σοι, Βηθσαϊδά! ότι ει αι δυνάμεις αι γενόμεναι εν υμίν εγένοντο εν Τύρω και Σιδώνι, πάλαι αν μετανοήσατε εν σάκκω και σποδώ. «Αλλά λέγω υμίν ότι ανεκτότερον έσται Τύρω και Σιδώνι εν ημέρα κρίσεως ή υμίν. «Και συ, Καπερναούμ, η έως του ουρανού υψωθείσα, έως άδου καταβιβασθείση· ότι ει αι δυνάμεις αι γενόμεναι εν συ εγένοντο εν Σοδόμοις, παρέμενον αν έως της ημέρας ταύτης.
Εκείνη εφαντάσθη ότι ήτο ο κηπουρός, και εν τη απλήστω ελπίδι ότι ούτος δύναται να εξηγήση προς αυτήν το μυστήριον του κενωθέντος εκείνου και αγγελοφοντήτου τάφου, ανακράζει προς Αυτόν εν αγωνιώδη εκπλήσει, αποστρέφουσα την κεφαλήν, ίσως διά να κρύψη τα ρέοντα δάκρυά της — «Κύριε, ει συ εβάστασας Αυτόν, είπε μοι πού έθηκας Αυτόν, καγώ Αυτόν αρώ». Τότε ο Ιησούς λέγει προς αυτήν, «Μαρία!»
Η κοπέλλα έλεε πολύ ψιθυριστά: — Δεν έπρεπε ναρθής απόψε... Τι άνθρωπος είσαι!... Δε μπορώ να καταλάβω... Κ' έχεις πολλά εντάλματα; Μια αντρική φωνή αποκρίθηκε σιγαλά κι αυτή: — Τι σε νοιάζει γι αυτά. Πώς δεν έχω. Από πού να τα πλερώσω; συ τα ξέρεις τόρα. Καρτερώ να γεννήσουν τα πρότα, κι απέ. Σάματ' θα φάω γω το δημόσιο...
ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Πώς να πιστεύσω ότι είσαι ιδικός μου και πιστός, και αν ακόμη οι όρκοι σου εκλόνιζαν τους θρόνους των θεών, συ ο εξαπατήσας την Φουλβίαν; Τρέλλα τερατώδης να πιστεύσω εις τους ψευδείς εκείνους όρκους οίτινες καταπατούνται άμα προφερόμενοι! ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Γλυκυτάτη βασίλισσα. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Μη ζητής σε παρακαλώ πρόφασιν διά την αναχώρησίν σου, αλλ' αποχαιρέτησέ με και φύγε.
ΒΑΣΙΛΕΑΣ Διατί, Λαέρτη, τόσο γιγαντώδες σχήμα η ανταρσία σου επήρεν; — Άφησε να κάμη, Γελτρούδη, και διά μας μη φοβηθής· η Χάρις τόσο φρουρεί τους βασιλείς, 'πού η προδοσία μόνον από μακράν προσβλέπει 'ς τον σκοπόν της και δεν τον εκτελεί. — Λαέρτη, τώρα ειπέ μου, διατί 'σαι τόσο θυμωμένος; — Συ, Γελτρούδη, άφησε τον να κάμη. — Άνθρωπε, δεν λέγεις; ΛΑΕΡΤΗΣ Ο πατέρας μου πού 'ναι;
ΑΜΥΝΙΑΣ Μη με κοροϊδεύης, φίλε, μα το γυιο σου τώρα στείλε, να μου δώση τα λεφτά μου οπού πήρε δανεικά, γιατί βρίσκομαι κακά. ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Δηλαδή σαν ποια λεφτά; ΑΜΥΝΙΑΣ Που δανείσθηκεν, αυτά. ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Φαίνετ' αλήθεια από πολλά πως δεν θα ήσαι και καλά. ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Τι γκρινιάζεις, σαν να σ' έχη γάιδαρος ριγμένον χάμου; ΑΜΥΝΙΑΣ Γκρίνια συ το λες αυτό που το χρήμα μου ζητώ;
Αλλ' ότι ουδόλως εζημιώθητε, ω Ερμή, παρ' εμού και των έργων μου είνε φανερόν• ή συ απόδειξέ μου και την ελαχίστην ζημίαν και τότε εγώ θα σιωπήσω και θ' αναγνωρίσω ότι δίκαια έπαθα εκ μέρους υμών.
ΦΙΛΟΣ. Και όμως έπρεπε να μη παραμελής την μίαν χάριν της άλλης και να μη διαιρής τας τέχνας, διότι ενώ φαίνονται δύο είνε μία. ΛΟΥΚ. Καλλίτερα τα ξέρεις αυτά συ, Φιλοσοφία. Αλλά τέλος πάντων το έργον μου είνε αυτό, τους μεν κακούς να μισώ, να επαινώ δε και ν' αγαπώ τους καλούς. ΦΙΛΟΣ. Ελάτε λοιπόν, διότι εφθάσαμεν. Εδώ κάπου εις τον πρόναον της πολιούχου ας γίνη η δίκη.
Και ο Δίας της απάντησεν ο νεφελοσυνάκτης• «Τέκνο, ποιος λόγος σου 'φυγε των οδοντιών το φράγμα; δεν είσαι συ, 'που εσκέφθηκες η ίδια αυτήν την γνώμη, να 'λθη ο Οδυσσηάς, κ' ενάντια τους εκδίκησι να πάρη; και τον Τηλέμαχον εσύ, γιατ' ημπορείς, προβόδα 25 με γνώσι, όπως απείρακτος υπάγη 'ς την πατρίδα, και άπρακτοι με το πλοίο τους γυρίσουν οι μνηστήρες».
Αν εννοής να τα έχης έτσι καταιβασμένα, δεν σε λέγω τίποτε. Θα μου χαλάσης την ιστορία. Κάλλιο να την αφήσουμε μίαν άλλην ημέρα, για να γελάσης και συ με την καρδιά σου, να γελάση κ' η μητέρα κομμάτι, που τόσαις ημέραις δεν εγέλασεν ακόμη με τα σωστά της, η καϋμένη. — Έλα! τω είπον τότε.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν