Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 20 Ιουνίου 2025


Το ένα πρώτο για να βρω νερό κ' έπειτα με την ελπίδα ν' απαντήσω κανένα γνώριμο... να τον αρωτήσω αν είδε τον άνδρα μου πουθενά. Χωρίς άλλο, είχα σκοπό να γυρίσω πίσω στο σπιτάκι μου. Επήγα παραπέρ' απ' τη βρύσι, που δεν είχε νερό. Εκεί ακούω σαν μουρμουρητό, σαν σιγανή ψαλμωδία. Έφτασα απ' έξω απ' τους Αγίους Αποστόλους.

Και τούτο είναι το πρώτο εμπόδιο, οπού αργοποράει το γένος να προχωρίση στον δρόμον του καλητερεσμού του, πλανώντας τους σοφούς του να χαίρωνται στη μάταιη και άκαρπη μάθησή τους.

Εζήτησε να βάλη μισθωτόν καπετάνιο στη γολέτα και δεν εύρε κανένα. Όταν είδε πως παίρνει βοηθητικός καιρός και αποφάσισε να φύγη ευρέθηκε Τρίτη και ανάβαλε. Κινάει την Τετράδη να κατεβή στο γιαλό και πρώτο πράγμα που αντίκρυσε ήταν μια γίδα. Τι να κάμη; Γυρίζει πίσω.

Έλα μαζί μου, να το πιστέψης. Το βλέπεις εκείνο το μπαρμπεριό; Είναι ο καλός ο Χαφίσης εκεί μέσα. Ο Θεός να με συχωρέση, ρωμαίικο αίμα πρέπει νάχη μέσα του ο Χαφίσης. Πρώτο, που &δουλεύει& κι αυτός. Δουλεύει με το ξουράφι του. Δεύτερο, που φαίνεται ήμερος κι άβλαβος. Όλοι του χωριού στου Χαφίση ξουρίζονται. Τι του κόστιζε να σφάξη κανέναν με το ξουράφι του!

Τον πρώτο λόχο αρχήγεβε ο παρδαλοτσαπράζης 173 Μενέστης, σπέρμα του Σπερχιού, διόθρεφτου ποτάμου, πούκανε η κόρη του Πηλιά, η ωραία Πολυδώρα, 175 με τον ακούραστο Σπερχιό, γυναίκα με θεόνε· μά 'λέγαν τάχα με το γιοτο Βώρο του Περγήρη, που την παντρέφτηκε ανοιχτά βαριά αγοράζοντάς την. Τον άλλο λόχο ο Έβδωρος οδήγαε, γεννημένος δίχως στεφάνι απ' την καλή χορέφτρα Πολυμήλα, 180 κόρη του Φύλα.

Έσκουξε τότε ο Έχτορας περήφανα και τούπε «Δεν είσαι εσύ που μ' όλπιζες πως τάχα θα ρημάξεις 830 την ξακουστή πατρίδα μου και πως στης Φτιας τα μέρη σκλάβες θα πας τα τέρια μας με τα γοργά σου πλοία; Μουρλέ, μα ομπρός τους τ' άφταστο του Έχτορα ζεβγάρι στη μάχη πάει με δρασκελιές, κ' είμαι κι' εγώ το πρώτο κοντάρι αδείλιαστου στρατού που θαν τις σώσω θέλω 835 απ' τη σκλαβιά.

Είχανε λέει μοιρασμένα πάνω από εκατό εισιτήρια και κανένα σχεδόν δεν τους επιστράφηκε «. . και να δης και τάλλο, πρόσθεσε, που δεν έχει ματαγίνει: εξόν απ’ τοργανέτο φέραμε και βιολιά, ένα πρώτο, δυο δεύτερα, μια βιόλα, ένα κοντραμπάσσο και δυο μαντολίνα για να παίζουν τα βαλς.

Του πεθερού του μια γολέτα που εκαπιτάνευε μισθωτός την έφαγεν ο άμμος του Αλαφονησιού. Με κανένα ξύλο δεν ημπόρεσε να τελειώση ταξείδι. Αν εγλύτωνε στο πρώτο την επάθαινε στο δεύτερο. Αν εγλύτωνε και στο δεύτερο στο τρίτο ήταν εξωφλημένος. Εκατάντησε ούτε τ' όνομά του να μη θέλουν ν' ακούσουν οι ναυτικοί.

Ω χήρα μου, της έλεγα, μη φαίνεσαι σκληρά, για κύτταξε πώς μας γελούν του ουρανού οι θόλοι, για κύτταξε του ποταμού τακίνητα νερά.. . 'μπορείς, αν θέλης, ν' αγαπάς κι' εμέ και τον Μανώλη. Για έλα να καθίσουμε 'στην άκρη του γιαλού, το πρώτο γλυκοχάραγμα να 'δούμε της ημέρας, ν' ακούσωμε κελάδημα γλυκό κορυδαλού, και να ιππεύσωμεν μαζί, τους γαλανούς αιθέρας.

Έρχεται σαν ξαναβρεθούμε στο σπίτι μας ύστερ' από μακρινή ξενιτειά, σαν πρωτοφιλήσουμε την καλή μας, σαν τη βλέπουμε και βυζάνει το πρώτο της, σα χορεύουμε πρώτο εγγόνι στα γόνατα μας, έρχεται τότες η χαρά και μας βαλσαμώνει. Μα είναι βαλσάμωμα, γιατρειά πόνου, κι όχι παντοτεινή γιατρειά.

Λέξη Της Ημέρας

στάθη

Άλλοι Ψάχνουν