United States or Norfolk Island ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Πώς τούτο, κόρη, θα γενή για τους εχθρούς σου βλάβη; ΚΡΕΟΥΣΑ Ξέρεις τον Ερεχθόνιο, ή δεν τον ξέρεις, γέρο; Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Αυτόν που έβγαλεν η γη για πρώτο πρόγονό σας; ΚΡΕΟΥΣΑ 'Σ εκείνον έδωκε η Παλλάς την ώρα που εγεννήθη. . .. ΚΡΕΟΥΣΑ Τούδωκε δυο σταλαγματιές απ της Γοργόνας το αίμα. Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Ποιά δύναμιν είχεν αυτές για τη ζωή του ανθρώπου;
Τι λες; ποιάν αμαρτία κατηγορείς του Απόλλωνος; ποιό γυιό έχεις γεννήση; σε ποιά μεριά της πόλεως το αγαπητό παιδί σου έγινε θύμα των θεριών; για ξαναπές το πάλι. ΚΡΕΟΥΣΑ Σε ντρέπομαι, ω γέροντα, μα όμως θα μιλήσω. Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Ξέρω των φίλων τα κακά να μοιρασθώ μαζύ τους. ΚΡΕΟΥΣΑ Άκουσε• ξέρεις συ καλά στου Κέκροπος το βράχο το άντρο εκεί το πρόσβορρο, όπου Μακρές το λέμε;
Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Σκότωσ' το γυιό, που για κακό δικό σου εγεννήθη. ΚΡΕΟΥΣΑ Πώς; είνε τάχα δυνατό; αχ, τούτο πως το θέλω! Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Όπλισε τους ανθρώπους σου όπου σ' ακολουθούνε. ΚΡΕΟΥΣΑ Ώ, ναι! πηγαίνω. . . Αλλά που το πράμ' αυτό θα γίνη; Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Μέσα στης ιερές σκηνές, που φίλους τραπεζώνει. ΚΡΕΟΥΣΑ Ο φόνος θάνε φανερός, κ' είν' άτολμοι οι δούλοι.
ΚΡΕΟΥΣΑ! Τούτο θα ειπώ, τη συφορά να σου τη φανερώσω. Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Και πως τον κράτησες κρυφό του Απόλλωνος το γάμο; ΚΡΕΟΥΣΑ Εγέννησα• περίμενε και θα τ' ακούσης, γέρο. Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Πού, ποιός σε ξεγέννησε; εγέννησες μονάχη; ΚΡΕΟΥΣΑ Μονάχη, μέσα στη σπηληά που είχα γνωρίση εκείνον. Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Που είνε το παιδί,—να ειπής και συ παιδί πως έχεις; ΚΡΕΟΥΣΑ Πέθανε, γέρο• στα θεριά μονάχο το είχ' αφήση.
Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Ξέρω, στο άντρον του Πανός πούνε βωμοί κοντά του. ΚΡΕΟΥΣΑ Αχ! εδοκίμασα εκεί λαχτάρα εγώ μεγάλη. Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Λαχτάρα, ποιάν; στα λόγια σου τα δάκρυα μου τρέχουν. ΚΡΕΟΥΣΑ Δύστυχο γάμο άθελα έκαμα με το Φοίβο. Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Κόρη μου! τάχα ναν' αυτό που είχα καταλάβη; ΚΡΕΟΥΣΑ Δεν ξέρω• την αλήθει' αν λες, θα σου τ' ομολογήσω. Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Και την αρρώστια την κρυφή πότε είχες υποφέρη;
ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Αλλά δεν σκέπτεσαι ότι ο Αχιλλεύς, βλέπων την αναβολήν ταύτην του γάμου, θα εξοργισθή κατά σου και κατά της γυναικός σου ; Μήπως δεν είναι και τούτο κακόν ; Τι λέγεις δι’ αυτό ; ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ο Αχιλλεύς ουδέν γνωρίζει περί τοιούτου γάμου. Μόνον το όνομά του, ουχί δε και αυτός, μετέχει τούτων.
ΚΡΕΟΥΣΑ 'Σ αυτόν τον τόπο τον στενό στηρίξου στο ραβδί σου. Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Είνε τυφλό και το ραβδί σαν δεν καλοθωρούμε. ΚΡΕΟΥΣΑ Καλά το είπες, αλλά μη σε κυριεύη ο κόπος. Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Το θέλω εγώ; τη δύναμι δεν έχω τη χαμένη. ΧΟΡΟΣ Αλλοίμονο τ' ήταν γραφτό! ΚΡΕΟΥΣΑ Ο πρώτος σας ο λόγος ευχάριστος δεν φαίνεται.
Εμπρός λοιπόν, λάβε το γράμμα τούτο και τρέξε εις το Άργος. Θα σου είπω ό,τι περιέχει, διότι συ είσαι πιστός θεράπων και της γυναικός μου και του οίκου μου. ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Και πρέπει να μοι τα ειπής διά να τη ομιλήσω συμφώνως προς το γράμμα σου.
Γλυκείαι είναι τωόντι μακρόθεν αι τιμαί, αλλ' όταν πλησιάσουν, τότε αισθανόμεθα πόσον είναι αλγειναί. Διότι άλλοτε μεν η δυσμένεια των θεών, ματαιούσα τας ελπίδας μας, ανατρέπει την ευτυχίαν ημών, άλλοτε δε καταστρέφουσιν αυτήν αι ποικίλαι και δυσάρεστοι, γνώμαι των ανθρώπων. ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Δεν μοι φαίνονται ορθοί οι λόγοι ούτοι λεγόμενοι παρ’ ανδρός υπερόχου, οποίος είσαι συ, ω βασιλεύ.
Ο δήθεν ιατρός, τον οποίον προσεκαλέσαμεν, ότε ηρχίσαμεν σπουδαίως ν' ανησυχώμεν, απεφάνθη ότι έπασχε την καρδίαν και υπεσχέθη να τον θεραπεύση. Αλλά βεβαίως δεν ήξευρε τι έλεγε, και αμφιβάλλω αν επάτησέ ποτε ιατρικής τινος σχολής τα πρόθυρα. Ήτο Μελιταίος πρεσβύτης, προ ετών από πόλεως εις πόλιν της Ανατολής μετερχόμενος, ουχί δωρεάν, του ιατρού το επάγγελμα.
Λέξη Της Ημέρας