Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 13 Ιουνίου 2025
58 «Κατά το δέκατον τρίτον έτος της βασιλείας του Δαρείου, εφορεύοντος δε εν Λακεδαίμονι του Αλεξιππίδα, συνωμολογήθησαν συνθήκαι εν τω πεδίω του Μαιάνδρου μεταξύ των Λακεδαιμονίων και των συμμάχων αφ' ενός, και αφ' ετέρου του Τισσαφέρνους, του Ιεραμένους και των παίδων του Φαρνάκου, ως προς τα πράγματα του βασιλέως, των Λακεδαιμονίων και των συμμάχων.
Οι χωριανοί όλοι είχαν το νου τους στο φαγοπότι και στο ζεύκι τους και θαρρείς δεν τους έμελε για τίποτ' άλλο· σαν να μην ήξεραν τι ετοιμαζότανε στο σπίτι. Ένας μονάχα, παλληκάρι είκοσι χρονώ δεν ήθελε να ησυχάση και όσο έπινε τόσο περισσότερο αγρίευε. Είχε μυριστή τα πράγματα κ' έδειχνε μεγαλόφωνα τη δυσαρέσκεια του και το θυμό του.
Και όμως εγώ θέλω να εξετάσω και να σκεφθώ συζητών μαζί σου τι πιθανόν να είναι αυτή. Μένων Και πώς θα συζητήσης, Σωκράτη, δι' εκείνο το οποίον δεν γνωρίζεις καθόλου τι είναι; ποίαν αρχήν έχεις διά να ζητήσης πράγματα που αγνοείς; και πώς θα την αναγνωρίσης την αρετήν, εάν πιθανόν την επιτύχης, αφού διόλου δεν την ειξεύρεις; Σωκράτης Εννοώ τι θέλεις να ειπής, Μένων.
Ιππίας Μου φαίνεται, Σωκράτη, ότι και συ καλήν ανάπτυξιν έκαμες δι' αυτό το ποίημα· έχω όμως και εγώ να είπω σπουδαία πράγματα δι' αυτό, τα οποία, αν επιθυμήτε, θα σας τ' ανακοινώσω. — Και ο Αλκιβάδης· Αλκιβιάδης Ναι, είπε, Ιππία, αλλά μίαν άλλην φοράν.
ΤΥΧ. Και όμως δεν φαντάζεσαι, φίλε μου, τι έλεγε και πώς τα διεβεβαίωνε τα περισσότερα ορκιζόμενος εις την ζωήν των παιδιών του, ούτως ώστε, ενώ τον παρετήρουν, έκανα διαφόρους σκέψεις, και οτέ μεν εσκεπτόμην μήπως ετρελλάθη και τα έχασε, άλλοτε δε πώς δεν διέκρινα τόσον καιρόν ότι είνε ψεύστης και ότι έκρυπτε υπό την λεοντήν γελοίον πίθηκον? τόσον απίθανα πράγματα έλεγε.
Μου φαίνεται δε ότι ευκολώτερον είνε να σας διηγηθώ τα πράγματα κατά τον τρόπον που μου τα έλεγε κάποτε η ξένη αυτή, ελέγχουσα τα όσα της έλεγα.
Ο Θωμάς όμως επροχώρησε σοβαρός, χωρίς να δώση προσοχήν καμμίαν. Εκατό φορές τις είχε ακούσει αυτές τις κουζουλάδες. Η δε Πηγή διηγήθη προς τον Μανώλην φοβερά πράγματα περί του Καρτσή. Ελέγετο ότι η νεράιδες τούχανε πάρει το νου του· γι' αυτό πολλές φορές τα μεσάνυκτα τον είχαν 'δη ολόγυμνο εις το ζουριό του μύλου, εκεί που σκορπά το νερό αφρισμένο η φτερωτή, και εχόρευε με τις νεράιδες.
— Να μη δημοσιεύσω την διατριβήν των . . . — Δεν με μέλει. Δημοσίευσε, αδελφέ, ό,τι θέλεις. Δεν ιδρόνει εμένα το αυτί μου από αυτά τα πράγματα. Δεν μ' έκαμε ο τύπος ό,τι έγεινα, ούτε θα με χαλάση απ' ό,τι είμαι. Αυτά είνε διά τους κουτούς. — Νομίζω, απατάσθε, κύριε Περδίκη.
Επομένως, όταν εκφράζωμεν άρνησιν, δεν θα δεχθώμεν ότι λέγομεν το αντίθετον, αλλά απλώς ότι άλλο εκφράζει το μη και το όχι προτασσόμενα εις τα ονόματα, ή μάλλον εις τα πράγματα, εις τα οποία αναφέρονται τα εκφωνούμενα μετά την άρνησιν ονόματα. Θεαίτητος. Είμαι συμφωνότατος. Ξένος. Ας σκεφθώμεν λοιπόν το εξής, μήπως το παραδεχθής και συ. Θεαίτητος. Ποίον δηλαδή; Ξένος.
Και λοιπόν; Καλέ Ιππία, τας ωραίας ασχολίας και τους νόμους θα ειπούμεν ότι είναι ωραία πράγματα διά μέσου της ακοής άραγε ή διά μέσου της οράσεως, ή ότι αποτελούν κάποιον άλλο είδος; Ιππίας. Αυτά, καλέ Σωκράτη, ίσως να διαφύγουν την προσοχήν αυτού του ανθρώπου. Σωκράτης.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν