Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 9 Μαΐου 2025
Δος του ένα πεντάρι, και δος του και τα βιβλία του πίσω. Τον ευχαριστούμε, πες, πολύ, αλλά δεν έχομε 'ς το σπίτι βιβλιοθήκη να τα βάλωμε. — Η ώρα περνά, προσθέτει, στρεφόμενος προς την σύζυγόν του, κ' εγώ πρέπει να πάγω να φροντίσω διά την ομολογίαν μου. — Δεν έχεις τώρα καιρόν, παρατηρεί η κυρία. Το τραπέζι είνε στρωμένον. Άφησε· πηγαίνεις το απομεσήμερον.
ΚΟΒΙΕΛ Καταλάγιασε το μυαλό μου. ΝΙΚΟΛΕΤΑ Όχι, δεν έχω καμμιά όρεξι. ΚΛΕΟΝΤ Αι! λοιπόν, αφού τόσο λίγο σε μέλει για τη λύπη μου και δε σκέπτεσαι να δικαιολογήσης το πρωινό σου φέρσιμο στον έρωτά μου, είνε η τελευταία φορά που με βλέπεις, αχάριστη: φεύγω μακριά από σένα, να πεθάνω από λύπη κι' από έρωτα. Κλεόντ! ΛΟΥΚΙΛΗ Πού πηγαίνεις; ΚΛΕΟΝΤ Εκεί που σου είπα. ΚΟΒΙΕΛ Πάμε να πεθάνωμε.
Αυτοί ωσάν ακούσουν πως πηγαίνεις να επισκεφθής εκείνο το είδωλον, από τόπον τόσον μακρυνόν, θέλουν πέσει εις τους πόδας σου, και θέλουν σού φέρει με σέβας έμπροσθεν εις τον Τογρούλμπεϊν βασιλέα, ο οποίος θέλει σε παρουσιάσει εις τον μέγαν ιερέα του ναού του Καισάγια.
ΧΟΡΟΣ Και που πηγαίνεις τώρα, σε ποια μέρη τρέχεις να περιπλανηθής; ΗΡΑΚΛΗΣ Στη Θράκη θα ζητήσω τα τέσσαρα τα άλογα, που έχει ο Διομήδης στο άρμα του. ΧΟΡΟΣ Εσκέφθηκες καλά πως θα το κάμης; Γνωρίζεις με ποιόν άνθρωπον πηγαίνεις να τα βάλης; ΗΡΑΚΛΗΣ Όχι, δεν έτυχε ποτέ στην χώρα των Βιστόνων. ΧΟΡΟΣ Αδύνατον τα άλογα να πάρης χωρίς μάχην. ΗΡΑΚΛΗΣ Αλλ' όμως κι' ούτε ν' αρνηθώ μπορούσα.
― Παντελή, μείνε συ εδώ να πωλήσης χαβιάρι και περίμενέ με. Εγώ θα φύγω. ― Πού πηγαίνεις ; ― Πηγαίνω να ιδώ τον Πύργον μας. Αύριον την αυγήν επιστρέφω. Επροσπάθησεν ο Παντελής να με μεταπείση, ηθέλησε να με συνοδεύση, μου ενθύμισε την εις Θολόν Ποτάμι φυλάκισίν μου, αλλά δεν ήκουα.
Έλαβα τότε εγώ πάλιν τον λόγον και τον ηρώτησα: — Πώς λοιπόν; Συ πλέον πηγαίνεις με την γνώμην εκείνων οι οποίοι φρονούν ότι ούτε αι πολλαί ούτε αι ολίγαι ασκήσεις δυναμώνουν τα σώματα αλλά αι μέτριαι; Η πολεμών και τας δύο γνώμας διαμφισβητείς και προς τους δύο μας την φρόνησιν;
Σου υπόσχομαι, ότι αύριον θα σκεφθώ πάλιν διά τα κατά σε και να μη με λέγουν πλέον Πετρώνιον, αν δεν εύρω κάποιο τέχνασμα. — Σε ευχαριστώ και είθε η Τύχη να σε υπερπληρώση δώρων. — Έχε υπομονήν. — Πού πηγαίνεις; — Εις της Χρυσοθέμιδος, συνόδευσέ με έως εκεί. — Είσαι ευτυχής· έχεις εκείνην την οποίαν αγαπάς.
Μ' αγριοκύτταξε και μου είπε πάλι: — Δεν ξέρω, σου είπα. Και όμως φαινότανε να ξέρη πολλά πράματα. — Γιατί δεν πηγαίνεις εσύ; τον ξαναρώτησα. Γύρισε και μούρριξε μιαν άγρια ματιά απ' τα βαθειά διαπεραστικά του μάτια και μου είπε: — Γιατί δεν μπορώ να πάω. Δε βλέπεις τα πόδια μου, που είναι πιασμένα;... Πέρα στον κάμπο το άσπρο δρομαλάκι ξεχώριζε μέσα στην πρασινάδα.
Η πάπια έχασε την υπομονήν της, και εσηκώθη να φροντίση τα μικρά της παπάκια, αλλά πάλιν μετενόησε και εκάθισε να το κλωσήση. — Αι; πώς τα πηγαίνεις; την ηρώτησε μία γραία πάπια, η οποία ήλθε να την επισκεφθή. — Καλά, απεκρίθη η κλώσα. Μόνον αυτό το αυγόν δεν θέλει να σκάση. Ιδέ τα άλλα μου παπιά; Είδες ποτέ σου ωραιότερα πουλάκια; Ομοιάζουν πολύ του πατρός των.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν