United States or Vietnam ? Vote for the TOP Country of the Week !


Αλλ' ως να φοβήθηκε τη μάνα μου, πούχε προβάλει στην πόρτα, μούρριξε μόνο μια πονετική ματιά και πέρασε χωρίς να μου πη λέξη. Η μητέρα μου ήρθε 'κεί πούκλαιγα και μούπε, με χλευαστική φωνή τώρα: — Γιάε κλαίει και δεν ντρέπεται! Γιάε άντρας!

Μ' αγριοκύτταξε και μου είπε πάλι: — Δεν ξέρω, σου είπα. Και όμως φαινότανε να ξέρη πολλά πράματα. — Γιατί δεν πηγαίνεις εσύ; τον ξαναρώτησα. Γύρισε και μούρριξε μιαν άγρια ματιά απ' τα βαθειά διαπεραστικά του μάτια και μου είπε: — Γιατί δεν μπορώ να πάω. Δε βλέπεις τα πόδια μου, που είναι πιασμένα;... Πέρα στον κάμπο το άσπρο δρομαλάκι ξεχώριζε μέσα στην πρασινάδα.

Έπεσες; — Ο Πατούχας, ... ο Πατούχας ο αναθεματισμένος ... .εψέλισεν η κόρη, μη κατορθώνουσα από τους λυγμούς να τελειώση την φράσιν. Και τα δάκρυα της επέτεινον το θέαμα της υγρασίας, ως διά να παραστήσουν τραγικώτερον το γεγονός. — Είντα σούκαμ' ο Πατούχας; — Μια πέτρα μούρριξε ... .και μούσπασε το σταμνί στον ώμο μου, κατώρθωσεν επί τέλους να είπη η Μαργή.