Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
ΧΟΡΟΣ ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΣ και έπειτα ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΣ Τι ευτυχής πούν' ο λαός! και εγώ η δούλα η καλή, και η κυρά μου πειό πολύ! Κι' όλες εσείς, που κάθε μια μπροστά στην πόρτα μένει, κι' ο δήμος και οι γείτονες, κι' αυτοί ευτυχισμένοι. Μα το θεό; είμαι κ' εγώ μια δούλα, κι' όμως πήρα κ' έβαλα στο κεφάλι μου τα πειό ωραία μύρα.
Χάλασε ο κόσμος γύρω της, καθώς περνούσε καμαρώνοντας σα σκεπάρνι η Κλανομάρω, τριγυρισμένη από το πειό διαλεχτό επιτελείο, που θα ζήλευε κάθε στρατηγός, μ' άλλα λόγια από τα καλύτερα παληκάρια του Καραϊσκάκη.
Αν σ' είχαν κρεμασμένο, θάσουν τριμμένος πειο καλά. ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Ησύχασε και μάθε τον• έχει εξυπνάδα φυσική. Και αν να μάθη και τους δυο τους λόγους βρίσκη κόπο, ε, μάθε του τον Άδικο λοιπόν με κάθε τρόπο. Έλα και στους θεατάς μας να φανής ποιος είσαι, συ με το ύφος το θρασύ. Ο ΑΔΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ Τράβα κι' όπου θέλεις πάμε• 'ς όσο πειο πολλούς μιλήσω, πειο πολύ θα σε νικήσω.
Τα άλλα του χαρακτηριστικά δεν γελούν, αλλά μορφάζουν· νομίζεις ότι παντοτεινός μορφασμός τα κρατεί εις μίαν κωμικήν διαστροφήν. Τον εύρον εξηγούντα εις αφελή γραίαν επαρχιώτισσαν, πρώτην φοράν ερχομένην εις Αθήνας, ότι το Οφθαλμιατρείον ήτο ο ναός της Μητροπόλεως. — Μα εγώ, παιδί μου, επέρασα, θαρρώ, από τη Μητρόπολι και μου φάνηκε αλλοιώτικη, πειο μεγάλη, του είπεν η γραία. — Σου φάνηκε.
ΚΟΒΙΕΛ Όσο για εξυπνάδα... ΚΛΕΟΝΤ Α! είν' έξυπνη, Κοβιέλ· έχει μια εξυπνάδα λεπτή και ευγενική. ΚΟΒΙΕΛ Η κουβέντα της... ΚΛΕΟΝΤ Η κουβέντα της είνε χαριτωμένη. ΚΟΒΙΕΛ Είνε πάντοτε σοβαρή. ΚΛΕΟΝΤ Αμ' τι! τα γέλια και τα χάχανα σ' αρέσουν; Και υπάρχει στον κόσμο αναιδέστερο πράγμα από τις γυναίκες που γελούν σε κάθε ψύλλου πήδημα; ΚΟΒΙΕΛ Και τέλος, είνε η πειο πεισματάρα του κόσμου.
ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Με σκλαβώνετε. ΔΟΡΑΝΤ Αν η κυρία Ζουρνταίν επιθυμή να δη πώς διασκεδάζει ο βασιλεύς, της υπόσχομαι να της προμηθεύσω μια από τις καλύτερες θέσεις της αιθούσης. Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Η κυρία Ζουρνταίν σας ευχαριστεί. Εδέχθη επί τέλους με χίλια παρακάλια μου το δώρο σας. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Πάμε πειο πέρα, να μη μας ακούν.
Των έδιδε την άδειαν να πηγαίνουν στο βιτσιλοπόλεμο, δηλαδή πόλεμο με τα όρνια. Κεπειδή αυτός ήτο πειο επικίντυνος, τον έκαναν οι μεγαλείτεροι και ανδρειότεροι. Σε κάμποση από το χωρίο απόσταση ήτο μια βαθειά χαράδρα, όπου οι χωριανοί έρριχταν τα ζώα που ψοφούσαν. Εκεί κατέβαιναν γυπαετοί, που τους λέγουν βιτσίλες, κιάλλα όρνια κέτρωγαν τα ψοφίμια.
Α! είμαι ακόμα πειο τιποτένιος, κ' έχω άλλο πράγμα παρά τη χώρα του βάλει στο μάτι! Ωραίε θείε, που μ' αγάπησες ορφανό, προτού ακόμη ν' αναγνωρίσης το αίμα της αδερφής σου Μπλανσεφλέρ.
Τότε ο Τριστάνος έπαψε να παραλλάζη τη φωνή του: «Φίλη, πώς έκανες τόσον καιρό να με γνωρίσης, πειο πολύ από το σκύλλο; Τι σημασία έχει το δαχτυλίδι; Δεν αισθάνεσαι πως θα ήτανε πειο γλυκό για μένα να μαναγνωρίσης από μόνη την ανάμνησι των παληών μας ερώτων; Τι σημαίνει ο ήχος της φωνής μου; Τον ήχο της καρδιάς μου έπρεπε ν' ακούσης.
Της πειό μεγάλες τρέλλες. Έπαιξα την ζωή μου ολόκληρη. Εθυσίασα το μέλλον μου...τη φιλοδοξία μου. Ε λ έ ν η. Μα τι έκαμες λοιπόν; Κ ώ σ τ α ς. Ό,τι και αν έκαμα είμαι δικός σου! Το όνομά σου ανέβαινεν εις τα χείλη μου, όταν μιλούσα στην άλλην Ε λ έ ν η Και τώρα η αγάπη σου με την άλλην. Κ ώ σ τ α ς. Ω η αγάπη μου εκείνη... είναι αγάπη καθήκοντος τώρα πειά.
Λέξη Της Ημέρας