Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 14 Μαΐου 2025
Έλυσε την θηλειάν από τας μασχάλας του, έδεσε καλά την Ψαρήν περί το στέρνον, και υπό τους προσθίους πόδας. Έκαμε σημείον, και οι τρεις άνδρες άνωθεν του βράχου ήρχισαν ν' ανασύρωσι σιγά-σιγά την Ψαρήν. Μετά δέκα λεπτά της ώρας κατήλθε πάλιν κενόν το σχοινίον. Ο Στάθης έδεσε την Στέρφαν, και οι τρεις άνδρες ανέσυραν την Στέρφαν.
ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Σώπαινε, σου είπα. ΔΟΡΑΝΤ Πώς είσθε, αγαπητέ μου φίλε, κύριε Ζουρνταίν; ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Πολύ καλά, κύριε· σας προσκυνώ. ΔΟΡΑΝΤ Και η κυρία Ζουρνταίν πώς είνε; Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Η κυρία Ζουρνταίν είνε όπως θέλει. ΔΟΡΑΝΤ Ω!... κύριε Ζουρνταίν! Είσθε ο κομψότερος άνθρωπος του κόσμου! ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Βλέπετε;
Διότι αι ειδήσεις, εις την κωμόπολιν αυξάνουν με την πάροδον του χρόνου κ' εξογκώνονται καθ' ημέραν ως αι φημισμέναι κολοκύνθαι του Βαρθολομιού. Εγνώριζε τους συγχωρικούς του πολύ καλά. Φίλοι της κατηγορίας είν' έτοιμοι να μεταδώσουν εις τα τετραπέρατα του κόσμου μίαν είδησιν, βλάπτουσαν κάπως την υπόληψιν του γείτονος.
Αμαρτία μάλιστα μου φαινότανε, να πονή ακόμα το έθνος από τέτοια φοβερή συφορά και μεις να το νανουρίζουμε με τραγούδια, αντίς να μελετούμε το τι πρέπει και τι δεν πρέπει να γίνη για να μην ξανακυλήση σε παρόμοια ταπείνωση· αμαρτία να παίζουμε με τη φαντασία, αντίς να δουλεύουμε με το νου. Σα να μην το ψυχολόγησα και πολύ καλά θα μου πης, αυτό.
Νά η Κερά-Δημήτραινα από ‘δω με τις κόρες της, κ’ εγώ από μέρος μου-τα πάντα θυσία για σένα!. . . Λέγαμε δα για σας τόσα καλά, Κερά-Δημήτραινα, και για τις κόρες σας-καλή τύχη νάχουν !. . . Κ' έφυγε η Ευρυδίκη κι απέμεινε το θύμα με τον καινούργιο δήμιο.
Το πνεύμα του Σαίξπειρ θα με κεραυνώση. ΑΝΘΥΠΟΛ. — Κάθε άλλο. Θα μας απαγγείλετε τίποτα δικό σας, ένα ποίημα, ένα μονόλογο. Δεν έχει. Η απόφαση βγήκε. ΟΛΟΙ — Βέβαια, βέβαια. Ένα μονόλογο. ΛΕΛΑ — Αδύνατο. Δε θυμούμαι τίποτε. Ανθυπολοχαγέ τρελλάθηκες! ΑΝΘΥΠΟΛ. — Το «Παραμύθι του Ερωτεμένου Γιάννη»! Θα μας το πήτε. Ξέρω καλά πως το θυμάσθε. ΟΛΟΙ — «Του Ερωτεμένου Γιάννη», γενική απαίτησις. Έστω.
Έν' αγιόκερι κι εκεί σαν το δικό μου, απάνω σ' ένα τραπεζάκι, φώτιζε το κελί απαράλλαχτο σαν το δικό μου. Κατάχαμα στις σανίδες είταν ξαπλωμένοι δυο χωριάτες, κουρελλιοντυμένοι, ξερακιανοί κι αδύνατοι, χωρίς να κουνιώνται. Τους πρόσεξα καλά κι είδα πως είταν πιστάγκωνα δεμένοι.
Μα είχανε κ' έναν προστάτη, θα πης. Σα δεν έχη έναν προστάτη στον κόσμο η γυναίκα, το αδύνατο το μέρος, βλέπει — καλή ώρα! — τα καλά που είδε κ' η Ταρσίτσα! Τα χείλια της στάζανε φαρμάκι Είχε γίνει χλωμή σα θειαφοκέρι απ' το κακό της. Ο παπάς άρχισε να τη βαρυέται και χασμουρήθηκε δυνατά, κάνοντας το σημείο του Σταυρού με το ένα δάχτυλο μπροστά στα δύο τρία δόντια που τούχανε απομείνει.
Τότε λοιπόν, καθώς φαίνεται, ίσως είναι πολλή ανάγκη να ακούσωμεν περί αυτής. Εγώ τουλάχιστον αυτό νομίζω. Και διά τούτο έφερα αυτό το ζήτημα εις το μέσον. Πολύ καλά έκαμες. Ώστε, και τον σχετικόν μύθον αν μας τον τελειώσης, αφού είναι κατάλληλος, θα κάμης πολύ ορθά. Πρέπει να κάμω καθώς λέγετε.
Εισέρχονται τέσσαροι ή πέντε ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΑΜΛΕΤΟΣ Καλώς ήλθετε, Κύριοι, καλώς ήλθετε όλοι σας. Ε! χαι- ρομαι οπού σας βλέπω καλά. Καλώς ήλθετε, φίλοι μου. — Ω φίλε μου παλαιέ! Από την ύστερην φοράν οπού σ' έχω ιδή, το πρόσωπό σου εγέμισε φούνταις· ήλθες εις την Δα- νίαν διά να μου στρίφης το μουστάκι; — Ε! καλή μου Κυρία!
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν