Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 21 Μαΐου 2025
ΜΑΚΒΕΘ μόνος Αίμα πολύ εχύθη τους περασμένους τους καιρούς, προτού να ημερώσουν τον κόσμον νόμοι δίκαιοι, και από τότε πάλιν έγειναν φόνοι, που κανείς αν τους ακούση φρίττει! Ήτο καιρός που έφθανε να χύσης τα μυαλά του, κι' απέθνησκε ο άνθρωπος, — 'τελείοναν τα πάντα. Και τώρα, — ανασταίνονται κ' εβγαίνουν απ' τους τάφους κι' απ' τα σκαμνιά μας μάς σκουντούν!
Έξωθεν της θύρας των ηκούετο ωσάν μούγκρισμα· — Μπ! μου! βου! μου! μπου! μου! Ο Φάλκος ανετινάχθη. Η Μαχώ εξαφνίσθη εις τον ελαφρόν ύπνον της. — Παναγία μου! τι είναι; Εις την επιφώνησιν της Μαχώς, απήντησε καγχασμός, όστις όμως ουδόλως καθησύχασε την γυναίκα. Πολλά φαντάσματα της νυκτός, καθώς και οι νεράιδες την ημέραν, είχον ακουσθή κατά καιρούς υπό πολλών να γελούν θορυβωδώς.
Μου φάνηκε σα μάζα αδούλευτη, άμορφη, ασχημάτιστη, ζεστή, ζωντανή, ζουμερή, που μπορεί κάθε μορφή να μεταλλάξει, που θα κατασταλάξει βέβαια κάποτε, σε μακρυνότερους καιρούς, και θα βρει τον τελειωτικό της τύπο ― το καλούπι της, μα τώρα ακόμα είναι σαν τη μαλακή, τη διαλυμένη ουσία των άστρων, που δεν έπηξαν ακόμα, και στριφογυρίζουνε γύρω στον ήλιο σα μισολυωμένες σβούρες.
Ερχούμαστε τώρα στους Γότθους. Είταν οι Γότθοι χωρισμένοι αυτούς τους καιρούς σε δυο από το Βορυστένη τον ποταμό· σε Οστρογότθους, δηλαδή Ανατολικούς Γότθους, και σε Βησιγότθους, τους Δυτικούς. Σαν πλακώσανε λοιπόν οι Ούννοι και στα μέρη τους, στενοχωρηθέντας οι Οστρογότθοι τραβήχτηκαν παραμέσα στη χώρα τους. Από τους Βησιγότθους πάλι μέρος τράβηξε κατά τα Καρπάθια, και μέρος κατά το Δούναβη.
Η ανάμιξις αύτη προσωπικών εις γενικότερα ζητήματα, ην συγχωρεί μόνον ο διά του γέλωτος αφοπλισθείς αναγνώστης, δεν έλειψεν ως γνωστόν ούτε από τους αγώνας του ανιψιού του, επιχειρούντος κατά καιρούς ν' αναμορφώση την ποίησιν, την γλώσσαν, την Εθνικήν Βιβλιοθήκην και τα πολιτικά ήθη.
Αυτό θα γίνη. Ξένος. Δεν είναι έτσι; Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος. Και ότι με το σώμα μας διά μέσου των αισθητηρίων αντιλαμβανόμεθα την γέννησιν, με την ψυχήν δε διά μέσου της σκέψεως αντιλαμβανόμεθα την αληθινήν ουσίαν, η οποία λέγετε ότι πάντοτε είναι καθ' όλα ομοία, ενώ η γέννησις κατά καιρούς μεταβάλλεται. Θεαίτητος. Βεβαίως τα λέγομεν αυτά. Ξένος.
Μα καιρούς καιρούς τον βλέπεις και αγριεύει, και τον πιάνει μια ανησυχία και δεν χωρεί μέσα στα ρούχα του, και δεν ηξεύρει τι κάμνει! Έτσι και σήμερα. Την ώρα που εμείς ήμεθα πίσω στον κήπο με την Ατσιγγάνα, εμβήκεν έξαφνα σαν τον τρελλό στο σπίτι, άρπαξε κάτι τι από τ' αρμάρι κ' εβγήκε κ' έφυγε. Εμείς δεν τον είδαμε.
Άλλοτε η χρήσις του ψιμμυθίου ήτο γενικωτέρα, αλλά σήμερον έγινε τεχνικωτέρα, χάρις εις τας προόδους της χημείας, και συνοδεύεται από παντοία άλλα επινοήματα, άλλας ασχημίας ή φθοράς του χρόνου καλύπτοντα. Αλλ' εις περασμένους καιρούς εθεωρείτο τουλάχιστον ως αθώον στόλισμα, χωρίς του ψεύδους το όνειδος, και απαραίτητον συμπλήρωμα του γυναικείου κόσμου.
Ο πετεινός απ' εναντίας ήτο τύπος λιμοκοντόρου, δανδή, καλλωπιστού, λέοντος, λεβέντη ή όπως άλλως ονομάζονται κατά καιρούς και τόπους οι αγαπώντες να κορδώνωνται, να καμαρώνωνται και να λαμβάνωσιν ήθος καρδιοσφάκτου και κατακτητού. Πλην της συμπεριφοράς και αυτός ο τόνος της φωνής του τον έκαμνε να ομοιάζη λιγωμένον τενορίνον.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν