Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 3 Ιουνίου 2025
Αν ήρχοντο 'ς την θύραν σου και λύκοι να ουρλιάζουν την νύκτα εκείνην την φρικτήν, όσον σκληρή κι' αν είσαι, θα έκραζες 'ς τους δούλους σου: ανοίξατε την θύραν! Αλλ' όμως η Εκδίκησις θ' απλώση τα πτερά της! Θα την ιδώ τέτοια παιδιά να τα πλακώση... ΚΟΡΝ. Όχι! Ποτέ σου δεν θα το ιδής! — Κρατείτε το σκαμνί του. — Εγώ μέσα 'ς τα 'μάτια σου την πτέρναν μου θα χώσω!
Ποίους λοιπόν λέγει θεράποντας αν όχι τους μήτε δούλους, μήτε φίλους; Αναμφιβόλως τους παρασίτους. Ούτω και τον Μηριόνην ονομάζει θεράποντα του Ιδομενέως. Πρέπει δε να παρατηρήσης ότι και ενταύθα τον μεν Ιδομενέα, αν και υιόν του Διός, ο Όμηρος δεν ονομάζει «ατάλαντον Άρηϊ», δηλαδή ίσον προς τον Άρην, εν ώ το επίθετον τούτο δίδει εις τον Μηριόνην τον παράσιτόν του.
Εκείνη ύψωσε προς αυτόν τους γαλανούς οφθαλμούς της, πλήρεις δακρύων, και απήντησε με φωνήν δυσδιάκριτον: — Ναι, ναι αυθέντα! Οι οφθαλμοί της, η χρυσή λυτή κόμη της και το τεταραγμένον πρόσωπόν της ήσαν τόσον ωραία, ώστε ο Πετρώνιος ησθάνθη συμπάθειάν τινα προς αυτήν. — Ποίος είνε ο εραστής σου; ηρώτησε δεικνύων τους δούλους.
Έκαστον δε από αυτά τα δωδέκατα, λόγου χάριν του σίτου και της κριθής και συμφώνως με αυτά και όλα τα άλλα διανεμόμενα προϊόντα και όλα τα ζώα όσα έχει έκαστος προς πώλησιν, ας διαιρεθούν εις τρία ίσα μέρη, και το έν μεν μέρος ας προορισθή διά τους ελευθέρους, το άλλο διά τους δούλους αυτών και το τρίτον διά τους εργάτας και γενικώς τους ξένους, και αν κανείς από τους διαμένοντας προσωρινώς χρειάζεται τροφήν και όσοι έρχονται διά καμμίαν υπόθεσιν της πόλεως ή κανενός ιδιώτου, από όλα τα αναγκαιούντα το έν τρίτον μόνον ας είναι υποχρεωτικώς προς πώλησιν, από δε τα άλλα δύο τρίτα τίποτε να μην είναι υποχρεωτικόν να πωληθή.
Εάν λοιπόν τα συλλογισθώμεν αυτά και λάβωμεν περί αυτών έν μέτρον, να μη επιτρέπωμεν δηλαδή εις καμμίαν από αυτάς τας δύο τέχνας να υπάρχη απολυταρχικός άρχων ούτε διά τους δούλους ούτε διά τους ελευθέρους, να προσκαλέσωμεν δε συλλαλητήριον από όλους μας, ή από όλον τον λαόν, ή από μόνον τους πλουσίους, και να επιτραπή και εις ιδιώτας και εις άλλους τεχνίτας να φέρουν γνώμην περί ταξειδίων και περί ασθενειών, πώς πρέπει να μεταχειριζώμεθα τα φάρμακα και τα ιατρικά εργαλεία διά τους ασθενείς, και μάλιστα και τα ίδια τα πλοία και τα ναυτικά εργαλεία διά τας ανάγκας των πλοίων και διά τους κινδύνους όχι μόνον των ταξειδίων από τους ανέμους και από την θάλασσαν αλλά και από τας συναντήσεις πειρατών, και αν τυχόν γίνη ανάγκη να πολεμήση κανείς με πολεμικά πλοία προς άλλα παρόμοια· και ό,τι αποφασίση ο λαός δι' αυτά, είτε με την συμβουλήν κανενός ιατρού είτε πλοιάρχων είτε άλλων ατόμων, να τα γράψωμεν εις πίνακας και εις στήλας, ή να τα νομοθετήσωμεν ως άγραφα πατροπαράδοτα έθιμα, και συμφώνως με αυτά πλέον να ταξειδεύωμεν εις το εξής και να εκτελούμεν τας θεραπείας των ασθενών.
Διότι όλα αυτά δεν αποτελούν έν μέγα κοινόν γένος, αλλά ημπορούν να συμβιβασθούν άλλα μεν ως διακοσμητικά, άλλα δε ως όργανα, αν όχι με ευκολίαν, πάντως όμως με κάποιον τέντωμα. Όσα δε σχετίζονται με την απόκτησιν ημέρων ζώων, χωρίς να συμπεριλάβωμεν τους δούλους, αποδεικνύεται ότι τα ανέλαβε όλα η προηγουμένη αγελαιοτροφική, την οποίαν εδιχοτομήσαμεν. Νέος Σωκράτης. Βεβαιότατα. Ξένος.
Ανυπόμονος ο Καλίφης διά να πληρώση την επιθυμίαν του, αφίνει τους δούλους και τα άλλα εις το κονάκι, και την ιδίαν ώραν ξαναγυρίζει προς τον ευεργέτην του, και ευρίσκοντάς τον μόνον είπεν.
Ταποταχύ Μυλόρδος και Σφακιανός κάμνανε μακρινή ομιλία στου Προεστού την αυλή. — Να πάρης τάλογο κ' ίσια στη Ρέθυμνο. Ξέρεις πως εκεί έφτασε τις προάλλες μαζί μου από την Αλεξάντρεια ο Σιορ Μπάρτλεης με την Κυρά του, και πως με προσμένουνε να γυρίσω και να ξεκινήσουμε μαζί για την Αγγλία. Να τους δώσης αυτό το γράμμα, και να τους φέρης εδώ και τους δυο τους μαζί με τους δούλους.
ΦΙΛ. Άκουσε λοιπόν, ω Ζευ, και θα ίδης πόσα υπέφερα από κάτι ανθρώπους βδελυρούς, ως επί το πολύ δούλους και εργάτας, οι οποίοι δεν είχον καμμίαν σχέσιν προς εμέ από της παιδικής των ηλικίας, διότι τους ημπόδιζον αι ασχολίαι των.
— Μα, μάννα· δεν κρένεις καλά, έλεγε ο Ζώης. Δε γλέπεις που δε μας χωρεί τώρα το παλιόσπιτο; Τώρ' αξήσαμαν και θ' αξήσουμε ακόμα με φαμλιά και με δούλους. Πού να ζήσουμ' εδώ μέσα 'ς αυτό το κοτέτσι όλοι μαζί. Για βάλε με το νου σου πως έχουμε και κάποιο καλό όνομα κι όλας όξω τώρα, και τσότσου παρά 'ςτή σακούλα .... Άσε με να το ρίξω, δεν είνε λόγι' αυτά που λες.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν