United States or Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Εγνώριζεν ομοίως άριστα την Βυζαντινή Μουσικήν και το Τυπικόν της Εκκλησίας. Αλλ' αι προσφιλείς αύται ασχολίαι δεν προσεπόριζον εις τον Αλ. Παπαδιαμάντην τα προς το ζην. Παρ' όλη την ροπήν αυτού προς τα ιερά γράμματα, δεν ήθελε να γίνη ιερεύς. Ομοίως δεν ηγάπα το διδασκαλικόν επάγγελμα, αν και, διατριβών εν Αθήναις ως φοιτητής, και κατόπιν, εδίδασκεν ιδιωτικώς μαθητάς τινας.
Όταν δε τούτο φανή καθαρώτερα, τότε ίσως γίνουν ευνοητότεραι και η παιδεία και αι άλλαι ασχολίαι και μάλιστα και το ζήτημα της συναναστροφής εις τας οινοποσίας, το οποίον είναι μεν πιθανόν να νομισθή ως μεγάλη και περιττή μακρολογία, η οποία ελέχθη διά μηδαμινόν πράγμα, αλλά βεβαίως ημπορεί ίσως να αποδειχθή ότι δεν είναι αντάξιον προς το μήκος αυτής.
Όλαι αύται λοιπόν αι ασχολίαι ημπορούν να είναι καλαί και ευπρεπείς, όταν κανείς με άλλους νόμους και ασχολίας αφαιρή την ανελευθερίαν και φιλαργυρίαν από τας ψυχάς εκείνων οι οποίοι θέλουν να τας αποκτήσουν επαρκώς και επωφελώς.
Λοιπόν μας εφάνη και ακόμη και τόρα μας φαίνεται, ότι αι μεν άλλαι ασχολίαι δεν είναι υπερβολικά δύσκολοι, με ποίον όμως τρόπον πρέπει να γίνωνται χρηστοήθεις οι άνθρωποι είναι δυσκολώτατον.
Θέλεις να το παραδεχθώμεν λοιπόν, φίλε Ιππία, ότι δηλαδή όλα όσα είναι πραγματικώς ωραία, είτε νόμιμα είτε ασχολίαι, αυτά συγχρόνως είναι και παραδεκτά ως ωραία και φαίνονται ωραία πάντοτε εις όλους, ή όλως διόλου αντιθέτως αγνοούνται και δι' αυτά προ πάντων όλοι φιλονικούν και μάχονται και ιδιωτικώς τα άτομα και δημοσία αι πόλεις; Ιππίας. Αυτά να παραδεχθώμεν μάλλον, φίλε Σωκράτη, ότι αγνοούνται.
ΦΙΛ. Άκουσε λοιπόν, ω Ζευ, και θα ίδης πόσα υπέφερα από κάτι ανθρώπους βδελυρούς, ως επί το πολύ δούλους και εργάτας, οι οποίοι δεν είχον καμμίαν σχέσιν προς εμέ από της παιδικής των ηλικίας, διότι τους ημπόδιζον αι ασχολίαι των.
Διότι αυτοί και εν καιρώ ειρήνης και εις τον πόλεμον είναι χρήσιμοι και έξω εις την πόλιν και εις τας ιδιωτικάς οικίας, οι δε άλλοι κόποι και τα παιγνίδια και αι ασχολίαι με τα σώματα δεν ανήκουν εις τους ελευθέρους, φίλε Μέγιλλε και Κλεινία. Λοιπόν αυτό το οποίον εις τους πρώτους λόγους είπα ότι πρέπει να εξετασθή ως γυμναστική σχεδόν το εξήτασα πλέον και είναι συμπληρωμένον.
Ας ειπούμεν λοιπόν πάλιν ποίαι ασχολίαι υπάρχουν εις τας πατρίδας σας και των δύο, αι οποίαι γλυκαίνουν με ηδονάς και δεν τας αποφεύγουν, καθώς δεν απέφευγαν τας λύπας, αλλά τους σύρουν εις το μέσον των και τους πειθαναγκάζουν με τας τιμάς, ώστε να τους κυριαρχούν; Εις ποίον μέρος λοιπόν των νόμων υπάρχει η διάταξις αυτή ως προς τας ηδονάς; Ας το ειπούμεν ποίον είναι αυτό, το οποίον προπαρασκευάζει εις τον τόπον σας τους ιδίους πολίτες εξ ίσου ανδρείους και εις τας κακώσεις και εις τας ηδονάς, και νικητάς των πραγμάτων, τα οποία πρέπει να νικούν, και όχι υποχειρίους εχθρών, οι οποίοι είναι πολύ πλησίον των και πάρα πολύ ανίκητοι.
Η αφορμή δε και η αρχή της πραγματείας μου είναι κάπως η εξής. «Αφού εκυριεύθη η Τροία, η ιστορία διηγείται ότι ο Νεοπτόλεμος ηρώτησε τον Νέστορα ποίαι ασχολίαι είναι ωραίαι, εις τας οποίας εάν καταγίνη κανείς εν όσω είναι νέος μπορεί να αναδειχθή». Κατόπιν λοιπόν παρουσιάζεται ως ομιλών ο Νέστωρ και υποδεικνύει εις αυτόν πλείστα όσα νόμιμα και ωραιότατα.
Και σχεδόν ερευνών ούτω πως θα εύρης ότι ο νομοθέτης των Κρητών τον πόλεμον κυρίως είχε υπ' όψει του όταν συνέταξε όλους τους δημοσίους και ιδιωτικούς νόμους εις ημάς, νομίζων ότι όλα τα άλλα δεν φέρουν καμμίαν ωφέλειαν, ούτε τα κτήματα, ούτε αι ασχολίαι, αν βεβαίως διά του πολέμου δεν είναι κανείς νικητής, και ότι όλα τα αγαθά των νικωμένων γίνονται κτήμα των νικητών.
Λέξη Της Ημέρας