Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 18 Μαΐου 2025
Εσύ καλά ειξεύρεις ότι τα πράγματα των μεγάλων ανθρώπων πρέπει να είνε μυστικά, έως που αυτοί θελήσουν· όθεν διά τώρα έπαρε τον γαμβρόν σου εις το σπήτι σου και δέξου τον κατά την μεγαλειότητά του, και παράγγειλε της θυγατρός σου να του δείξη κάθε υπακοήν και τιμήν, κάνοντας να τελειωθή και το στεφάνωμα ετούτην την νύκτα.
Και αφού δέχεσαι γράμμα, δέξου και όνομα εις ολόκληρον λόγον, και πάλιν αφού δέχεσαι όνομα, δέξου και λόγος να προστεθή εις λόγον, ο οποίος δεν αρμόζει εις τα πράγματα, και μολαταύτα παραδέξου ότι το πράγμα ονομάζεται και λέγεται εφ' όσον ενυπάρχει ο τύπος αυτού του πράγματος περί του οποίου γίνεται λόγος, καθώς εις τα ονόματα των γραμμάτων, αν ενθυμείσαι όσα ελέγαμεν προ ολίγου εγώ και ο Ερμογένης.
Δέξου χαλκό και μάλαμα που πλήθος θα σου φέρει 340 να μ' αγοράσει η μάννα μου κι' ο δύστυχος πατέρας, και σπίτι πίσω δώσ' τους το το λείψανο, που μέσα να μου το κάψουν στο καστρί οι Τρώισσες κι' οι Τρώες.»
ΑΔΜΗΤΟΣ Βέβαια είμ' αξιέπαινος. Ποτέ δεν θα ονομάσης γαμπρό εμένα. ΗΡΑΚΛΗΣ Σ' επαινώ βεβαίως γιατί είσαι πιστός εις την γυναίκα σου. ΑΔΜΗΤΟΣ Αν την προδώσω κάποτε, να μη σώσω να ζήσω, αν και εκείνη τώρα πια δεν ζη για να μ' ακούση ΗΡΑΚΛΗΣ Δέξου την τώρα αυτήν εδώ στο ευγενικό σου σπίτι. ΑΔΜΗΤΟΣ Όχι. Εις τον πατέρα σου τον Δία σε ορκίζω. ΗΡΑΚΛΗΣ Αν δεν το κάμης, πρόσεξε, γιατί είν' αμαρτία.
ΦΕΡΗΣ Παιδί μου, ήλθα κ' εγώ να κλάψωμε μαζί τη συμφορά σου. Κανείς δεν έχει αντίρρησι πως έχασες γυναίκα, που ήταν καλή και φρόνιμη. Μα τι να κάμης τώρα; Όσω κι' αν είναι δύσκολο, θα το υποφέρης. Δέξου και βάλε της στον τάφο της τα λίγα αυτά στολίδια. Γιατί αξίζει απ' όλους μας να τιμηθή το σώμα εκείνης που απέθανε για να σε σώση εσένα.
ΑΜΛΕΤΟΣ Ευχαριστώ σε ταπεινώς· καλά τωόντι. ΟΦΗΛΙΑ Κάποια θυμητικά δικά σου, Κύριέ μου, έχω, και από πολύν καιρόν να τ' αποδώσω ήθελα· σε παρακαλώ, δέξου τα τώρα. ΑΜΛΕΤΟΣ Όχι εγώ· ποτέ μου τι δεν σώχω δώση ΟΦΗΛΙΑ Ότι μου έχεις δώση, Κύριε, το γνωρίζεις, και με τα δώρα λόγια γλυκοσυνθεμένα τόσο 'πού έδιδαν πλούτον εις τα πλούσια δώρα.
Κι' αφτή στη μέση πρόβαλε, η σεβαστή του η μάννα, που πήγε τον αγκάλιασε με συμπονιά και τούπε «Πονάς, παιδί μου, μα άφισ' τον στο νεκρικό του στρώμα το μάβρο αφτό, αφού πήγε πια από θεών κακία, και δέξου αφτά απ' τον Ήφαιστο τα όπλα, ξακουσμένα 10 πανώρια, π' όμια αντρός κορμί δε ζώστηκε ως στα τώρα.»
Τώρα, ω Οιδίπου μέγιστε στους θνητούς όλους, γονατισμένοι πέφτουμεν εμπρός σου ικέται και σωτηρίαν γυρεύομε να μας χαρίσης είτε θεός, είτε άνθρωπος τρόπον σου δείξη. Γιατί καλό πως πέρνουνε νομίζω τέλος όσα καλά οι φρόνιμοι τ’ αποφασίσουν. Την πόλιν δέξου, άριστε, τούτην να σώσης. Μη χάσης το καλό όνομα στας Θήβας που ’χεις. Σωτήρα εδώ σε κράζουνε για την φροντίδα που έλαβες άλλοτε για μας.
— Τόσα μόνον στην Ελλάδα το συνέδριον αφίνει; Τούτο, κύριοι, δεν είνε αληθής δικαιοσύνη, Κι' είμαι όλος εναντίος εις αυτάς τας αποφάσεις.— — Αυτά είπ' ο Δεληγιάννης, και ο κύριος Ανδράσσυς, —Έλα δα και συ, του είπε, δέξου τα αυτά ευθύς, Και τον λόγον μου σου δίδω πως θα ευχαριστηθής. Και ανάψας μία πίπα ο κυρ Θόδωρος χρυσή, Έσκυψε την κεφαλή του και εφώναξε «Μερσί».
Αυτά 'πε, και ο πολύπαθος εχάρηκε Οδυσσέας, ότι να πάρη επάσχιζε τα δώρα τους, κ' εκείνους με λόγια μάγευε γλυκά και άλλ' έτρεφ' η καρδιά της, Και ο υιός του Ευπείθη Αντίνοος απάντησέ της κ' είπε• «Ω Πηνελόπη φρόνιμη, του Ικαρίου κόρη, 285 των Αχαιών όποιος εδώ θέλη να φέρη δώρα, δέξου τα• δεν είναι καλό χαρίσματα ν' αρνήσαι• κ' εμείς δεν πάμε 'ς τους αγρούς ή αλλού πριν άνδρα πάρης τον αξιολογώτερον των Αχαιών μνηστήρων».
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν