Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 22 Ιουνίου 2025
Είπε· και αυτή περίχαρη πετάχθη από την κλίνη, την γραία σφικταγκάλιασε, και από τα βλέφαρά της έρριξε δάκρυ κ' είπε αυτής με λόγια πτερωμένα· «Έλα, βυζάστρα μου καλή, φανέρωσέ μου τώρα, 35 αν έφθασεν αληθινά 'ς το σπίτι του, ως μου λέγεις, πώς τους αισχρούς κατώρθωσε μνηστήραις να κτυπήση μόνος, και κείνοι πάντοτε μέσ' ήσαν ενωμένοι».
Σε λίγο φάνηκε το Βαγγελιό. Ανέβαινε τον ανήφορο και κάθε λίγο στεκότανε ν' ανασάνη· και τη λυπήθηκα που φανταζόμουνα την κούρασή της. Κρατούσε καλάθι, ώστε να φαίνεται σα να χορτολογούσε ή, πως πήγαινε σένα λαχανόκηπο δικό των, πούταν, παραπάνω. Σηκώθηκα πίσω από τα παράκλαδα της χαρουπιάς για να με δη. Κη καρδιά μου αληθινά σκιρτούσε, σα νάθελε να τρέξη σε προϋπάντησή της.
Θεαίτητος. Πολύ ορθά. Ξένος. Τότε λοιπόν πρέπει να εξετάσωμεν τόρα αν συγκοινωνεί με τον λόγον και με την κρίσιν. Θεαίτητος. Διατί δηλαδή; Ξένος. Διότι, αν αυτό δεν συγκοινωνή με αυτά, τότε είναι λογικώς επόμενον να είναι όλα αληθινά. Εάν όμως συγκοινωνή, τότε παράγεται και ψευδής κρίσις και ψευδής λόγος.
Κ' η Πηνελόπ' η φρόνιμη 'ς εκείνην απαντούσε· «Μη χαίρεσαι, βυζάστρα μου, μη καυχηθής ακόμη· γνωρίζεις πόσον ασπαστός 'ς το σπίτι του θα ερχόνταν 60 κείνος εις όλους κ' έξοχα 'ς εμέ και 'ς το παιδί μας· αλλά δεν είναι αληθινά τούτ', όσα τώρα λέγεις· κάποιος θεός θα φόνευσε τους θαυμαστούς μνηστήραις, 'που 'ς την σκληράν αυθάδεια, και 'ς τ' άνομ' έργα, ωργίσθη· ότι κανέναν των θνητών ανθρώπων δεν σεβόνταν, 65 όποιος και αν τους πλησίαζε, μικρός ήταν ή μέγας. όθεν κ' επάθαν οι ασεβείς· αλλ' ο Οδυσσέας πέρα μακράν της γης Αχαϊκής απέθανε 'ς τα ξένα».
Διά τούτο τα θεσπίσματά της δεν είναι, αληθινά. Πώς εννοείς; Αξιομακάριστε φίλε, αυτοί πρώτα λέγουν ότι οι θεοί υπάρχουν με τέχνην, και όχι εκ φύσεως, αλλά με κάποιους νόμους και μάλιστα διαφορετικούς εις τα διάφορα μέρη, όπως έκαστον μέρος ώρισε εις την νομοθεσίαν του και λοιπόν, και τα καλά εκ φύσεως μεν είναι άλλα, διά νόμων δε άλλα.
«Πονηρός είσαι αληθινά, δεν είσαι ματαιολόγος• ποίον λόγον εσοφίσθηκες να βγάλης απ' τα χείλη! μάρτυς μου η γη και ο ουρανός πλατύτατος επάνω, και της Στυγός τα ρεύματα, 'που χύνονται 'ς τον Άδη, 185 οπού 'ναι πρώτος και φρικτός των αθανάτων όρκος, ότι κακό δεν μελετώ ενάντια σου κανένα• αλλ' όσα θα εστοχάζομουν, αν όμοια μ' είχε ανάγκη, για τον εαυτό μου, αυτά νοώ και αυτά σε συμβουλεύω. ότι κ' εγώ προαίρεσιν έχω αγαθήν και τρέφω 190 μέσα καρδιάν ελεητική και όχι σιδερένια».
ΔΩΓΚΑΝ Τον Μάκβεθ και τον Βάγκον αυτό δεν τους ετάραξε; ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ Ω ναι, όσον ταράζει το λεοντάρι ο λαγός ή αετόν σπουργίτης! Ήσαν κ' οι δυο, — διά να 'πώ αληθινά πώς ήσαν, — ωσάν κανόνια με διπλά γεμίσματα γεμάτα!
ΠΑΡΑΜΑΝΑ Παρήγγειλε να σου ειπώ, ως νέος τιμημένος, κ' ευγενικός, και αγαθός, και καλοκαμωμένος, κ' ενάρετος αληθινά... Η μάνα σου πού είναι; ΙΟΥΛΙΕΤΑ Η μάνα μου; η μάνα μου πού είναι; — Είναι μέσα. Και πού θα ήναι; θαυμαστήν απόκρισιν μου δίδεις: «Παρήγγειλε να σου ειπώ ως νέος τιμημένος, «πού είν' η μάνα σου».
Και λοιπόν εξηκολούθησεν ο Σωκράτης, αν ήτο υποχρεωτικόν και το άζεστον να είναι άφθαρτον, οπόταν ήθελε πλησιάσει κανείς ζεστόν επάνω εις χιόνι, το χιόνι δεν θα εγλύτωνε και θα έμενεν απείρακτον και άλυωτον; Διότι βεβαίως δεν θα εφθείρετο, ούτε πάλιν υποφέρον το ζεστόν θα εδέχετο την ζέστην. Αληθινά λέγεις, είπεν ο Κέβης.
Μένων Αληθινά ομιλείς. Σωκράτης Δεν είναι λοιπόν πράγματι εις καλυτέραν θέσιν τόρα διά το πράγμα που δεν εγνώριζε; Μένων Και αυτό μου φαίνεται. Σωκράτης Καταστήσαντες λοιπόν αυτόν γεμάτον αμφιβολίαν και σαν νάρκην ναρκώσαντες αυτόν τον εβλάψαμεν; Μένων Δεν μου φαίνεται. Μένων Είναι προφανές.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν