Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 20 Ιουνίου 2025
Ενταύθα, αναγνώστα μου, ηδυνάμην, αν ήθελον, να δανεισθώ παρά του αββά Κάστη, του πανοσιωτάτου Πούλκη, του αιδεσιμωτάτου Ραβελαί ή άλλου σεμνού ιερέως ολίγην αισχρολογίαν, ίνα δι' αυτής λιπάνω οπωσούν την διήγησίν μου, ήτις κινδυνεύει να καταντήση ξηρά ως η συκή του Ευαγγελίου· αλλ' ούτε θεολόγος ούτε ιερεύς ουδέ καν διάκονος ων ακόμη αμφιβάλλω αν έχω δικαίωμα να ρυπάνω τας χείρας μου και τας ακοάς σου.
Μα ήταν α ν ά γ κ η να πάρουμε τα νησιά, γιατί αν μας κατηγορήσει κανένας αργότερα πως δεν κερδίσαμε και μεγάλα πράματα από τον πόλεμο και τη συμμαχία μας με τους Βουλγάρους, θα έχουμε να παρατάξουμε καμιά εικοσαριά ονόματα νησιών που πήραμε και μπορούμε να κάνουμε έτσι αίσθηση στον κοσμάκη.
ΟΡΑΤΙΟΣ Πώς, Κύριέ μου; Και αν αυτό σε ξεπλανέση εις το ποτάμ' ή 'ς τον φρικτόν βράχον που επάνω 'ς την βάσιν του υψηλός προς τα πελάγη κλίνει, και πάρη εκεί κάποιαν μορφήν άλλην του τρόμου, και σου αφαιρέση του νοός την εξουσίαν, ώστε να σε τρελλάνη; Τούτο συλλογίσου· βάζει ο τόπος αυτός, χωρίς άλλην αιτίαν, θανάτου πειρασμούς 'ς την κεφαλήν εκείνου, 'πού την θάλασσαν βλέπει τόσα μέτρα κάτω και την ακούει να βροντά.
Πλην τούτων κατώρθωνε να μεταδίδη εις παν αποθνήσκον κυνάριον, γάτον, πίθηκον ή άλλο ευνοούμενον οικιακόν ζώον, αν ουχί ψυχικήν, σωματικήν τουλάχιστον αθανασίαν, ταριχεύων αυτό δι’ αυτών εκείνων των χόρτων και βαλσάμων, διά των οποίων εγεμίζετο η κοιλία των Φαραώ, κατά συνταγήν μεταδοθείσαν αυτώ υπό Κόπτου ασκητού.
Σωκράτης Αλλά δεν θα τον περιέπαιζον βαναύσως, αλλά καθώς μουσικός, όταν απαντήση άνδρα θεωρούντα τον εαυτόν του κάτοχον της αρμονίας, επειδή έτυχε να γνωρίζη πώς είναι δυνατόν να τονίζη χορδήν υψηλότατα και χαμηλότατα, δεν θα του έλεγε με αγριότητα «δυστυχή, είσαι τρελλός», αλλ' επειδή είναι αληθής μουσικός θα του έλεγε μαλακότερον ότι «καλέ μου, είναι ανάγκη μεν και αυτά τα οποία γνωρίζεις να γνωρίζη ο μέλλων να γίνη κάτοχος της αρμονίας, αλλ' όμως δύναται κάλλιστα να μη γνωρίζη τίποτε από αρμονίαν και αν κατέχη την ιδικήν σου εμπειρικήν γνώσιν διότι γνωρίζεις τα προ της αρμονίας αναγκαία μαθήματα, αλλ' όχι τα αρμονικά».
ΚΟΡΔ. Τα κάτασπρα μαλλιά σου να ελεήσουν έπρεπε, κι' αν κόραι σου δεν ήσαν.
Στο πέσιμο το ελαφρό κεφαλομάντηλο ξέφυγε κέμπλεξε σε μιαγριοσυκιά. Κεκεί σειότανε μαργή και θλιβερή κίνηση, σα σημαία πένθιμη πάνω στο τραγικό λείψανο. Αν κήτο παραμορφωμένο το σώμα, ο Δρακογιώργης αναγνώρισε το Βαγγελιό.
Σβυέται ο Σταυρός μεσουρανίς· οι Δράκοι βασιλεύουν. Σε 'λίγο το φεγγάρι 'Σάν βασιλέψη τρίβαθο σκοτάδι θε να πάρη. Πόσο το χειμωνιάτικο είν' άγριο το σκοτάδι! Κι' αν ξενυχτίσης 'ς το βουνό, 'ς το λόγγο, ή λαγκάδι Διπλή σου χύνουν 'ς την καρδιά, διπλή ανατριχίλα Το κρύο κ' η μαυρίλα.
Υποψιάστηκε· ήθελε να ιδή τι γίνεται στο δικό του μετόχι. Σκέφτηκε να στείλη το δούλο μα δε βάσταγε. Ποιος ξέρει αν θα τούλεγε την αλήθεια ο δούλος; Σηκώθηκε στα νύχια, άρμοσε καλά το κιάλι και κύτταξε προσεχτικά. Θα τον βάλη στο φάλαγγα, θα τον καπνίση με άχερα, θα τον γδάρη με στουρναρόπετρα· θα τον χτίση ζωντανό στη μάντρα του. Δεν έμεινε απονιά που να μην ήρθε να χαροκοπήση την ψυχή του.
Κανένα δέντρο δεν ρώτησε πού πηγαίνουμε. Το νερό δεν εστάθηκε να μας καθρεφτίση. Το κοράκι δε χαμήλωσεν — ούτε για να ιδή αν είμαστε πεθαμένοι. Τ' αστέρια δεν άναψαν για μας. Τα πουλιά πήγαιναν να κοιμηθούν χωρίς να μας ρωτήσουν αν έχωμε να τους δώσωμε μήνυμα — σ' εκείνους που μας λησμόνησαν. Απαντήσαμε τη νύχτα στο δρόμο — και δε μας πήρε στα παραμύθια της.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν