Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
Goddelijke soirée, Goddelijk, c'est le mot!" roemt Kippelaan, terwijl hij Helmonds hand even vastklemt en dan, door een sterken ruk naar beneden, diens arm bijna uit het lid trekt: "Parole d'honneur; in gespannen verwachting! Niemand iets van gezegd. Alleen mevrouw Toulaar en menheer Sommer lieve menschen, vrienden van me. 't Zal nu komen niewaar? Mevrouw al gezien. Jawel. Ze ging naar buiten.
De baron lag weer in zijn voltaire, en ontving den zenuwachtigen oude even vriendelijk als vroeger. "Wat.... was er van.... de b'rons.... blieven?" zeide Arie eindelijk, knikkende en hakkelende. "Wat mij belieft, oudje," zeide Van Sommer: "dat zul jij 't best weten. Waar zit de pacht, vrind?"
Wessels wist niet wat hij zeggen zou, en daar de beenen hem, zeer vermoeid zijnde, al meer en meer begonnen te knikken, zoo sprak hij, alvorens de vraag te beantwoorden: "Za'k 'r moar goan zitten, b'ron, went ik zie lang zoo mans niet as de letste keer da'k hier was." "Welzeker, ga jij maar zitten," zei Van Sommer. "Joa wat za'k oe zeggen, b'ron.
"Vind ik je dan eindelijk eens alleen!" hernam de fluisterende stem van den jonker Van Sommer: "Je weet niet hoezeer ik er naar verlangd heb, je lief gezichtje eens weer te zien. Kom, ik heb je die grillen van laatst al vergeven. Trek toch dat handje niet terug...."
"In de astransie...." herhaalde Wessels: "Joa b'ron, 'k zal oe zeggen, 'k zou wel ..." "Nu, nu," viel de steeds haastige baron weder in: "da's ook jou zaak. Zie zoo, 't is uit de wereld, nietwaar? Vaarwel oudje, ik heb nog wat te doen." "'k Blief de b'ron.... meer as duuzendmoal verplicht. 'k Zal wel....." "Best, best!" zei Van Sommer: "Pas maar op in 't vervolg. Dag Wessels."
Doortje, die door de vriendelijkheid des jonkers geheel op haar gemak kwam, verhaalde met een woordenvloed, hoe Frerik weg was; hoe de ouwe Wessels altied eiges de pacht betoalde, moar strompelig was, en Bart 'r mee gestuurd had, en dat ze nou niet wiesten woar ie zat. Alfred Van Sommer was een knappe, flink uitgegroeide, bijna negentienjarige knaap.
't Is ons voornemen niet om de loting voor de militie te E. uitvoerig te beschrijven; hoe de heeren zooals Frerik zag oan 'en gruune toafel zoaten, met 'en vischglas veur zich, doar opgerolde pampierkes in woaren met ringkes d'r urn; hoe d'r 'en ding stond dat ie niet wist wat 't was, moar woar de jongens die gelot hadden, op mosten stoan, met de schoen' uut, en dan 'en ding op 't heufd kregen dat licht wel 'en stempel kon zin, zooas de peerds van de dragonders te Oarem op den bil hadden, moar dat 't geen hij later begreep bloot veur de moat was; hoe de jongens volgens de namen van A tot Z één veur één bij de heeren kwiemen, woar de b'ron Van Sommer met zien zeun ook zat, doar de andere stoan kosten; hoe Jan Schoap met 'en hoog, en Derk Stomp met 'en lêg briefke weerum kwiem; hoe Jan lachte en Derk bijkans grijnde; hoe de jonker, toen 't oan de S. was, ook d'r oan most, en 'en hoog briefke pakte, woaraf de b'ron grinnikte moar de boere'jongens zeijen dat 't vals was; hoe Frerik toen 't oan de W. was, ook zien noam heurde, en 'en kleur kreeg toen ie veur kwiem; hoe ie 'en briefke uut 't glas nam, 't oan 'en heer gaf die 't open miek, en 't nommer vier lêzende er bijvoegde: "Wessels, da's mis man!" hoe Frerik toen verder in 'en soes kwiem en toen ie de koamer uut was, net dee as Derk Stomp had gedoan en begos te grijnen, en hoe ie eindelijk 's oavends thuus kwiem moar niks kon zeggen, 't geen ook niet neudig was, umdat grootvoader oan 't rooje gezicht best zag dat 't mis was, heelegoar mis.
"Wat God duut, is welgedoan!" sprak Arie toen hij in zijn woning terugkwam, maar, bedremmeld bleef hij staan, en ook de jongelieden zagen vreemd op, toen zij bij hun binnentreden den baron Van Sommer, met den jonker in de woonkamer ontdekten. Vreemd zagen zij op, de drie brave menschen. Wessels begreep niet, wat hij van dit bezuuk most denken.
Doch toen de zon zoo helder verrees, en zij den jongeling ofschoon aan dit natuurtooneel gewoon tot den Schepper voerde, toen dacht hij: Zoo as God wil, zal 't goed wêzen. Op zijn wandeling ontmoette Frerik niets bijzonders, doch toen hij nabij E. was gekomen, reed hem de baron Van Sommer met zijn zoon Alfred die óók loten moest in het sierlijke rijtuig voorbij.
Aan de andere zij van het dorp, links van Wessels' woning, lag het landgoed van den baron Van Sommer. De baron, dien wij reeds met zijn zoon Alfred bij de loting voor den militieraad hebben gezien, was een der voornaamste grondeigenaren uit den omtrek.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek