Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Ik nam der eene en wij waren te zaomen één van hart en één van zin, jao wij lagten altied te geliek, zölfs as 'k er niks gien zin an hadde maor dat heurde zoo, dagt ik, nao de verzoening. In een wip was de tente vol. 't Störmde der in. Wat een volk van allerlei soort! Hoog, leeg, riek, de middelman, kriegsvolk, arbeidslue.
Toe 'k en twintig tree egaon hadde, heurde ik mij naoroepen: »gaot, ai je te Grönningen komt, voort bij Carré an um een kaortien en doe hum de groetenisse van onze Klaos, die lest 's aovends ok zien spul hef ezeen!" »'k Zal 't vrij maoken" schreeuwde ik.
't Was te donker om veul te onderscheijen, moar toch, 't was tussen den bongerd en 't huus, dat heurde ie wel, bij de zonneblommen en stokrozen. Heur, joa 't was Jenneke die sprak. En Berend hoorde haar zeggen: "Moar ik geleuf toch, Jozef, dat ie 't oan voader most zeggen. Hie mag oe best, en 't is nóú zoo in 't gniep." "Och lieve Jenne," was Jozefs antwoord: "wat zal 't dan zin!
Het vonder van 't Uiversnest overgaande, kwamen de jongelieden, den boomgaard volgende, langs de voorzijde der boerenwoning; en juist sloeg Anneke den hoek om, ten einde de roomkan in 't melkkamertje, in 't achterhuis bij de deel, te brengen, toen Paul bleef staan, umdat 't krek leek as of ie binnen geschrauw heurde.
Is ie zoo zwart van hoar as ik? is ie zoo stark as ik? en is ie zoo schriftuurlik as ik? Neen Jeuzefke, doar za'k is 't miene van hoalen!" En de schriftuurlikke Berend, die heel onschriftuurlijk jaloersch was, klom behoedzaam de ladder af, die naar het kamertje leidde, sloop de schuurdeur uit, en wilde juist langs den hooiberg naar het achterhuis gaan, toen hij duudelijk gesmuuspel heurde.
"Joa! as 't dát was," zei Frerik: "dan was 't heel niks, moar 'k heurde, da 't ook wel langer kos worden; ze proaten zoo veul van 't schieten leeren; doar he'k 'et niet op!" "Nou Frerik," zei de oude man na eenig zwijgen: "'k zei al: God zal 't uutmoaken. As 't wézen mot, dan zal 't wel goed zin; loawwe nou moar noar bed goan."
"He'k z'n lêven!" riep Deine-Meu. "En toen kerlje?" "Toen greinde 'k nog veul harder, en liep wa'k loopen kos, umda'k iel'k'reis docht, da'k voader heurde. In 't lest kwiem 't gevoar achter mien oan; 't goeng langs mien heer, en, toen zie 'k 'r achter opgekropen, en 'k docht da'k dood was gegoan; moar nou.... nou kan ie me toch niet kriegen.... is 't wel....?"
Links was de reet en rechts heurde ie geproat. "Dan goai'k zoover mee, Anneke," klonk het: "en tegen da'j dan gemolken hebt, za'k 'r wel weer zin; we goan dan ook soam weer noar huus toe, nietwoar?" "Goed Paul," sprak een vrouwenstem: "moar tuk dan niet te lang, went ie weet wel dat Deine geern het, da'k bij tieds weerum bin." Paul!
Ze wol wel laggen en ze wol 't wel laoten. »Hie weet niet beter," flusterde de vaoder zien oldste in, maor ik heurde 't en zee: »ik stao net zoo goed op mien ponteneur as ie, met jou eeuwigdurende in alle liniën verarvende beklemminge. Ik hebbe mien eigen spul en daor komt nums wat van toe en daor hef nums wat op.
Toen echter het gekoos eenigen tijd had voortgeduurd, begon Jenneke vreeselijk te beven. "Wat schêlt oe Jenne?" vroeg Jozef. "Och Jozef, heur ie dan niks?" was Jennekes wedervraag: "'t was krek of 'k zuchten heurde, en geritsel bij den bongerd." "Malligheid dern," hernam Jozef. "Neen Jozef, heur dan moar: ik bin zoo oakelig! Hawwe 't moar niet begonnen. Ik gleuf da'k toch slecht heb gedoan."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek