oakelig

Bijgewerkt: 22 juli 2025

Den baron, die had zoo zen gezelligheid buten 's huus, zoo op zen eigen gelegendigheid, weet ge. Moar de baronesse kiek, 't wordt straks al veertig jaor da'k hier dien maar 'k kan oe wel verkloaren, nooit heb ik haar anders gekend as moar zoo oakelig op heurzelf nooit met een schepsel eris vertrouwelijk!" »»Dus eene menschenhaatster?" »»Krek, joa joa! As een uil in een boom.

Carel van Nievelt - Chiaroscuro: Vertellingen tusschen licht en donker

Toen echter het gekoos eenigen tijd had voortgeduurd, begon Jenneke vreeselijk te beven. "Wat schêlt oe Jenne?" vroeg Jozef. "Och Jozef, heur ie dan niks?" was Jennekes wedervraag: "'t was krek of 'k zuchten heurde, en geritsel bij den bongerd." "Malligheid dern," hernam Jozef. "Neen Jozef, heur dan moar: ik bin zoo oakelig! Hawwe 't moar niet begonnen. Ik gleuf da'k toch slecht heb gedoan."

Jacobus Jan Cremer - Betuwsche novellen, en Een reisgezelschap