United States or Cameroon ? Vote for the TOP Country of the Week !


Wanneer de kracht van den grooten God zich openbaart in het hart zijner vertrouwelingen, dan wordt de zalige ziele geleid in eene geestelijke dronkenschap "daer si in moet spelende sijn". Telkens valt HADEWYCH zoo "buten den geest" en blijft zij zóó verzwolgen in de minne, dat zij geene voorstelling of begrip meer heeft van iets anders dan één te zijn met Hem en daarvan te genieten.

Nu willic lopen metter spoet Ende sal bringen die vrouwe met mi. O, edel vrouwe van herten vri, Ic bidde u vriendelike, comt tot hier: Hier buten hout een deghen fier, Die u met haesten spreken moet. O edel vrouwe, ghetrouwe ende goet, God die alle dinc vermach, Die moet u gheven goeden dach, Scone maghet Sanderijn. Willecome moetti sijn: Nu segt mi, wats u begheert.

Den baron, die had zoo zen gezelligheid buten 's huus, zoo op zen eigen gelegendigheid, weet ge. Moar de baronesse kiek, 't wordt straks al veertig jaor da'k hier dien maar 'k kan oe wel verkloaren, nooit heb ik haar anders gekend as moar zoo oakelig op heurzelf nooit met een schepsel eris vertrouwelijk!" »»Dus eene menschenhaatster?" »»Krek, joa joa! As een uil in een boom.

In een gedicht uit dezen tijd wordt gesproken van "buten maghen in ellenden" te wonen ; daar loopt een der wegen, waarlangs het woord ellende dat oorspronkelijk: ander land beteekende, aan zijne overdrachtelijke beteekenis gekomen is. Maar er zijn toch teekenen die op eene aanstaande kentering in dezen schijnen te wijzen.

De jonghelinc: Meester, vertrect mi alden staet, Dies biddic u uter maten sere, Want ic sta al buten kere, Dat ic die waarheit niet en weet, Die mijnre moeder dat groete leet Ende mi dien lachter mocht anedoen. De meester: O Esmoreit, bi Mahoen, Het heeft ghedaen die selve man.

Och edel vrouwe, nemt sijns goem, Want hi staet al buten kere. De vrouwe: Ay her coninc, edel here! Wie sal ons nu hulpen claghen Den bitteren rouwe die wi draghen, Dat wi hebben verloren ons kint? De kersten coninc: Swijt, van gode so moetti sijn ghescint, Felle pute, quade vrouwe!

God hoort en ziet alles. De priesters zullen het gewaar worden; de brandstapel wacht u! Vertrouw op God: God en was noit moede no mat; In 't wout en es loof no blat Buten siere hoede. JACOB is gerustgesteld. Maar niet geheel: is het billijk dat de slechten eeuwig gestraft worden?

Dan zegt men bij zich zölfs, wij bint toch nog meer weerd as zeuven of acht gulden in de weeke. »Broeders en zusters!" dat heuren wij nog wel in de kerke, maor ai je weer over de drumpel bint, merkt men somtieds dat die namen buten deure niet völle weerd zint. Dat hew we ondervunden toe oes oldste jonge heel erg ziek was."