United States or Iran ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dan zegt men bij zich zölfs, wij bint toch nog meer weerd as zeuven of acht gulden in de weeke. »Broeders en zusters!" dat heuren wij nog wel in de kerke, maor ai je weer over de drumpel bint, merkt men somtieds dat die namen buten deure niet völle weerd zint. Dat hew we ondervunden toe oes oldste jonge heel erg ziek was."

Juffrouw Janssen, die aan haar echtvriend plechtig heeft moeten beloven om zooveel mogelijk goed Hollandsch te spreken en dat ook reeds in praktijk heeft gebracht roept in 't volle besef van. haar moederwaarde: "Wát mein ie vier, mins? mins, 'k hêt 'r zeuven!"

"Deer geef ik zelvers zeuven gulden voor; zeuven en 'en kwart; en 'en half; en drie kwart; vol; eenmaal, andermaal: niemand meer as acht gulden? Voor dat knappe vrouwmensch? En 'en half; zoo Teunesie, hebje niet genoeg an ien vrouw, man? Acht en 'en half; negen; eenmaal, andermaal; kan de brandewijn je niet verlaiën, maat?

Gien ooge hadde der of en toe we in 't loeg kwammen, haw we zeuven jonks um oes hen, altied kiekende nao het blinkende zulver. Och, wat lagte Jaaije, die deur 't raom keek, oes te muete, wat nikte ze mij toe en wat hunk heur oogen op Geert, die zoo hoveerdig stapte.

Zou ie nog op 't kastêl of de fooi oan 't verteeren zin! 't Is al zeuven ure. Die jong! die jong! Wiest 'k 'et moar." "Loa'k dan doen wa'k zei," sprak Doortje: "'k Zal noar 't huus van de b'ron goan. Is ie dóár blieven hangen, dan is 't niks; en is ie in 't veerhuus, dan za'k 'm van doar meebrengen. 'k Roaj da'k niet langer zuum."

O, dacht ik, wat kan er toch op een klein plekkien völle tevredenheid wezen. De man vertelde mij, dat hie zeuven gulden in de weeke verdiende en ze hadden vief kinders. »Slagt ie ok nog en beettien?" vreug ik.

Ik dagt er nog an, toe we ies met ons drieën op beroep oetgungen, da' we 's mörgens in de harbarge van het Hollanse dorp roem drie vörrel van een keessien op atten allennig om ons fersoen op te holden zee Hendrik Snottel, die de oldste van ons was, want ze zullen, ai der niet goed van prueft, meenen dai je 't niet kent, en buten dat, al wat er op taofel stiet zee ie is 't onze, want wij betaolen 't, en toe stopte hij zeuven plakkies Boelonnie-worst in 't vesse-zakkien.

"Gij hier Simon!" riep ik, den man herkennende: "wat komt gij hier zoeken? En waar is de negotie?" "Neghoossie? Och! was ik mhaar zoo gelikkig, dat hik een klein beetje neghoossie thoen kon: mhaar een vrouw met zeuven kinderen! Je mot dhenken, dat kan wat an: gheen dijt rijk...."

Behalve de gewone huislijke oneenigheden tusschen Jan Claeszen en zijne wederhelft, daaruit voornamelijk ontstaande, dat hij, volgens haar beweren, naar anisette, en zij naar klare jenever met suiker rook, en de minnarijen van den schoonen Lujander met de bekoorlijke wederhelft van den Ouden Heer, een lief schepseltje van "zeuventien d'half jaren en zeuven maanden", hadden wij altijd de vermakelijke vertooning van Jan Claeszen, die in zijn slaap gestoord wordt door de kapelletjes, die zich op zijn neus zetten, en welke hij, wakker geworden zijnde, onder 't geroep van "witje, witje! hoog, hoog! witje, witje! laag, laag!" vervolgde, zonder ze ooit te kunnen krijgen.

Um elf uur zat ik bij Thomas in 't Hoogeveene an de koffie en roem twaalf uur stapte ik in de vuurwaagen met twintig mans- en zeuven jonge vrouwspersonen. Naost mij zat een hoezaor, die mij ieder keer ankeek en lachte en dan zee: pik! Ik weurd in 't leste krieuwelig en vrueg hum: »zeg is, jonkman de peerde-ruuter, waorumme zegge ie zoo vake tegen mij ~pik~?" »Omdat je dan zouwen zeggen: ~tik~!"