United States or Turks and Caicos Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


»Die wiesneuzigheid kui je wel veur oe eigen zölfs holden antwoordde Jaaije, en gunk voort: Itzig vertelde mi lest, dat al wat die peerde-daomes um de hoed hebt, gien twee lood weg. 't Is alle maole wind-agosie en wat het fersoen betreft, daor geeft ze maor een heel klein beettien umme.

Toe 'k alles goed bezien hadde, trok ik de jasse oet, dee de hemdrok lös en nam oet het zakkien, dat Jaaije mij an de binnenkaante daorvan neit hadde, een bankien van vief en twintig en zes, zeuven rieksdaalders en toe scheut ik de kleere weer an en gunk heel deftig nao de keuken.

Nao een uur fiks stappens, kwam ik an een harbargien bij 't kernaol en gunk ter in om mien vief zinnen is wat te verzetten. »Herink, Berend zoo wuerd ik daodelik toe espreuken nou al op 't pad? Hoe is 't met Jaaije en Geert? En de olde mueije heft of elegd? Hei je onze broene nog? Hoe is 't met de knobbel, die Jaaije aachter 't regter oor hef?

De kolde luep mij over de rugge. Stao vaste Berend, zee ik tegen mij zölfs, net as de hulponderwiezer tegen onze Geert zeg, as ie bewiezen mot dat de eerde dreit, daor Jaaije zon ekel an hef stao vaste Berend! en ik zee: bestig Jaaije en gunk bij den heerd zitten, terwiel Jaaije de koffiemeulen ronddreide.

Hij was een natuurkundige en as hij oet wol, lag ie 's mörgens al vrog op de knieën in 't gras um te zien of de pieren de kop ter ook oet stakken. Dan kwamp ter volop zunneschien zee ie. Verder sprak ik 's aovends geen woord en Jaaije ook niet.

Ze dee de deure al bij tieds lös en wij gungen nao binnen en Jaaije kuste mij al veur ik klaor was om 't zölfde te doen en de knecht stund naost de meid, om mij ook te verwelkommen en Siep was ter midden in en jankte van andoening en Balder en zien vrouw keeken deur de roeten, want ze dussen, zunder premissie, zoo maor niet binnen komen. »Komt ter in!" ruep ik en ze deen 't.

En Jaaije zölfs as ze, 't is wal is gebeurd, pardoes oet bedde mut, zooas 't veurevallen is bij okkasie van een dunderschoer met een windhooze, dan is ze in vief menuten zoo kant en klaor, dat ze wal met de koniniginne van Scheba bij Salomo op koffie-visite kon gaon. Maor ze hef ook bij olderwetse deftege lue dient dat loont nao.

»Hij zal 't voort hebben!" zee Jaaije, met verheffinge van stem, en speulde met de beddekwast, dat ze in gien veertien jaor daon hadde. »Goed Jaaije, goed" zee ik, want ik wol naor Carré. Jaaije stund op en gunk an 't wark.

O, dat zak nooit of nummer vergeten, hoe old of ik ook worde. De moeder begun te krieten en gaf mij de hand en drukte die, maor zee niks. 't Huefde ook niet, ik kon wel vuelen wat ze zeggen wol. Twee menuten laoter was Trinao estörven. Ik gunk nao hoes om Jaaije dat bekend te maoken.

In de stad giet dat niet heelemaole precies zoo zekt ze. Ik wol, toe we trouwt waren, veur in, maor Jaaije was ter bepaold tegen. 't Heurde zoo niet. Vrueg ik: »waoromme niet?" dan zee ze altied: »Habekuk negen." Ik kun tegen Habekuk niet resoneeren en stapte achter in. Op den volgenden mörgen was ik 't eerst in de klompen.