United States or Angola ? Vote for the TOP Country of the Week !
Roelf, die nooit völle zeg, komt altied in ons hoes as ie heurt da'k er oet bin en vrag of ie ok wat veur Jaaije doen kan en 's aovends en 's nagts bij zwaor weêr zwarft ie op ons arf, om te zien of wij ook hulpe neudig mogten hebben en as ie met zien zeuntien veurbij ons hoes komt, lat ie 't altied de pette ofnemen en zeg hum dan, dat daor de mensen wonen, die zien zussien Trinao, dat estörven is, goed hebt edaon en dat ie dat nooit mut vergeten.
Wat wassen ze ook gek met heur beide kinder, een jonge en een wiggien, en wat een treurigheid kwamp er in dat hoes, toe Trinao, zes jaor old, begun te kwienen. Elke dag maokte Jaaije wat veur 't stumper klaor en dat bragten wij er dan om 't andere hen en Jaaije gaf 't heur zölfs. Nooit kwam ik oet 't kleine liedenskaomertien, of ik was beter eworden. Een ziekehoes is een leerhoes.
't Duurt niet lange meer zee Jaaije is op en aovend, dat ze der schreijend van daon kwamp en daorumme mui je, as je overmörgen naor Assen gaot, een stuk of wat sinaosappels metbrengen. Dat zal een verkwikking wezen veur Trinao.
De vaoder stun met 't heufd tegen de schörstienmantel. Hij keek, toe 'k inkwam, niet umme. 't Jongien zat op een stoove bij 't vuur en kreet zaggies. De moeder zat bij de krubbe, daor Jaaije en gerdien had over maokt, en zag Trinao pal an, dat met de beide oogen heur moeder strak ankeek.
De hond, die ze van oes ekregen hadden en die aanders altied tegen mij opsprunk, zee niks en kwispelsteerte zölfs niet. Hie zat ook bij de wiege. Ik dee wat Jaaije mij hadde ezegd en hueld Trinao het lepeltien toe en knikte tegen 't kind en zee: dat is van Jaaije-meuije. En zie, het dee met meuite 't mondtien open, 't pruefde is en lachte even.
Wat was Jaaije over stuur, toe 'k heur zee dat Trinao nog een beettien van de sinaosappel had epruefd en nog is elagt hadde toe ze mien vrouws naom heurde. »Och" zee ze »wat had ik dat graog an 't kind hebben willen geven, maor ik gun dij 't ook wel, Berend!" Wat heb ik heur dat al vake mutten vertellen en dan steet onze Geert naost heur en dan drukt ze hum de haand en kust hum. En vrouw Balder!
O, dat zak nooit of nummer vergeten, hoe old of ik ook worde. De moeder begun te krieten en gaf mij de hand en drukte die, maor zee niks. 't Huefde ook niet, ik kon wel vuelen wat ze zeggen wol. Twee menuten laoter was Trinao estörven. Ik gunk nao hoes om Jaaije dat bekend te maoken.
Dat dee'k en alhoewel 't laote was, toe 'k weerumme kwamp, gunk ik, 't was mien beurte, der tog nog hen met een sinaosappel en een zakkien met suuker en een lepeltien. »Hij mog is wat zoer wezen" zee Jaaije. »Drukke wat van 't nat in 't lepeltien en doe der en beettien suuker deur en dan mui je 't Trinao laoten prueven." Toe 'k er kwam, was alles stille in 't kaomertien.
Woord Van De Dag