Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
Daar zij er, die 's ochtends naar het kantoor sukkelen, traag van voet en stijf van leden, die binnenkomen, met het hoedje in de hand, schoon kaal of grijs van schedel, die den rok aan den kapstok hangen, schoon de hand hem naauwelijks meer beuren kan, die de pen versnijden met bevende vingers. Aan uwe taak, oude stumper, of gij en uw besje hebt gebrek!
Cécile gehoorzaamde, maakte het weerbarstige haakje los, trok Elsje met een ruk de geliefde, roode jurk van de schouders en zei spottend: "O, o, wat een dikke, roode armen! En die handen! Echte werkmeide-handen! En o mama, kijk toch eens, wat vreeselijk grof vel! Dat wordt bepaald nooit beter; de stumper is er mee geboren." "Ik kan wel alleen," zei Elsje, knorrig Cécile op zijde duwend.
Het was, alsof er een lichtglans over den grauwen bergheuvel ging, toen alle kinderen uit de gemeente zich er over verspreidden. Dat was weer iets zachts en fijns, iets frisch en rooskleurigs. Dat was iets, wat jong was, en groeide. Misschien zouden zij den armen verlaten stumper weer aan een beetje leven helpen.
Ook ben ik dicht bij het oude heiligdom van Moelai Idriss, schutspatroon van Fez, waar een Christen niet dichtbij mag naderen en waar de straten van den bazar elkaar kruisen. Terwijl wij door de donkere straatjes loopen, komen we een troep kinderen tegen, die luid schreeuwen. Zij omringen een der hunnen en schelden hem heftig uit. De arme stumper loopt met moeite.
Jezus, ben je nou al an veertig?... Hij heit 't zoo goed met al z'n vrouwe... Ik ben 'n stumper... Nou zelle ze thuis niet te vrete hebbe... Wat zelle me kommeraads zegge!... En die juffrou staat nog altijd met de zwarte veeg op d'r bakkes... Bé-je nou al an tachtig!... Schei nou uit meneer!... Wat heb je d'r an!... 'k Weet niet hoe 'k hier gekomme ben... Me vrouw zal niet wete waar 'k blijf... Vijf en negentig... Hou op!
Was Tante Mientje ziek, en Moeder zei: "Lies, ik zou 't wel aardig vinden, als je Tante eens wat voor ging lezen, de stumper mag met dit mooie weer de deur niet uit, dan was 't: 'Ik heb geen boek!" "Je hebt immers zooveel boeken!" "Ja, maar die heb ik allemaal al gelezen!" Zij had ze allemaal gelezen, maar Tante Mientje niet. Met de schoolmeisjes kon ze niet opschieten.
Wist ik niet dat je liefde voor je kleine zusje reeds voldoende zou zijn om je over alle bezwaren te doen heenstappen, de kans om den Romphuizer muziekmeester, den waarlijk niet ontalentvollen stumper, die in de kerk nog zoo zijn best deed, meteen weer beter te maken, die kans zou alleen reeds genoeg zijn om mijn geliefden broeder tot een spoedige terugkomst te bewegen.
En hij was zelf verbaasd, dat het hem zoo meeliep. Hij begreep bijna niet, hoe hij dat klaar gespeeld had, maar hij had werkelijk den kabouter gevangen. De stumper lag onder in het lange net, met het hoofd naar beneden, en kon niet naar boven komen. In 't eerst wist de jongen heelemaal niet, wat hij met zijn vangst beginnen zou.
De luchtige toon waarop zij over "den armen sukkel" Donerie schrijft; 't verzoek, dat Helmond als reden van zijn vervroegde terugkomst de ziekte van "den waarlijk niet ontalentvollen muziekmeester" zal opgeven, "den stumper die in de kerk nog zoo zijn best deed;" dat alles in verband gebracht met het gebeurde in de woning van den timmerman Krul, maar ook vooral met Coba's hevige zenuwaandoening toen ze gisterenavond zoo geheel onverwacht de melodie hoorde spelen, welke Herman Donerie bij de woorden van een Duitsch lied componeerde, dit alles versterkt hem in de overtuiging, dat Coba dien brief had geschreven en zich daarin zoo ernstig ziek heeft gemeld, teneinde hem tot een onverwijlde terugkomst te noodzaken, opdat hij den jongeling dien ze in stilte beminde, zoo mogelijk nog in 't leven behouden mocht.
Overal heb ik naar hem gevraagd, want ik had zoo'n medelijden met den stumper; ik was, om u de waarheid te zeggen, van plan geweest den jongen te benaderen." "Zoo, ei! was u dat van plan geweest?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek