United States or Lithuania ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Ik moet het wel toestaan!" antwoordde zij met een knorrig gezicht, blijkbaar meer ontstemd dat zij iemands, dat zij mijne hulp noodig had, dan over het ongeval zelf, en toch maar al te zeer overtuigd, dat zij die niet konde missen. Ik knielde naast haar neer en trachtte zoo voorzichtig mogelijk de prachtige zijdeachtige vlechten los te winden uit den doornstruik, zonder ze te beschadigen.

»Mijnheer schijnt het in den Haag slecht getroffen te hebben," sprak Claudine met een fijn glimlachje. Zij had er zeker pleizier in de afwisselende uitdrukking op dat sprekend gelaat gade te slaan. »Nogal!" riep hij knorrig, »tot de knechts in de logementen toe, geven u geen antwoord of voeren uwe orders slecht uit als men ze niet verkiest in 't Fransch te geven.

Ze keerde zich om en wikkelde zich nog eens warmpjes in de wollen dekens, maar ... het slapen vlotte niet meer. Telkens opnieuw, als zij bijna sliep, deed het hatelijke tik ... tik ... haar weer klaar wakker worden en eindelijk ging zij knorrig opzitten in bed en keek om zich heen. Ja, nu zag zij het, daar kwam het vandaan!

Hebt gij nooit waargenomen hoe wij in de nabijheid van sommigen een gevoel krijgen van vrede en rust, een gevoel alsof alles ons gemakkelijk zou vallen, terwijl anderen alleen door hun nabijheid ons knorrig maken en alles somber doen schijnen en zwaar?

"Binnen!" en de barsche stem van den heer Laurence klonk barscher dan ooit, toen Jo aan zijn deur klopte. "Ik ben het maar, mijnheer, ik kom u een boek terugbrengen," zei Jo bedaard, terwijl ze binnentrad. "Wil je een ander hebben?" vroeg de oude heer, die er knorrig en ontstemd uitzag, maar zijn best deed het niet te toonen.

En nog heden, als ik voorbij Berga kom, knorrig over de steile heuvels en over 't verstikkende stof, verheug ik mij over uw bosch met de nu maar weinige witte stammen, die stralen van herinneringen aan jonge, schoone menschen, die elkaar liefhadden. Maar nu stond de Dood daar en de nachtdieren zagen hem.

Waarom waart ge zoo knorrig omdat Effie vroeg opgestaan is om naar mij te komen zien? waarvan gij, dit moet ik bekennen, haar het voorbeeld niet gegeven hebt. En wat haar schoen betreft " liet hij er glimlachend op volgen. "Ge moogt om haar schoen lachen, Geoffrey," viel zij hem in rede, "maar ge vergeet, dat zelfs zulke kleinigheden tegenwoordig voor ons geen zaken om te lachen zijn.

Ja, wat beteekent dat nu eigenlijk?" riep de rector knorrig en krabde zich het haar; hij werd hoe langer hoe heeter, 't was zeker ongeveer 85 graden, "hier zijn er meer in de klasse, die over die weekheid van de Denen geschreven hebben, waar dient dat voor?

»Omdat ik u wel eens knorrig of verdrietig meende te zien, als ik het gesprek op Frits wilde brengen, en ook omdat hij meest korte, vluchtige biljetjes schreef, in de hoop dat hij zelf zou kunnen komen of tijd zou vinden om uitvoerig te schrijven." »Vindt gij dat niet vreemd, dat hij den tijd daartoe zelfs niet heeft kunnen vinden?"

De oude Korenaar en zijne gade bekwamen gelukkig nieuwe vouwstoeltjes, want de anderen waren door de jonge lieden onattent bewaakt; maar de goede mama Korenaar was hierover niet knorrig. Ieder ging voort met zich op zijne wijze te amuseren, of niet te amuseren. Pols was nu ook tot zitten gekomen, en in gezelschap met Veervlug, De Morder en een Luitenant van de koloniale troepen.