United States or Oman ? Vote for the TOP Country of the Week !
In het land ging toen de sage van het »Doornenroosje«, de schoone, slapende koningsdochter; en dikwijls kwamen er koningszonen, die door de haag in het slot wilden dringen. Maar het was hun niet mogelijk, want de takken hielden zich, als met handen, gegrepen, en de jongelingen bleven aan de doornen hangen en moesten jammerlijk sterven. Na lange, lange jaren trok weêr een koningszoon door het land.
"Dankje, Leo! Als men het niet kan betalen, moet men het niet nemen, zelfs niet in den Haag! Ik vergenoeg er mij mee, en mijn vriend Willibald moet er ook in berusten, want de weigering valt mij al hard genoeg, zonder dat er nog bij komt het verdriet om er met hem over te discussieeren." Dit klonk beslissend. En de goede Willibald bleef verslagen zwijgen.
Hij had dikwijls ernstig met Théodore gesproken; hij wilde iets in de provincie zoeken en Den Haag verlaten. Hij was reeds half geslaagd; door protectie van oude vrienden zijns vaders had hij nu kans om als rentmeester op een der kroondomeinen in Gelderland geplaatst te worden.
Ja, maar hij zal toch eerst een beetje in Den Haag willen blijven en van Scheveningen profiteeren, antwoordde Frédérique. Mama zit nu allerlei bedenkingen te maken, hernam zij weder tot Eline; zij zou wanhopig zijn, wanneer zij van den zomer haar nieuw kleinkind niet zag, dat kan je begrijpen....
Eline was namelijk door Théodore op de Horze te logeeren gevraagd en zij zou er de Erlevoorten en de Howards, die nu ook in Den Haag vertoefden, in het laatst van Juli vergezellen, om gedurende de geheele maand Augustus in Gelderland te blijven.
Een wijsgeerig leerdicht . De Grondslagen eener nieuwe Poëzie. Een feestelijk verbeeldingsspel in acht tooneelen . Italië. Indrukken en Gedachten. Uit de zacht-verhittende broeikas-atmospheer van het oudere Den Haag trad ik teleurgesteld in een buurt van strakke en lange straten.
»Ik wou u geen pijn doen, maar 't komt zoo onverwacht, 't is de eerste wieg, die aangeboden wordt. Ik zal morgen dadelijk naar huis schrijven, dan weten ze het nog vóór de courant komt.« Ida was zoo goed als haar woord. DEN HAAG, 3 April '09. Lieve Lize en Dora.
"Zwijg Bouke! en spreek van dien schavuit niet meer, die nog al zoo onbeschaamd is, zich op licht-klaren dag hier in Den Haag voor onze oogen te vertoonen, op een plaats, die zoo vol menschen is als deze." "Neem het mij niet kwalijk, Heer Baron!
In Den Haag woonde ik een tijd lang bij een oude dame, de moeder van mijn zwager, die heel lief was en van wie ik veel hield. Maar ik was niet lief tegen haar.... Ik heb heel veel medelijden met u! sprak hij. Ik wou, dat ik iets voor u doen kon. Maar zou het niet goed zijn, als u een bezigheid zocht? Verveelt u u niet, en voelt u u daarom niet ongelukkig? Ik heb bezigheden in den Haag gezocht.
Alleen wil ik je zeggen dat je in mijn afwezigheid goed hebt opgepast. 't Was je plicht, maar 't zal je toch aangenaam zijn te hooren dat ik tevreden ben. Je kunt gaan. Hé baas, zeg eens: Jij hebt vroeger bij den Haag gediend, niewaar? Juist, ik meende het. Dus den tuingrond ken je daar?" "O generaal als m'n eigen zelf." "Goed! Je kunt gaan.
Woord Van De Dag