United States or Yemen ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ik zag juist op de kaart den weg van de Nautilus na; de kapitein naderde mij, wees met den vinger op de kaart, en zeide slechts dit ééne woord: "Vanikoro." Die naam werkte als een tooverwoord; het was de naam van het eiland, waar de schepen van La Pérouse vergaan waren. Ik stond plotseling op. "Brengt de Nautilus ons naar Vanikoro?" vroeg ik. "Ja, mijnheer," antwoordde de kapitein.

"De vergelijking is juist, mijn jongen! en bemerkt gij niets op die knieschijf?" "Ja! een berg, die in de zee schijnt uit te steken." "Goed! dat is de Sneffels." "De Sneffels?" "Dezelfde, een vijfduizend voet hooge berg, een van de merkwaardigste des eilands en voorzeker de beroemdste der geheele wereld indien zijn krater in het middelpunt van den aardbol uitloopt."

"O, die zullen ook wel door te brengen zijn, master Robur, en zelfs als wij genoodzaakt zullen zijn tegen een geheel leger van inboorlingen te vechten...." "Zullen we vechten, Tom, vechten voor onze Albatros!" "Juist, master Robur." De ingenieur keerde zich toen naar zijne manschappen, die op nieuwe bevelen wachtten. "Vrienden," sprak hij, "het oogenblik om rust te nemen, is nog niet gekomen."

Ik herinner mij, dat hij juist aan een kolossaal doek bezig was, een scène uit Dantes Paradiso, geloof ik, juist toen.... toen hij stierf. Arme papa! Maar jij, je bent nog jong en flink, ik begrijp niet hoe je niet verlangt om wat te doen, iets groots, iets bizonders. Je weet, dat ik bij Hovel werken ga; oom Verstraeten heeft het voor mij bedisseld.

De factiën zijn blinden, die juist mikken. Ook de republikeinen slaakten dezen kreet. Maar deze kreet, van hen komende, was logisch. Wat blindheid was bij de legitimisten, was helderziendheid bij de democraten. 1830 had bij het volk bankroet gemaakt. De verontwaardigde democratie verweet het haar. De instelling van Juli worstelde tusschen den aanval van het verledene en den aanval der toekomst.

Alles wat ik van te voren al wist van het ding of van de gebeurtenis, is op de schilderij bijzaak. Want het is kennis, die iedereen heeft. En de kunstenaar gaat niet in zijn werk op, om datgene te vertoonen, wat alle oogen wel zien en alle harten wel voelen. Hij is juist kunstenaar door iets, wat een ander ontbreekt, door gewaarwordingen, die een ander alleen door hem kan krijgen.

Dan durft hij zijn eigen opinies niet meer volhouden, zijn eigen gedachten niet meer uit-denken; dan gooit hij de heele leer onderste boven, en verkondigt in de "Volksbode", dat boerenkippen en straathonden ... dat juist die de pracht-exemplaren der menagerie zijn.

En bovendien het was juist te-doen om den wil van de zon te weten. De kransen op den éénen brandstapel waren gelegd of 't een letter T was, dat beduidde Telasco. Op den ander had men een K geschreven ... ik meen: met bloemen. Die K wilde zooveel zeggen als Kusco. Nu viel de koning op de knieën, en alle priesters ook, en zy zongen een gebed aan de zon... Dat was heel slecht, Wouter.

Alles was juist op tijd geschied, want toen ik terugkeerde, kwamen de Kasa Mufti met den Naïb en den Ajak-naïb aan. Er waren ook nog anderen bij. Toen de eerste mij bemerkte, kwam hij naar mij toe, trok mij op zij en zeide: Effendi, gij begrijpt wel waarom ik ben gekomen? Gij wilt mij zeker mededeelen, hoe het met den Kodscha Bascha gesteld is. O neen, neen!

Het kiesbiljet daarentegen zal aan de vrouw het recht verschaffen zich openlijk en langs directen weg met de publieke zaak te bemoeien; doch juist door dit openlijk handelen, zal zij zich verantwoordelijk weten voor haar doen en laten, wat wederom meebrengt zelfcontrôle en nadenken.