United States or Guyana ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Neen, door de militie-troepen van Jacksonville." »Wat was daarvan de reden?" »De eigenaar weerstreefde de bevelen van het bestuur." »De eigenaar?" »Ja, de eigenaar." »Is dat niet master James Burbank?" »Juist." »Een noordelijkgezinde?" »Juist. Een doldriftige voorvechter voor de afschaffing der slavernij!" »Jawel. Nu begrijp ik het. En wat is de uitslag van dien aanval geweest?"
De administrateur, master Perry, was dienzelfden namiddag van Jacksonville op de plantage teruggekeerd en had geene tijding medegedeeld, die zoo iets kon doen vermoeden. »Misschien is in de laatste dagen een oorlogsfeit in het voordeel der Zuidelijken uitgevallen," meende master Walter Stannard, »hetwelk de Floridasche autoriteiten kan aanzetten om meer gewelddadig tegenover ons op te treden."
Dus in stede van een detachement Floridasche militie-troepen, die master James Burbank en zijne tochtgenooten meenden dat voor hen uit marcheerden, in stede van eene bende partijgangers van Texar, was men op vrienden gestooten, op wapenbroeders, welker versterking voorwaar zeer te pas kwam.
Ik denk dus binnen een uur hoogstens het eiland weer opgespoord te hebben." "Dat denk ik ook, master Robur," antwoordde de eerste officier, "want wij leggen thans ongeveer twaalf meters in de seconde af. De Albatros zal dus tusschen drie en vier uur in den ochtend op haar uitgangspunt terug kunnen zijn." "Des te beter, Tom.
De tocht, die door master James Burbank beraamd werd, had dus ten doel om het spoor van Texar over de geheele uitgestrektheid van het Floridasche grondgebied te zoeken.
"Laat de verlichtingstoestellen met volle kracht werken, zoodat wij goed kunnen zien." "Opperbest, master Robur!" "En iedereen aan den arbeid!" "Allen?" "Ja, allen." "Nu, daar zal ik voor zorgen." Er kon geen quaestie meer van zijn, om het werk tot den volgenden morgen uit te stellen. Er mocht thans geen sprake meer zijn van vermoeidheid.
Toen zij de oogen opsloeg prevelde zij: »Naar de gevangenis... naar de gevangenis!... Beiden moeten ontsnappen!"... »Ja," antwoordde master Walter Stannard. »Inderdaad!" beaamde master Harvey. »Er blijft niets anders over te beproeven," hernam de eerste. »Wij moeten evenwel den nacht afwachten, om te kunnen handelen," zei de andere. Inderdaad zoolang het licht was, viel er niets te doen.
»Waarde James," antwoordde master Walter Stannard, »wanneer wij in onze woning te Jacksonville gebleven waren, dan zouden wij zeer waarschijnlijk nu aan de knevelarijen der thans aan het roer zijnde autoriteiten blootgesteld zijn, zooals het allen geschiedt, die de meeningen der voorstanders van de slavernij niet toegedaan zijn."
Zij wankelde en zou gevallen zijn, wanneer master Harvey haar niet in zijne armen opgevangen had. Zij was buiten kennis en had geheel en al het bewustzijn verloren. Het jonge meisje kwam eerst bij, toen zij in de woning van master Harvey gebracht was en zij zich bij haren vader bevond.
"Volle kracht!.... Wij moeten zoo spoedig mogelijk boven de onweerswolk stijgen!" "Onmogelijk, master!" zeide deze. "Wat onmogelijk?" "Ja, onmogelijk!" "Wat is er dan?" "De stroomingen zijn verstoord!...." "Mijn God!" "En er doen zich daarin tusschenpoozen voor!" En inderdaad, de Albatros daalde merkbaar.
Woord Van De Dag