United States or Lebanon ? Vote for the TOP Country of the Week !


Texar zat voor hem; hij had zijn lederen wambuis uitgetrokken en de linkermouw van zijn hemd opgestroopt, zoodat de arm bloot was. Dien arm hield hij uitgestrekt op eene kleine tafel, onmiddellijk onder de lichtstralen van de harskaars. Een papier van zonderlingen vorm en met kleine gaten doorprikt, lag op de binnenvlakte van den voorarm.

Zou men ooit het geheim vernemen van die alomtegenwoordigheid, waarvan Texar zoo behendig bewijzen scheen te kunnen afleggen? Maar wat kon dat, alles wel beschouwd, schelen? Wat thans als bewezen kon aangenomen worden, was dat de mestische vrouw en het kleine meisje eerst naar het blokhuis van de Zwarte Kreek overgevoerd waren geworden en daarna naar het eiland Garneral.

De mestiesche vrouw moest zich dus bepalen tot de poging, om zooveel maar mogelijk was te vernemen van dat gesprek, dat voor haar zeer belangrijk kon zijn. De beide mannen vervolgden, na een poos gezwegen te hebben, aldus. Het was Texar die zijn metgezel ondervroeg: »Gij zijt niet alleen gekomen?" »Neen, eenige onzer partijgangers hebben mij naar de Everglades vergezeld."

»Mijn zusje en hare kindermeid Zermah zijn verdwenen, terwijl uwe partijgenooten de plantage overmeesterden en Castle-House belegerden. Het is zeker dat beiden ontvoerd werden..." »Ontvoerd?" hernam Texar boosaardig. »Welnu, het verheugt mij waarlijk zulks te vernemen." »Te vernemen!..." riep master James Burbank toornig uit. »Ja, te vernemen," antwoordde de Spanjaard hooghartig maar kalm.

»Wanneer de kapitein naar dien onbeschoften James Burbank geluisterd had," viel een derde in, »dan zou de Shannon zich nu reeds op een kwart mijl beneden Picolata bevinden!" »Nogmaals, dat zou jammer zijn," antwoordde de nieuw aangekomene. Texar had zich, vergezeld van zijne vrienden, naar het voorschip begeven.

»Ja, op u," herhaalde kolonel Gardner, »op u, die niet alleen voorzitter van dat bestuur geweest zijt, maar u bovendien in persoon aan het hoofd gesteld hebt van de bende plunderaars, stroopers en brandstichters, die over Camdless-Bay losgelaten werden." »Ik?" »Ja, gij!" »Bewijs dat!" antwoordde Texar koel. »Geduld," zei de voorzitter.

Er waren genoeg schuilplaatsen in de uitgestrekte bosschen van het binnenland, te midden van de onmetelijke moerassen van Zuid-Florida in de streek van de onbereikbare Everglade, waar Texar de beide vrouwen zoo goed zoude kunnen verbergen, dat niemand tot haar zoude kunnen komen.

»Laf?..." riep James Burbank, die niet begreep dat zijn ellendige tegenstander hem een strik spande, verontwaardigd uit.... »Laf?...." »Ja, laf!" herhaalde Texar tartend. »Kom, laat zien. Heb toch den moed om uwe meeningen en denkbeelden in praktijk uit te voeren!" »Ja, dien moed dient men te bezitten, wanneer men tegen de slavernij gekant is!" huilden verscheidene stemmen in de zaal.

Texar had daarop niet geantwoord en was in zijn stilzwijgen volhard. En hoe zou men hem hebben kunnen dwingen te bekennen waar die twee vrouwen waren, nu hij beweerde de ontvoering niet gepleegd te hebben?

Texar begreep, dat van hem gevergd werd zich nader te verklaren, wanneer hij namelijk zijn doel wilde bereiken. »Welnu, het zij zoo!" zeide hij. »Ik deel de meening niet, dat men zich op het punt der quaestie omtrent de slavernij op de vrijheid van denken kan beroepen, vooral wanneer een geheel land in opstand geraakt om die quaestie te steunen.