United States or American Samoa ? Vote for the TOP Country of the Week !


Thans wist Zermah niet meer wat op de vragen van Dy te antwoorden. Helaas, zij zag dat het arme kind, in weerwil van hare toewijding, in weerwil van hare zorgen, wegkwijnde. De wigwam was, zooals gezegd is, niets anders dan eene ruwe, onbebouwde hut, die voor het winterseizoen zeer onvoldoende had moeten gerekend worden.

Wanneer Zermah zich bij dien troep bevond, dan had zij te voet moeten gaan, terwijl zij mijn zusje in hare armen droeg. De afdrukken van hare voeten zouden dan gemakkelijk herkenbaar zijn geweest, alsook die van Dy, die toch gedurende de halten op den grond neergezet zoude zijn. Maar geen enkele afdruk van een vrouwen- of een kindervoet is waargenomen." »Niet?" »Neen, vader.

Miss Alice sprak haar dadelijk over den brief van Gilbert, waarvan Zermah haar de volzinnen bijna woordelijk kon mededeelen. »Ja, hij is thans niet meer ver van ons," zei miss Alice. »Zoo denk ik ook," antwoordde Zermah. »Maar onder welke omstandigheden zal hij in Florida terugkeeren?" vervolgde het jonge meisje. »Wie kan daarop antwoorden?" zuchtte de mestiesche.

Mars had de aanbeveling van zijn officier niet noodig gehad. Met een flinken sabelslag ontdeed hij zich van den man, die hem gegrepen had, en alvorens een ander had kunnen bijspringen om hem tegen te houden, was de koene echtgenoot van Zermah in de rivier gesprongen. Alle pogingen om hem op te visschen waren tevergeefs. De kleurling was te midden van de kolken der bank verdwenen.

»Welnu, volbreng dan stipt mijne orders... ik zal mij dan daar bij u vervoegen." »Ja, meester." »Maar, waarom doet gij al die vragen? Gij schijnt angstvallig." »Men kan nooit weten; het geval kon zich voordoen, dat Gilbert, de zoon van master James Burbank, dat Mars, de echtgenoot van Zermah..." »Wees toch gerust!" »Ja maar..."

»Die kon niet mede!" »Niet?" »Neen, die moest op Castle House blijven..." »Maar, waar zijn wij hier, goede Zermah?" »O, wij zijn hier in veiligheid!... Hier is niets te duchten..." »Maar, mama... en papa?..." »Zoodra master James Burbank hulp zal erlangd hebben, zal hij ons komen afhalen..." Dy keek Zermah met een doordringenden blik aan, alsof zij wilde zeggen: »Is dat wel waar?"

»Als Gilbert nu maar geene onvoorzichtigheden of roekeloosheid begaat!" zei miss Alice, terwijl zij de handen vouwde. »O, dat zal hij niet doen," zei Zermah. »Waarom zou hij dat doen?" »Och, als hij eens aan het verlangen gehoor gaf om zijne familie voor eenige uren weer te zien! Hij bevindt zich thans zoo nabij haar..."

Zermah had tot broeder dien heldhaftigen slaaf, Robert Small genaamd, die vier maanden later in de baai zelve van Charlestown aan de geconfedereerden een stoomscheepje, bewapend met twee kanonnen, zou ontnemen, om het als hulde aan de federalistische vloot aan te bieden. Zermah was dus van goed ras; maar Mars ook.

»En brave Mars!" vulde mevrouw Burbank aan, terwijl zij Zermah aankeek, die het kleine meisje in hare armen sloot en onstuimig aan haar hart drukte. »Zeg, manlief," vervolgde mevrouw Burbank, »weet ge wat ge doen moest?" »Als gij het mij zeggen zult, zal ik het weten, vrouwlief."

»Zoudt gij niet wèl doen, master Stannard," zei toen Zermah, »door Jacksonville, althans voor eenigen tijd, te verlaten? Het zou dan voorzichtig zijn er niet weer te keeren, dan na de bezetting van Florida door de federalistische troepen.