United States or Italy ? Vote for the TOP Country of the Week !
Cyprianus wilde haar in den oven laten en maakte zich gansch bedroefd gereed om aan Alice dien ellendigen uitslag te gaan mededeelen, toen de weetgierigheid van den scheikundige weer boven kwam en hem er toe bracht een aangestoken lucifer bij de opening der buis te brengen om de binnenruimte te onderzoeken.
In dat oogenblik stond Cyprianus evenwel op en sprak op ernstigen toon: "Mijnheer Watkins, daar uwe welvaart met een onherstelbaren ondergang bedreigd wordt, zult gij mij vergunnen daarin slechts de mogelijkheid te zien, mejuffrouw uwe dochter in stand meer nabij te komen!.... Ik heb de eer u de hand van miss Alice Watkins te vragen."
»En ik zweer," zei miss Alice Stannard, »ik zweer dat ik dien man in eigen persoon gezien en dat ik hem behoorlijk herkend heb!" »Mij dunkt," zei Texar, »dat dit gemakkelijk uit te maken is." »Hoe bedoelt gij?" vroeg kolonel Gardner. »Mijn neen staat tegenover het ja van mejuffrouw Alice Stannard, niet waar?" De voorzitter van den krijgsraad knikte toestemmend.
"Jakobus Vandergaart!...." riep hij eindelijk uit, de stormachtige gevoelens, die hem bewogen, niet meer kunnende onderdrukken. "Ja!.... gij zijt een braaf man en gij neemt, door het geluk van die twee kinderen te bewerken, een edele wraak over al het kwaad en al het leed, dat ik u berokkend heb!" Noch Alice, noch Cyprianus waren in staat te antwoorden.
Alice haastte zich snel, om hem niet te laten wachten en, om de heeren gezelschap te houden, begon zij eenige amandelen te knabbelen. Dat geïmproviseerde souper was verrukkelijk. Nimmer had de jeugdige ingenieur zooveel eetlust ondervonden.
»Neen, mijnheer Burbank!" sprak miss Alice op hare beurt. »Gij kunt, gij moogt er niet aan denken om ons te verlaten..." »Neen, dat mag niet!" herhaalde Walter Stannard. »En waarom zoudt gij zoo iets doen?" vroeg master Edward Carrol. James Burbank keek zijn vriend met doordringenden blik aan. »Ja, kijk mij maar aan!" hernam deze. »Ik herhaal mijne vraag: waarom zoudt gij zoo iets doen?
»Wat ik doen wil?... O God!... Ik zal mij tusschen de beschuldigden en hunne rechters plaatsen!" Het besluit van miss Alice Stannard was zoo onwrikbaar genomen, dat master Harvey er aan wanhoopte, om er haar van af te brengen, of om haar aan het wankelen te brengen. Het jonge meisje trad vooruit en de brave man was genoodzaakt haar te volgen, haar te begeleiden. Dat had hij haren vader beloofd.
"Hé! wat!" riep John Watkins uit, die onmogelijk in dit oogenblik kon bemantelen, wat in zijn binnenste omging bij die.... onverwachte aanbieding. "Juffrouw Alice," hernam Cyprianus, "die diamant behoort u!.... Ik bied u hem aan, ik geef hem u!" Miss Watkins antwoordde niet, maar zij reikte den jonkman hare hand, die deze teederlijk in de zijne drukte.
En hij lachte en hij drukte de fijne vingertjes van Alice in zijne handen, die geheel bedremmeld was over die hartstochtelijke uitingen, maar toch ook verrukt over het geluk van haren vriend. Een bekoorlijk lieve glimlach zweefde om hare lippen. "O! u ben ik die ontdekking verschuldigd, juffrouw Alice!" hernam de gelukkige Cyprianus. "Wie heeft mij geraden om de scheikunde weer ter hand te nemen?
Eindelijk was het oogenblik aangebroken, om Castle-House te verlaten. Gilbert Burbank reikte aan miss Alice de hand en beiden bukten zich over mevrouw Burbank, die daar bewusteloos en met half gesloten oogen terneerlag en die twee jongelieden derhalve niet kon zien. Toen drukte Gilbert een kus op het voorhoofd zijner moeder, waarna het jonge meisje hetzelfde op dezelfde plaats deed.
Woord Van De Dag