United States or Iran ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik bied u hierbij aan, koningin Isolde tot u terug te brengen, mits gij uw koninklijk woord geeft, haar eene haar passende ontvangst te bereiden. Ik zelve zal dan het land verlaten, om mogelijke nieuwe beschuldigingen te voorkomen.
JERONIMO. Ik prys in ’t minst haar nukken, Maar hoe ’k u meer bezie, hoe ik u minder ken, Myn Heer, ik ken nochtans veel Exploteurs. WOUTER. Ik ben Maar onlangs Exploteur geworden. JERONIMO. ’t Kan wel wezen Maar voor wie kom je. WOUTER. Voor een Juffrouw, die by dezen Myn Heer, haar dienst bied, en wel wenschte, dat myn Heer, Op myn Sommatie deed herstelling van haar eer.
De keel brandt mij schriklijk." "Zeg Vlaming," vroeg Leroux, "kunt gij Frans?" "Meer als mij lust," antwoordde Breydel in dezelfde spraak. "Wel dan, mits ik zie dat gij ongeduldig zijt en dorst hebt, bied ik u mijn hanaps aan. Drink! Ik wens dat het u wel bekome."
"Erving zou het niet weer willen verkoopen?" viel de oude dame in: "ha, ha, dan kent gij hem niet; het komt er bij zulke lieden slechts op aan, hoeveel men biedt; voor een kleine winst verkoopt zulk volk zijne zaligheid. Neen, neen, beste overste, dat is een belachelijk denkbeeld, dat ik van u niet verwacht had. Ik wil om alles met u wedden: bied hem zoo en zooveel meer, en het bosch is 't uwe."
"Men verdenkt u wel zeer verkeerd een spion te zijn; zoo iets komt weinig met uw aard overeen. Ga voort te leven zooals gij doet, don Bernardo. Verre van u te willen verontrusten, zal ik uw verdediger zijn; ik vraag uw vriendschap en bied u mijn hand aan." Hierop verliet de rechter don Bernard, die niet genoeg zijn erkentelijkheid kon toonen.
Sandgoïst evenwel, begrijpende dat hij meester van den toestand en dus van het geheele terrein was, werd hoe langer hoe meer verhard, terwijl zijn taal nog onbeschofter klonk. »Ik wil dat loterijbriefje hebben, en ik zal het hebben! Hoort ge?" riep hij uit. »In ruil daarvoor bied ik een prijs, die wel aanneembaar zal zijn.
Door het dennenbosch daarboven voerde een pad naar den papiermolen, dat eveneens hier uitkwam; de weg daalde tamelijk steil naar beneden in het dorpje; onder de breede takken van een lindeboom stond een door de sneeuw bedekte steenen bank. Uit het dorp klonken duidelijk de tonen van een posthoorn. "Wijl ik van u scheiden moet, Bied ik u den afscheidsgroet! Meisjelief, adé, 't Scheiden doet wee!"
Ik heb de Carnatic gemist, en ik moet uiterlijk den 14den te Yokohama wezen, om van daar met de boot naar San-Francisco te gaan." "Het spijt mij," antwoordde de schipper, "maar dit is onmogelijk." "Ik bied u honderd pond per dag aan, en eene premie van twee honderd pond, zoo gij bij tijds aankomt." "Is het u ernst?" vroeg de schipper. "Ja," antwoordde Fogg.
"Volgens de wetten der ridderschap," zei de eerste dezer mannen, "bied ik, Boudewijn De Oyley, schildknaap van den geduchten ridder Brian de Bois-Guilbert, u die u "de Onterfde Ridder" noemt, het paard en de wapenrusting aan, welke gezegde Brian de Bois-Guilbert in het gevecht van heden gedragen heeft, en laat het aan uw ridderlijkheid over, om ze te houden, of een losgeld daarvoor te bepalen; want zulks eischt de toernooiwet."
"Ik bied Engeland Hannover aan voor de eer van de kroon, Malta voor de eer der marine en de Kaap de Goede Hoop voor de eer van den handel" liet Napoleon zelfs door Talleyrand aan Engeland zeggen. Met Rusland was de vrede reeds voorloopig gesloten; alleen de handteekening van Alexander moest nog onder het verdrag worden geplaatst.