Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
De Carnatic wierp haar anker voor de kade van Yokohama, in de nabijheid van den havendam en de entrepôts, te midden van een aantal schepen van alle natiën. Passepartout begaf zich zonder eenige geestdrift aan wal, en betrad het zoo zonderlinge land der zonen van de zon. Hij had niets beters te doen dan het toeval tot zijn gids te nemen, en met dezen de straten der stad te doorkruisen.
Alles wel overwogen, scheen het hem zoo onmogelijk niet dat, tengevolge eener vergissing, de arme jongen zich op het laatste oogenblik aan boord van de Carnatic had begeven. Dat was ook de meening van mevrouw Aouda, die zeer het verlies van den eerlijken bediende betreurde, aan wien zij zooveel verschuldigd was.
"Zonder u, mevrouw?..." antwoordde de agent. "Maar vergeef mij, dacht gij dan met deze mailboot te vertrekken?" "Ja, mijnheer." "Ik ook, mevrouw, gij ziet mij dus zeer teleurgesteld. De Carnatic heeft, toen zij haren ketel hersteld had, twaalf uur vroeger Hong-Kong verlaten, zonder iemand te waarschuwen, en nu moet men acht dagen wachten, eer de volgende vertrekt."
Fogg begaf zich aan boord van de Carnatic en daar vernam hij, tot groot genoegen van Aouda en misschien ook tot zijn eigen genoegen maar hij liet er niets van blijken dat de Franschman Passepartout den vorigen avond reeds te Yokohama was aangekomen. Phileas Fogg, die nog dezen avond naar San-Francisco vertrekken moest, ging terstond Passepartout opzoeken.
Wat de gentleman wel dacht, toen hij vernam dat zijn knecht niet thuis was gekomen, zou niemand kunnen zeggen. Fogg nam zijn valies op, liet Aouda waarschuwen en bestelde een palankijn. Het was toen acht uur, en het getij, waarop het vertrek van de Carnatic gewacht had om de haven te verlaten, kwam ten half tien ure op.
Men kan dus denken hoe het hem tegenviel, toen hij Fogg op zijn kalmen toon hoorde zeggen: "Er zijn, dunkt mij, nog andere schepen dan de Carnatic in de haven van Hong-Kong." Fogg bood Aouda zijn arm en ging met haar naar het dok, om daar een ander schip te zoeken, dat gereed lag te vertrekken. Fix volgde hem geheel terneergeslagen. Men zou zeggen dat hij aan deze man was gekluisterd.
Phileas Fogg was dus, op vier en twintig uren na, en règle met zijn programma, vijf en dertig dagen nadat hij Londen had verlaten. De Carnatic moest eerst den anderen morgen ten vijf ure vertrekken; Fogg had dus nog zestien uren voor zich, om zijne zaken te regelen; dat is te zeggen, die, welke mevrouw Aouda aangingen.
De gedachte van zijn plicht niet gedaan te hebben schudde hem uit zijn gevoelloosheid. Hij stond van de bank op en verliet al struikelend en stootend, vallende en weer opstaande, maar altijd en onwederstaanbaar voortgeduwd door een soort van instinct, de herberg, en riep als in een droom: de Carnatic! de Carnatic! De mailboot lag onder stoom en gereed om te vertrekken.
"Ja, mijnheer," antwoordde Fogg koel, "maar ik heb niet de eer...." "Vergeef mij, maar ik dacht hier uw knecht te vinden." "Weet gij waar hij is, mijnheer?" vroeg de jonge vrouw levendig. "Wat," zeide Fix, zeer verwonderd, "is hij niet bij u?" "Neen," antwoordde Aouda. "Sedert gisteren is hij verdwenen. Heeft hij zich misschien zonder ons op de Carnatic ingescheept?"
Eenige matrozen, die gewend waren aan zulk soort van voorvallen, hielpen den knecht in een hut der tweede klasse en Passepartout werd niet vóór den anderen morgen wakker op honderd vijftig mijlen afstands van de chineesche kust. Ziedaar dus hoe het kwam dat Passepartout zich dien morgen op de Carnatic bevond en met volle teugen den frisschen zeewind kwam inademen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek