United States or Nicaragua ? Vote for the TOP Country of the Week !


Toen vlogen ze weg als kwikstaarten en herinnerden mij tevens, dat het tijd was voor het lunch. Op het duin kwam de waardin uit de herberg mij zoeken. Met de handen in de zij begon ze een lang gesprek en liet mij daarbij haar mond en haar tanden, bijna haar maag zien.

Maar hoe goed kleeden hem die pittoreske lompen, en hoe uitmuntend past die veelvervige rok bij het door ouderdom bijna eerwaardige voorkomen van dien grijzen bandiet! Onze tegenwoordige herberg is van vrij wat beter gehalte dan die, waarin wij den vorigen nacht hebben doorgebracht.

"Maak dan de ganzen wakker, zoodat we kunnen afspreken, waar ze je morgen zullen komen halen," zei het paard. Kort daarop zat de jongen op zijn rug. Het oude dier draafde weg, beter, dan de jongen van hem verwacht had. Toch werd het een lange tocht door den nacht en den storm, vóór ze stilhielden bij een groote herberg. Daar zag het er vreeselijk ongezellig uit.

Terwijl de Bulgaar van den morgen tot den avond werkt, zonder café of herberg op te zoeken, nemen zij het leven gemakkelijk op naar oosterschen trant, en alleen als het geld schaarsch wordt, gaan ze weer een paar hout- of steenkoolladingen wegbrengen, om daarna, voldaan dat ze eenige stuivers in den zak hebben, opnieuw met ambitie te gaan rusten.

De goede vrouw, welke dien naam inderdaad verdiende, was de markiezin de R. "Op deze bank?" hernam zij. "Gedurende negentien jaren heb ik op een houten bed geslapen," zei de man, "nu heb ik er een van steen." "Zijt gij soldaat geweest?" "Ja, goede vrouw, soldaat." "Waarom gaat ge niet naar de herberg?" "Wijl ik geen geld heb." "Helaas," zei mevrouw R. "ik heb slechts vier stuivers in mijn beurs."

Ze hadden alle reden om te jammeren, want het weer was nog erger geworden, dan op den dag. Er was een ijskoude wind op komen zetten, en de regen, die nu scherp en door den wind voortgezweept neerviel, was met sneeuw vermengd. 't Was niet moeilijk te begrijpen, wat het paard wilde, dat de jongen voor hem doen zou. "Zie je die prachtige hoeve wel, vlak over de herberg?" vroeg het paard.

Hij bewoonde in een herberg, eenige uren van Brussel, een kleine kamer, maar gewoonlijk zat hij in een paviljoentje met strooien dak dat op een verhevenheid gebouwd was en waaruit hij een mooi vergezicht had op het land. Daar zat hij zijn herbarium te schikken of uit te kijken naar de verten.

Een oogenblik later rolt de zware koets met de kleine oude dame den heuvel af naar de herberg; maar de bedelaar staat haar na te zien en beeft over 't heele lichaam. Hij had wel op de knieën willen vallen en 't wagenspoor kussen.

Het water liep over zijn hert en hij zei tot de zon: "Stook maar zonneke, en versnel de zuute vruchtedage, dan go man ziel in vacansie!... Geloofd zij God om de peren en de appels." Hij dronk in een herberg bier en Beiaard kreeg een vollen arm hooi.

Het daglicht stroomde naar binnen, zij waren in de vrije natuur, en het valt gemakkelijker geloovig den dood te verbeiden onder de open lucht, dan in een onderaardschen kerker. Aan den morgen van den eersten dag der zevende maand Tishri in 't Hebreeuwsch, October bij ons, verrees Ben-Hur van zijne legerstede in de herberg, ontevreden met de geheele wereld.