United States or Belize ? Vote for the TOP Country of the Week !
't Was ook net, alsof er iets vreemds was in de voorkamer, dat er anders niet was; of de meubels dieper zwegen, en de spiegels feller oogen hadden. Ze schrikte telkens op, om de leege stilte achter haar, was blij, toen ze in de slaapkamer de zakdoeken kon gaan zoeken. "Je moet wat aandoen, Go. Zoo vat je kou," zei Else.
Maar ze had er toch maar niets meer aan veranderd, ofschoon Go had gezegd, dat 'n zóó schitterende verschijning niet bevorderlijk kon zijn voor de aandacht der jonge lieden in de ernstige vergadering-zaken. Er sprankelde verwachting in Else's oogen, en ze dacht niet aan de wichtigheid, die Go zoo drukte.
Daar begonnen de bewegingen van de werktuigen, die de horizontale verplaatsing moesten veroorzaken. De Go a head, voortgestuwd door zijne twee schroeven, ging met eene vaart van ongeveer tien meters in de seconde de zon tegemoet. Dat is de snelheid van den walvisch te midden van de wateren van den oceaan.
Go knikte, zat stil voor zich uit te kijken. Achter haar stierf de dag. Het grijze licht viel door haar zwarte krullen heen, haar gezicht was in schaduw.
"Dat's wéér 'n dag," dacht Go op de gezichten te lezen, die telkens beleefd de langzaam-wegstappende werkers groetten. Ze zag ze nog voor zich uitloopen op 't Rapenburg, met tragen, vasten gang, en was blij, toen ze De Veer tegenkwam, te paard, met z'n pet achterover op z'n hoofd. "Ik ben naar "de Vink" geweest; wel wat nat! mag 'k 'n eindje met je mee rijden?"
Go vertelde de vermakelijke geschiedenis van Reinaert, telkens stukjes reciteerend, die zij of Lou of Coba voor responsie hadden gehad; en Else lag stil nu, speelde met de knoopen van de lange, blauwe cape, en keek, of ze zoo'n klein beetje ziek-zijn wel leuk vond.
"Laten we liever de Apothekersdijk nemen," sloeg hij voor; maar Go dreigde 'm, begrijpend-lachend, met haar vinger: "O, groote meneer de reformator; die droomt van daktochten maken, en nachtelijke rijtoeren, met meisjes er bij, maar 't niet waagt op klaar-lichten dag met zoo'n wezentje langs de kroeg te komen; gaat u maar alleen de Breestraat in, en denk onderweg 's over theorie en practijk na."
En, zich overgevend aan den invloed van voldaanheid, volgde Go haar naar de huiskamer met lichtende oogen en 'n blij-wachtend trekje om de hoeken van haar mond. "Nee, natuurlijk; alle thee zou niet eens in den trekpot kunnen." "En de thee zou te sterk worden ook. Maar Guus, maak jij nu 's 'n gecompliceerde formule, die altijd opgaat, dan hangen we die boven de theetafel."
"Ja, en die is wel mooi.... ik vind 't binnenkomen er altijd prettig: zoo koel en zoo rustig." "Ik denk, dat u wel gauw 't buiten-komen nóg prettiger zult vinden.... Ach ja, 't blijft 'n school, alleen met gróóte kinderen." "Maar ieder studeert nu toch z'n lievelingsvak," wierp Go tegen.
Iedere vijf minuten kwam Go nu de kamer in, de heete compres snel tusschen de handen heen en weer gooiend om zich niet te branden, en Else liet zwijgend met zich doen, telkens even zuchtend, als de heete de killerig-klamme doek weer verving. "Zakt het nu een beetje?" "'n Heel klein beetje,... maar ik heb ook zoo'n erge pijn in m'n beenen."
Woord Van De Dag