United States or Philippines ? Vote for the TOP Country of the Week !
Den anderen morgen al vroeg stonden velen, niet zonder angst, zoowel op den Zuiddijk als in Saardam, op den uitkijk. Zij vreesden, dat de vijand reeds op de komst zou zijn. Doch alles bleef rustig op het IJ.
Weer is hij rustig; er klinkt een zwak pienk, pienk, alsof het wel een mijl weg was; en weer zwiert Whitooweek op snelle wieken schuin omhoog om zijn extatische bewegingen te herhalen.
Toch waren wij in Bulawayo en wij volgden den raad van den conducteur, om onze bagage stil in den waggon te laten, hij zou dien afsluiten en er toezicht op laten houden om rustig de stad in te gaan. Onze introductiebrief doet nog steeds wonderen.
Zou ik in staat zijn vandaag naar huis te gaan?" "Ik geloof het wel," antwoordde de dokter, "maar niet vóór van avond. Tot zoo lang doet gij beter u rustig te houden. Het zal u genoegen doen dat het met Miss Beatrice goed gaat. Dat is de wonderdadigste herstelling, die ik ooit gezien heb. Ik had haar al opgegeven, hoewel ik de behandeling toch nog een uur volgehouden zou hebben.
Geen van het gezelschap was een goed menner, en zij moesten ieder paard bij den teugel leiden en het aanmoedigen met hun stem. Zij zagen geen enkel spoor van de ratten, toen zij het huis naderden, en alles scheen volmaakt rustig, behalve het nu eens duidelijker, dan weer minder duidelijk aanzwellende whoozzzzzzZZZ, whoooooozoo oe uit het wespen-nest.
En met de gedachte aan grootmoeder en aan den brief dien zij haar morgen zou schrijven, viel Elsje in slaap. Om elf uur kwam haar tante even naar haar kijken. "Ze slaapt gelukkig rustig," dacht ze, "we moeten nu in vredesnaam maar hopen dat alles morgen beter gaat."
"Mijnheer uw echtgenoot schijnt ongeduldig te worden", zeide hij om het gesprek weder aan te knoopen. "O! neen", gaf zij rustig ten antwoord, "hij is gewoon mij op te wachten als ik baad". Om de waarheid te zeggen, was mijnheer Chabre verre van bedaard.
Hij vroeg Jack of hij hem wilde vergezellen, maar onze held verkoos liever bij Gascoigne te blijven, en verontschuldigde zich dus tot den volgende dag. "Hoor eens, Rustig," zei Gascoigne zoodra de kapitein vertrokken was, "ik zal verlof vragen om bij jouw aan boord te gaan of wil jij 't soms liever vragen?"
En nu bid ik u, mij de reden van dit uw bezoek te doen kennen. Mijn hart is rustig, als de wateren van den Nijl, die zoo stil en zonder eenige stoornis ons voorbijvlieten. Hetzij gij goede, hetzij gij kwade tijding brengt, ik ben bereid, u te hooren."
Alles was rustig en stil; niemand was op den weg; slechts op de zijpaden onderscheidde men enkele werklieden, die naar hun arbeid gingen. Jean Valjean had zich neergezet op eenig houtwerk, dat voor het hek van een werf lag.
Woord Van De Dag