United States or Azerbaijan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zijn woord is eed, zijn eed orakeltaal, Zijn liefde waar, zijn denken rein, zijn tranen Steeds boden van zijn hart, zijn hart zoo ver Van elk bedrog, als de aarde is van den hemel. LUCETTA. Zoo blijk' hij, bid ik, als gij tot hem komt.

Dat is het, waarnaar wij zoo innig verlangen, wat wij zoo vurig wenschen te mogen en te kunnen doen: reine, jonge hartjes, frissche, onbedorven zieltjes, zoo blank als pasgevallen sneeuw, leiden, jonge karaktertjes vormen. Bid voor ons! Moge God ons streven en werken zegenen! O! en dat anderen hetzelfde werk willen verrichten als wij!

Ga thans, houd de oogen wijd open, en breng mij dadelijk bericht, ingeval Amasis, wat zeer wel mogelijk is, den aanslag tegen Phanes mocht zoeken te verijdelen. Gij vindt mij altijd te huis. Beveel den dienaren, dat zij allen moeten afwijzen, die mij mochten komen bezoeken, met te zeggen dat ik in het allerheiligste bid. De Onnoembare geleide uwe schreden!"

Daarom bid ik U nederig, dat, wat aan God en mij behaagde, ook U welgevallig zal zijn en gij Uw zegen geeft, opdat wij hiermee als met meer zekerheid omtrent de goedkeuring van hem, wiens Stedehouder gij zijt, ter eere van God en van u kunnen leven en eindelijk sterven.

Zijn adem was te kort om langer te kunnen spreken; hij liet zijn hoofd in de arm van Jan Borluut neervallen, en scheen meer kracht te willen verzamelen voor hetgeen hij hem nog wilde zeggen. Dan sprak hij: "O, Ik bid u hoor mij in dit stervensuur. Beloof mij dat gij mijn laatste begeerte zult volbrengen."

Overmorgen reizen wij naar de gevangenis; geloof mij en maak een kruis op de poort van Wijnendale." Robrecht kon zich bij het horen dezer nieuwmare van toorn niet inhouden. "Diederik mijn vriend," riep hij, "ik bid u, doe de gewonde Adolf in mijn kamer op het linkerbed dragen en bezorg hem totdat ik weder kom. Doe meester Rogaert roepen, dat hij de wonde verbinde."

Ik bid u, eerwaarde vader, zoo gij een Christen zijt, uwe deur te openen, en mij ten minste den weg te wijzen." "En ik bid u, lieve mede-Christen," hernam de kluizenaar, "mij niet verder te storen. Gij hebt mij reeds belet één pater, twee ave's en een credo te spreken, welke ik, ellendige zondaar, die ik ben, volgens mijn gelofte moest hebben opgezegd, vóór het opkomen der maan."

Als die woorden gezegd worden, ben ik voor altijd verloren. Wie zal er dan op 't kind passen, en wie boerin zijn op de boerderij? Bid liever voor mij, dat de woorden nooit gezegd zullen worden. Ga naar de meiden en de knechts, ga naar de buren, zeg 't hun, dat ze op hun woorden passen." Hij lachte niet meer.

Ik bid u, wees voorzichtig en vermijd zoo mogelijk een nieuwen strijd, nu gij nauwelijks van de vermoeienissen van een vorig gevecht zijt bekomen." Uit hare woorden sprak zóó duidelijk hare bezorgdheid voor hem, dat een warm gevoel van vreugde Erec doorstroomde.

Maar waar deze, of eene andere nog geldiger reden niet bestaat, o mijne vrienden! maakt, bid ik u, die bepaling niet. Laat het nooit eene gril wezen, die gij denkt dat u fraai staat, nooit een gekozen partij worden, waar gij niet van wilt terugkomen.