Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 november 2025
In stilte vreesde ik wel dat de bruinoog op een anderen Boulevard, straks nóg eens over 't verlies van een geldstuk zou gaan schreien, maar de daad van mijn engel was er mij niet te minder om, en met mijn vermoeden kwelde ik haar niet. Ik bid u dan, beste oom, blijf mijn grootsten schat liefhebben zooals zij 't verdient.
Wees stil, bid ik u; ga naar huis en zorg voor uwe eigene veiligheid." Higg was op het punt, om door de medelijdende wachters naar buiten gezonden te worden, daar zij vreesden, dat zijne luidruchtige smart hun verwijten en hem straf op den hals zou halen. Maar hij beloofde stil te zijn, en kreeg verlof om te blijven.
Hierop antwoordde de donna: Messire, daarom bid ik U ten zeerste en het zal mij zeer aangenaam zijn.
Ik zal Bavo van de school doen blijven. Gij moogt uwen leertijd zoo niet onderbreken, het zou u groote schade kunnen zijn." Het meisje voegde de beide handen smeekend te zamen en zeide: "Gij waart altijd zoo goed en zoo vriendelijk voor mij; gij zijt de oorzaak, dat ik heb mogen leeren. O, ik bid u, weiger mijnen kleinen dienst niet!
"Tante," sprak zij toen zacht, "vertel mij heden avond iets, bid ik " "Ei! moet ik zulk een groot meisje nog sprookjes vertellen?" "O, toch niet! Iets uit uwe jeugd, tante." "Uit mijne jeugd? Maar wat dan toch?" "Och, tante, vertel mij eens, hoe gevoeldet gij u, toen gij toen gij uw liefste voor de eerste maal zaagt?" "Wel gij nieuwsgierig ding! Gij zijt nog veel te jong om alles te weten.
»Vergeef mij, moeder," hervatte Bartja, »maar ik bid u, deze zaak voor mijne zuster geheim te houden, tot wij de bepaalde toestemming van den koning hebben verkregen." »Misschien hebt gij gelijk, mijn zoon. Wij moeten de meisjes nog onkundig laten van uwe liefde, al ware het slechts om haar eene mogelijke teleurstelling te besparen.
Alexei Alexandrowitsch kromp ineen en drukte de vingers om ze te laten knappen. "Ik bid je, knap zoo niet! Ik kan het niet uitstaan!" "Anna, zijt gij dat?" vroeg hij met inspanning en staakte de beweging zijner handen. "Wat beteekent dat alles eigenlijk?" vroeg zij met een schijnbaar oprechte, spotachtige verwondering. "Wat wil je toch van me?"
Indien ik onder deze beroerten in de Nederlanden iets gedaan of toegelaten heb, dat hiermede niet overeen scheen te komen, dan is het geschied met de waarachtige goede bedoeling om God en Uwe Majesteit te dienen en door den nood der tijden. Daarom bid ik Uwe Majesteit, mij te vergeven en medelijden te hebben met mijne arme vrouw en kinderen en bedienden, uit aanmerking mijner voormalige diensten.
Holstman keek mij min of meer verwijtend aan, strekte de handen, artistiek gebogen, als afwerend uit, wendde zijn gelaat, waarover een smartelijke trek gleed, een paar seconden af en zei: O, ik bid u, herinner mij niet aan dien vreeselijken avond. Ik ben d
Maar nu nu is er geen lijden meer voor ons mijn hart en mijn hand zijn de uwe..." "Mijn genadige Vrouw," antwoordde de ridder, "hoe edelmoedig zijt gij voor uw dienaar! Zult gij, Machteld, mijn bruid zijn? O hemel, dit geluk heb ik niet verdiend. Waarom toch, o doorluchtige Vrouw, waarom bemint gij mij zo tederlijk?" "Ik bid u, Adolf, noem mij niet met de naam van Vrouw.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek