United States or Andorra ? Vote for the TOP Country of the Week !
Nu wendde Peszow zich rechtstreeks tot Alexei Alexandrowitsch en voerde als bewijs der grootste ongelijkheid tusschen de mannelijke en vrouwelijke rechten de daadzaak aan, dat de ontrouw van den man en die der vrouw verschillend werden beoordeeld, zelfs zoowel van de zijde der wetten als van die der openbare meening. Stipan naderde snel zijn zwager en bood hem aan te rooken.
Den 28 Juni 1862 schreef hij: "Nu ben ik reeds eene geheele maand zonder eenig bericht van u en van huis. Wees zoo goed mij toch eens van alles te schrijven, van de familie, van de studenten enz. Alexeï en ik gaan goed vooruit, vooral hij, maar wij hoesten een weinig, ook vooral hij. Wij wonen in eene kibitka; het weer is heel mooi. Ik vond hier een' vriend, Stolipin, hij is ataman in Oeralsk.
"Breng toch dadelijk ijs," hoorde hij in de slaapkamer den dokter op bevelenden toon zeggen. Aan Anna's schrijftafel zat Wronsky op een lagen stoel; hij had het gelaat met de handen bedekt en weende. Toen hij de stem van den dokter hoorde, sprong hij op, nam de handen van voor het diep verslagen gelaat en zag Alexei Alexandrowitsch voor zich.
Zij ging in haar gedachten na, waarheen zij zich nu zou begeven, of naar de tante, bij wie zij was opgevoed, of naar Dolly of naar het buitenland; zij vroeg zich, wat hij nu deed, waar hij was en of deze oneenigheid beslissend, of een verzoening nog mogelijk zou zijn, wat nu haar vroegere Petersburger kennissen van haar zeggen zouden, wat Alexei Alexandrowitsch er van zou denken.
Golinitschef, die Alexei Alexandrowitsch kende, kon niet nalaten, deze jonge, levendige vrouw, vol energie, gelijk te geven; hij was van oordeel, dat Anna nauwelijks zich zelf begreep, dat zij gelukkig en vroolijk kon zijn al had zij haar echtgenoot en haar zoon verlaten en haar goeden naam verloren. "Dit palazzo staat in den gids," zeide Golinitschef.
Slechts in gemeenschap met haar kan ik mij denken! Ik heb niet opgehouden en zal niet ophouden haar te beminnen." De woorden zijner vrouw, die zijn ergste vrees bevestigden, hadden Alexei Alexandrowitsch een gruwelijke smart veroorzaakt. Deze smart was nog vermeerderd door het gevoel van medelijden, dat haar tranen steeds bij hem verwekten. Want weenende vrouwen en kinderen kon hij nooit zien.
De grootste onaangenaamheid in Petersburg echter was deze, dat, zooals het scheen, Alexei Alexandrowitsch en zijn naam overal waren. Men kon geen gesprek aanknoopen, zonder dat het op Alexei Alexandrowitsch viel, men kon nergens heen rijden zonder hem te ontmoeten.
En Stipan Arkadiewitsch stond op en begaf zich naar beneden naar zijn nieuwen chef. Zijn vermoeden had hem niet bedrogen. De nieuwe, verschrikkelijke chef bleek een zeer welwillend man te zijn en Stipan Arkadiewitsch ontbeet met hem en bleef zoo lang bij hem, dat hij eerst omstreeks vier uur bij Alexei Alexandrowitsch kon komen.
Alexei Alexandrowitsch! Mijn vriend!" ging zij voort en drukte zijn beide handen, terwijl zij met de schoone dwepende oogen in de zijne staarde. Alexei Alexandrowitsch stond met gefronst voorhoofd op, bevrijdde zijn handen en schoof haar een stoel toe. "Verplicht, gravin! Overigens, ik ben zeer ongesteld," en zijn lippen beefden.
"Alexei heeft een faux pas gemaakt," zeide zij in het Fransch; "hij schrijft, dat hij niet kan komen," voegde zij er onbevangen en natuurlijk bij, alsof het haar niet in het hoofd kon komen, dat Wronsky voor Anna een andere beteekenis had, dan die van partner in het crocketspel.
Woord Van De Dag