United States or Belize ? Vote for the TOP Country of the Week !
En met een walgkreet rende ze de trappen af. Zwaar-melancholisch galmde aanhoudend uit den verren kerktoren het traag en loom gekadanseerd getamp der doodsklok, wijd over de zachtgolvende groene en blonde, in stillen, warmen zonneglans badende lentevelden... Gelukkig had Tante niemand bevoordeeld...!
"Waar is onze Lise toch," vroeg zij daarop, "zij moet ook eens wat zingen." En Lise zat nog immer boven bij hare tante; en toen zij naar het gezang beneden luisterde, begon zij ook te weenen zonder zelve te weten waarom.
In de aanteekeningen van gravin Tolstoi vinden we daaromtrent het volgende vermeld. "De bevordering van Leo Tolstoi tot officier en zijn geheele diensttijd kenmerkten zich door groote moeilijkheden en ging met vele teleurstellingen gepaard. Vóór zijn vertrek naar den Kaukasus woonde hij met zijne tante Tatjana op Jasnaja Paljana.
Tante, u houdt toch nog meer meisjes over, dan Mama heeft en uwe zijn allemaal nog klein. »Gunst, neen, Dora! waar denk je over!« riep Tante. »Ik zou Heleentje voor nog zooveel niet willen missen. Neen, neen schatje! jij blijft bij Moes, wees maar niet bang, dat ik je weggeef.«
Zelden kwam hij te Parijs, zelfs zoo zelden, dat Marius hem nooit gezien had. Beide neven kenden elkander slechts bij naam. Théodule was, zooals wij gezegd meenen te hebben, de gunsteling van tante Gillenormand, die hem voortrok, omdat zij hem niet zag. Gewoonlijk toch kent men hun, die men niet ziet, allerlei uitmuntende hoedanigheden toe.
Tante, gaat hij weg om ... om ... Om wat, Jules? Om u; omdat u niet van hem houdt en niet met hem trouwen wil? Mama zegt dat ... Zij antwoordde niet; zij snikte, haar hoofd op Jules' hoofd. Is het zoo, tante? Neen, nietwaar...? Neen. Maar waarom dan? Zij richtte zich in eens op, zich winnende en zag hem vast aan. Hij gaat weg, omdat hij weg moet, Jules. Ik, kan je niet zeggen, waarom.
"Komaan dan maar, hoe eer hoe beter," zeide Lodewijk, terwijl hij den arm aan Tante Van Bempden bood; en eer ik nog gereed was, het voorbeeld te volgen, had zich die hatelijke Mof van Henriëtte, en Reynhove van Suzanna meester gemaakt, terwijl ik volgde, het jacht en zijn geheele equipage voor Sint-Felten wenschende.
"Ik kom eens even met je spreken, Elsje," zei ze, de deur openend van de logeerkamer, waar Elsje de eenzaamheid had gezocht. "Waarom ben je niet naar de zaal gegaan, toen ik je wegstuurde?" "Ik wou veel liever hier blijven, tante," zei Elsje met iets angstigs in hare stem. "Waarom?" Zij antwoordde niet dadelijk, maar wreef zenuwachtig hare handen over elkaar.
"Van dien tijd af was hij volslagen krankzinnig; hij moest van zijne vrouw worden verwijderd en naar een gesticht gebracht. "Kort na deze gebeurtenissen keerde mijn tante naar haar ouderlijk huis in Petersburg terug. Daar beviel zij van een dood kindje. Uit angst voor de gevolgen verzweeg men het haar en gaf haar het kind van de vrouw van hun kok, dat op dien zelfden dag geboren was.
Heb medelijden, tante, en tracht mij niet tegen te houden!" voegde zij er bij, opnieuw voor haar op de knieën vallende, "wij hebben elkander zoo lief, zoo innig lief help ons, om gelukkig te worden! Zeg het vader en moeder, en spreek met hen niet waar, gij doet het, liefste, beste tante, niet waar?"
Woord Van De Dag