United States or Macao ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Een oogenblik van stilte volgde," ging tante na een korte pauze voort; "gij hadt het moeten hooren. Lise, hoe angstig Lisette herhaalde: "Waar hebt gij dat gouden hart van daan, Francis?"
"Moeder heeft mij onlangs o! zooveel linnengoed laten zien en gezegd: dat is alles voor uw uitzet, Lise." "Zoo? men zou zeggen! Maar wat wildet gij weten?" "Gij zoudt mij eens verhalen, hoe gij waart, toen gij uw geliefde voor het eerst gezien hebt?" De oude vrouw ontroerde, en het kind voor haar zag met, groote, vochtige oogen vol verwachting tot haar op.
"Anna Lise," zei ze, "ik, oud mensch, zit hier, en 't komt me voor, dat ik al op weg naar den hemel ben." Toen zij eindelijk Ekeby bereikte, en de kavaliers zich naar buiten haastten, om haar uit de sleê te helpen, herkenden ze haar nauwelijks; want zij was even zacht en vriendelijk als hun jonge gravin.
Liesje liet de gevouwen handen hangen; zij tastten naar de tafel, bij welke zij stond; haar bleeke lippen bewogen zich tot spreken, maar zij konden geen geluid voortbrengen. De kopjes op de tafel rinkelden duidelijk, zoo beefden hare handen. "Lise, om Godswil!" riep tante, en omvatte haar met hare armen. "Ik dank u, vader," sprak Liesje op doffen toon, zich losmakende, "ik ik zal u gehoorzamen."
Wie echter de bruidegom zijn zal, weet God alleen; wij kunnen niet in de toekomst zien, en daarom, houdt uw mond over zaken, die u niet aangaan. Maar gij denkt nergens anders over, dan over vrijers en trouwen. Lise weet zeer goed: "Bij vrijen, als bij paarden koopen, Meisje, doe uw oogen open!" De oude had hierbij ernstig met het hoofd geknikt.
Op de steenen bank voor de deur zat tante Marie op haar lieveling te wachten; de heer des huizes en zijne vrouw wandelden in den tuin op en neer, en Selldorf vergezelde hen, van zijn huis en familie vertellende. De oude vrouw zat in gedachten verdiept, en bij elke lichtende straal zuchtte zij, "was Lise maar eerst te huis!
Uit de pastorie alleen acht personen, dan de beide houtvesters en Goede hemel!" gilde zij, "Liesje, wat doet gij mij schrikken!" en zij boog zich over het jonge meisje heen, dat aan hare voeten neerviel en het hoofd in haar schoot verborg. "Wat scheelt u toch, mijn kind? Lise, spreek toch! Wat scheelt u?" vroeg zij, haar liefkoozende. "Mijn God," vervolgde zij, "zijt gij ziek, mijn hartedief?"
De deur werd heftig opengerukt en de oude dame stond onverwacht voor de beide meisjes. Lise was opgesprongen, zij deed geen moeite meer te ontvlieden, maar bleef onbewegelijk staan. De ondergaande zon wierp hare stralen door het venster en overgoot het meisje, als het ware, met een rooskleurig licht. De oude barones week terug, alsof zij een spook zag, en stak verschrikt de handen uit. "Dio mio!
Het meisje, dat in stomme verwachting naast haar zat, was immers nog bijna een kind; zij zou Army wel spoedig vergeten neen, zij mocht deze droevige geschiedenis niet verhalen. En toch als deze zich nog eens herhaalde, en zij had haar lieveling niet gewaarschuwd! "Doe eerst het raam open, Lise!" zeide zij: "de lucht is hier drukkend."
Daar was de trap, en hierboven, rechts, het studeerkamertje; zacht klopte zij aan; weder geen antwoord, maar door eene reet scheen licht zij opende de deur en zag naar binnen; daar zat oom de predikant bij de tafel, het gezicht in de handen verborgen, en vóór hem lag de opengeslagen bijbel. "Oom! oom!" riep zij snikkend en legde het hoofd op zijn schouder. "Lise, gij goed kind!
Woord Van De Dag