Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Zij hadden haar te bed gelegd en verzorgd. Weg, weg van mij, riep de arme vrouw, toen zij de oogen weer opende, zie de drie maagden uit de catacomben, zij zijn heilig, wat doen zij bij mij, wat willen zij mij doen? Mona, kom tot uzelve, wij zijn het, kent gij Gretchen niet meer, en Lise, maar de arme verstaat onze taal niet, zei deze laatste.
Vergeef het ons, meester zeide hij tot den schoenmaker dat wij zoo onbescheiden zijn, maar ik kon mijn gevoel niet bedwingen om den jongen maestro te zien, die mij zoo goed had begrepen. Een gloeiende blos overtoog des jongelings wangen, en Lise en Gretchen klapten van vreugde in de handen. Carl, Carl! riepen zij lachend te zamen, de groote Musiker Carl; Carl wordt een groot virtuoos!
"Het zal haar spijten, Liesje," sprak de kranke vrouw en reikte haar de hand; "misschien vindt gij haar nog in het park. Groet uwe ouders en tante van mij!" "Ik dank u, genadige vrouw," antwoordde Lise, en na de anderen gegroet te hebben, vertrok zij. De donkere oogen der oude dame fonkelden met een onbeschrijfelijke uitdrukking van haat.
"Zie, Erving, hoe Marie het meisje liefkoost," zeide zij lachend; "zij heeft haar altijd vertroeteld, maar in den laatsten tijd is het veel erger geworden, en sedert een paar dagen, nu Lise wat bleek ziet, draagt zij haar letterlijk op de handen."
Zij zal u ongelukkig maken, evenals mijn arme Lisette, wier dood zij op haar geweten heeft; en ik zou mij zelf beschuldigen, zoo ik u niet gewaarschuwd had, nu het nog tijd is, en niemand van uwe liefde weet, dan gij beiden en ik. Houd u stil!" vermaande zij, toen Lise poogde haar in de rede te vallen "doe het, ter wille van uw oude tante en van u zelve!
"Lise," klonk het halfluid, "Lise, gij mij dunkt het is beter dat gij niet zoo dikwijls meer naar Nelly gaat naderhand, meen ik; later, als Army weer te huis is, en de nicht," voegde zij er vergoelijkend bij, toen Liesje haar verrast aanzag. "Zie, het is niet ik denk ik " zij stamelde en zweeg.
Het jonge meisje had zachtjes gesproken, maar desniettemin was hem geen woord ontgaan. Dat was nog altijd de goedhartige Lise van vroeger, die haar boterham aan arme kinderen en hare blinkende driepenningstukken, die tante zoo zorgvuldig voor haar verzamelde, aan den eersten den besten handwerksjongen weggaf; zij schudde nog zoo, half trotsch, half bedeesd, het hoofdje, wanneer zij beknord werd.
"Wat ik van Lisette wilde vertellen," riep de oude vrouw heftig, "dit zeg ik, dat zij het liefste schepsel op Gods geheelen aardbodem was, en dat zij sterven moest, alleen omdat omdat -Hoor, Lise, als ooit iemand iets in uwe oudtante te berispen heeft, spreek het tegen; want er heeft nooit reiner hart geleefd, maar er is er ook nooit één geweest, dat zoo schandelijk gebroken werd "
"Goeden nacht, juffer Lise!" Zij had er weder om moeten lachen; "goeden nacht, mijnheer Army!" had zij willen zeggen, maar het kwam niet over haar lippen; zij stak hem weifelend de hand toe, die hij als een oude bekende greep, en toen ging hij heen.
Gij zijt wel goed, zeide de vader tot Kolb, en uwe toegevendheid verheft den jongen wat veel. Wees welkom bij ons;, wij wisten niet, dat wij het geluk hadden den componist bij ons te hebben, wiens naam ons door zijne werken toch bekend was. Lise en Gretchen waren niet minder opgetogen met een werkelijken componist bij zich te hebben, en uitten hare ingenomenheid, met naïeve openhartigheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek